Σουηδικό μοντέλο για τις συντάξεις

Βαθύτερη «τομή» στο συνταξιοδοτικό -με την καθιέρωση ενός συστήματος συντάξεων που θα λειτουργεί κατά τα πρότυπα του σουηδικού μοντέλου με βάση καθορισμένες εισφορές και όχι με εγγυημένες παροχές, όπως το σημερινό- εισηγείται στην κυβέρνηση το ΚΕΠΕ.

Με δύο μελέτες (των Λ. Αθανασίου, Φ. Ζερβού και Α. Κώτση) που παρουσιάστηκαν χθες, το ΚΕΠΕ επικροτεί την προωθούμενη από την κυβέρνηση καθιέρωση μιας βασικής για όλους σύνταξης + μιας αναλογικής (η οποία θα προκύπτει με βάση τις εισφορές των ασφαλισμένων) θεωρεί, όμως, ότι και η νέα αυτή μεταρρύθμιση δεν θα είναι... αρκετή για να διασφαλίσει μακροπρόθεσμα την οικονομική σταθερότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος.

Και αυτό κυρίως λόγω της επερχόμενης γήρανσης του πληθυσμού και της μείωσης του εργατικού δυναμικού που, όπως προειδοποιεί, θα ανατρέψει πλήρως τη σχέση ασφαλισμένων και συνταξιούχων: «Το 2050 θα αντιστοιχεί ένας εργαζόμενος σε κάθε συνταξιούχο έναντι περίπου 2 εργαζομένων ανά συνταξιούχο το 2005».

«Εύκολα αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι με μια τέτοια σχέση, με 1 άτομο δηλ. να εργάζεται και να καταβάλλει εισφορές για κάθε συνταξιούχο, το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, όπως το γνωρίζουμε σήμερα δεν θα μπορεί να υποστηριχθεί οικονομικά», υπογραμμίζεται. Το ΚΕΠΕ προβλέπει ότι «από το 2015 το εργατικό δυναμικό θα τείνει σε σταδιακή συρρίκνωση και ότι το 2050 η μείωση αυτή θα ξεπερνά τα 500.0000 άτομα».

Το ΚΕΠΕ εκτιμά ότι, για τον λόγο αυτό, η μακροπρόθεσμη οικονομική σταθερότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος, ακόμη κι αν προχωρήσουν όλα τα μέτρα που σχεδιάζονται, θα συνεχίσει να προβληματίζει και να καθιστά απαραίτητη μια νέα μεταρρύθμιση η οποία θα στηρίζεται στην εισαγωγή συστήματος καθορισμένων εισφορών.

Μέτρα
«Για να αντιμετωπιστεί η οικονομική πρόκληση της γήρανσης πρέπει να συνεχιστεί η διαδικασία της μεταρρύθμισης και να αξιοποιηθεί ο εκσυγχρονισμός του συνταξιοδοτικού συστήματος που άρχισε από τη δεκαετία του 1990», τονίζει το ΚΕΠΕ θεωρώντας πιθανόν να συνεχιστούν οι αλλαγές που έγιναν με στόχο την αύξηση της μέσης ηλικίας συνταξιοδότησης, τη μείωση της μέσης σύνταξης και την αύξηση των εσόδων από εισφορές. Ζητεί, πάντως, «να επιταχυνθούν και να ολοκληρωθούν μέτρα όπως:

Η ελαχιστοποίηση και σταδιακά εξάλειψη των συνταξιοδοτικών διακρίσεων που συνεχίζουν να παραμένουν με την εναρμόνιση ή θέσπιση ενιαίων συνταξιοδοτικών προϋποθέσεων και ελάχιστων κοινωνικών παροχών.

Η συνέχιση της ομαδοποίησης και συγχώνευσης των Ταμείων κύριας και επικουρικής ασφάλισης.

Η εφαρμογή συστήματος ασφάλισης τριών πυλώνων, ο πρώτος με την κύρια και την επικουρική σύνταξη, ο δεύτερος με επαγγελματικά συστήματα και ο τρίτος με προγράμματα ιδιωτικής ασφάλισης (ομαδικά ή ατομικά συμβόλαια).

Η επανεξέταση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων και η καθιέρωση αυστηρών ελέγχων στην παροχή αναπηρικών συντάξεων.

Η αποδοτικότερη αξιοποίηση και αποτελεσματικότερη διαχείριση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων.

Η εξόφληση των οφειλών και γενικά η τήρηση των υποχρεώσεων του κράτους προς τα ασφαλιστικά ταμεία και ειδικά προς το ΙΚΑ.

Η ενίσχυση των ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης καθώς η παράταση του επαγγελματικού βίου δεν αρκεί και απαιτούνται πρόσθετα μέτρα για την αύξηση των ποσοστών απασχόλησης ιδίως των γυναικών και των μεγαλύτερης ηλικίας εργαζομένων.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=26243157