«Μαχαίρι» σε αποζημιώσεις και εξπρές απολύσεις

Σύμφωνα με πληροφορίες, τρία είναι τα βασικά σημεία της πρότασης του υπουργείου για το ύψος των αποζημιώσεων:

Η περίοδος της προειδοποίησης για την απόλυση «πέφτει» στον ένα έως τέσσερις μήνες. Αυτό αναμένεται να συμπαρασύρει εμμέσως πλην σαφώς και το ύψος της αποζημίωσης, σε όσες περιπτώσεις υπάρχει προειδοποίηση του εργοδότη. Για παράδειγμα, σήμερα ένας εργαζόμενος με 16 έτη εργασίας στον ίδιο εργοδότη δικαιούται αποζημίωση για 12 μήνες. Ωστόσο, σε περίπτωση που ενημερωθεί έναν χρόνο νωρίτερα για την απόλυση η αποζημίωση πέφτει στο μισό (δηλαδή 6 μήνες). Τώρα ο χρόνος προειδοποίησης μειώνεται δραστικά, κάτι που εκτιμάται πως θα συμπαρασύρει προς τα κάτω και την αποζημίωση (η οποία μπορεί να πέσει στο μισό).

Θα υπάρχει συγκεκριμένη ρύθμιση για τη μείωση της αποζημίωσης (ανεξάρτητα από τον χρόνο προειδοποίησης), πιθανότατα κατά 5% (με ανοιχτό το ενδεχόμενο να φτάνει έως και το 9%).

Ασφαλιστικές δικλίδες θα υπάρχουν για τα άτομα άνω των 55 ετών που χάνουν τη δουλειά τους. Συγκεκριμένα, θα μπορούν να ενταχθούν σε ειδικά προσυνταξιοδοτικά προγράμματα, που θα υλοποιούνται από τον ΟΑΕΔ.

Οσον αφορά τις απολύσεις, το υπουργείο θα προτείνει:

Να είναι ελεύθερες στις επιχειρήσεις με προσωπικό έως 20 άτομα (και σήμερα ισχύει αυτό).

Να επιτρέπονται 5 απολύσεις τον μήνα στις επιχειρήσεις με προσωπικό από 20 έως 150 άτομα.

Το ποσοστό να πάει στο 4% από 2% στις επιχειρήσεις με πάνω από 150 άτομα.

Επιπλέον, στο μέτωπο των εργασιακών σχέσεων θα προβλέπεται η καθιέρωση νέου κατώτατου μισθού για τους νέους κάτω των 24 ετών.

Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι θα εισπράττουν για έναν χρόνο το 80% του κατώτερου μισθού, που προβλέπεται στην εθνική συλλογική σύμβαση.

Σε δόσεις και μέχρι το 2015 η εφαρμογή των ρυθμίσεων

Εξι αλλαγές για τις συντάξεις

Εξι είναι οι βασικές παρεμβάσεις στο ύψος των συντάξεων που προβλέπονται στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Oι νέες ρυθμίσεις θα... τρέξουν σε δόσεις, με τα πρώτα μέτρα να λαμβάνονται φέτος και το τελικό πλαίσιο των αλλαγών να ολοκληρώνεται το 2015.

Στο μεταξύ, αύριο θα κριθεί μια σειρά «καυτών» θεμάτων, όπως είναι το χρονοδιάγραμμα των αλλαγών στα όρια ηλικίας των μητέρων με ανήλικα παιδιά, ο υπολογισμός των πλασματικών ετών ασφάλισης και το ύψος των επικουρικών συντάξεων.

Oσον αφορά το ύψος των συντάξεων, οι παρεμβάσεις που θα «τρέξουν» είναι οι ακόλουθες:

1. Kαθιερώνεται ειδική εισφορά στις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ. Mετά την επιβολή της εισφοράς καμία σύνταξη δεν θα ξεπερνά τα 2.523 ευρώ (από 2.773 ευρώ), ενώ στις περιπτώσεις των διπλοσυνταξιούχων το πλαφόν ορίζεται στα 3.290 ευρώ (από τα 3.620 ευρώ που είναι σήμερα).

2. Eπιβάλλεται από το 2011 «πέναλτι» 6% για κάθε έτος πρόωρης αποχώρησης πριν από το 65ο έτος, εφόσον δεν έχουν συμπληρωθεί 40 έτη ασφάλισης. Aυτό πρακτικά σημαίνει πως ασφαλισμένος που αποχωρεί με 35ετία σε ηλικία 60 ετών, θα δει τη σύνταξή του να μειώνεται κατά 30%.

3. Aπό το 2011 ο συντελεστής για τον υπολογισμό των συντάξεων διαμορφώνεται στο 2% σε όλα τα Tαμεία. Xαμένοι είναι κυρίως οι ασφαλισμένοι στον OAEE, όπου σήμερα οι συντελεστές υπολογισμού των συντάξεων κυμαίνονται από 3% έως 3,5%.

4. Aπό το 2015 το τελικό ποσό της σύνταξης θα προκύπτει από το άθροισμα της «βασικής» και της «αναλογικής» σύνταξης. H βασική σύνταξη θα είναι 360 ευρώ και θα καταβάλλεται στο 65ο έτος της ηλικίας. Tο υπουργείο ζητεί η βασική σύνταξη να χορηγείται και σε όσους αποχωρούν νωρίτερα από το 65ο έτος, με την εφαρμογή πέναλτι 6% για κάθε χρόνο που λείπει.

5. H αναλογική σύνταξη θα υπολογίζεται με μέσο συντελεστή 1,2%. Oι συντελεστές θα είναι ανάλογοι με τα χρόνια εργασίας και το ύψος του μισθού.

6. Oι επικουρικές συντάξεις θα είναι ανάλογες με την οικονομική βιωσιμότητα των Tαμείων και γι’ αυτόν τον σκοπό θα εκπονηθούν αναλογιστικές μελέτες μέσα στο 2011. H τρόικα έχει ζητήσει ο μέσος συντελεστής να εφαρμοστεί και στους φορείς επικουρικής ασφάλισης, θέμα που θα κριθεί οριστικά αύριο.

Σημειώνεται πως στα όρια ηλικίας οι αλλαγές θα ξεκινήσουν το 2011 και θα ολοκληρωθούν είτε το 2013 (π.χ. γυναίκες στο Δημόσιο), είτε το 2015.

H μόνη εκκρεμότητα που μένει αφορά την ηλικία συνταξιοδότησης των μητέρων στον ιδιωτικό τομέα, όπου η τρόικα εμμένει το όριο να πάει στο 65ο έτος (με τα περιθώρια ελιγμών στο υπουργείο να είναι περιορισμένα).

Σήμερα θα δοθεί στη δημοσιότητα η εγκύκλιος για τις μετατάξεις των εργαζομένων

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=15888956

Με δανεικά και σε δόσεις το εφάπαξ

Μειώσεις τιµών 5% για τα ελληνικά κρασιά

Ενιαίο καθεστώς ασφάλισης σε δημόσιο - ιδιωτικό τομέα

__________________

ΟΑΕΔ και προσλήψεις στο Δημόσιο για όσους ιδιωτικούς υπαλλήλουν απολυθούν λίγα χρόνια πριν τη σύνταξη. Το μέτρο θεωρείται κοινωνικό - αυτής της μορφής κοινωνική πολιτική είναι σε θέση να εφαρμόσουν! Παρομοίως, άνοιγμα των στρατιωτικών νοσοκομείων στους πολίτες, εάν μάλιστα έδιναν και λεφτά - γιατί ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΛΕΦΤΑ, μόνο για μισθούς - οι μέτοχοι πληρώνουν, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι.

Τα λεφτά των ταμείων είναι λεφτά όσων εισφέρουν προς τα ταμεία αυτά - το σωστό λοιπόν είναι να διαχειρίζονται οι ίδιοι τα δικά τους λεφτά καθότι τώρα υπάρχει αυτή η δυνατότητα και δεν χρειάζεται να αποφασίζουν ομόφωνα διορισμένοι από τη κυβέρνηση - μιλάμε για ανεξαρτησία πραγματική και όχι στα χαρτιά.

Το Νο.1: μικρότερες δαπάνες για συντάξεις έχει πάρει το δρόμο του και οι αντιδράσεις είναι λίγες, χλιαρές τόσο όσο το τρέχων μουντιάλ, παρά το ότι δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Πρόκειται για πολύ σκληρές ρυθμίσεις ειδικά για τους νεο-εισερχόμενους (2013 και μετά), ανάλογες και βασικά χειρότερες από αντίστοιχες ρυθμίσεις 1983 και 1993 - η δεκαετία των μηδενικών ήταν μια χαρούμενη δεκαετία για πολλούς που έκαναν χρήση πολύ ευνοϊκών ρυθμίσεων που παύουν να ισχύουν μέχρι την επόμενη περίοδο χαλάρωσης (de-regulation) που φαίνεται ότι αργεί: 2020-2025-2030 διαλιέχτε!

Το Νο.2 δείχνει να είναι η γενικότερη "ελάφρυνση" των εργασιακών σχέσεων, όπου πρωταγωνιστούν οι συνδικαλιστές, οι οποίοι "προτείνουν" τη διασφάλιση των 13 & 14 μισθών του ιδιωτικού τομέα βάζοντάς τους εντός της συλλογικής σύμβασης, και πιθανότατα εντός των 12 καταλαβαίνω εγώ. Και άσε τις διαβεβαιώσεις απ' έξω: έκλαιγαν οι επιχειρηματίες που έμαθαν ότι δεν περικόπτονται οι 13 & 14 από τον ιδιωτικό τομέα - μιλάμε για 15% μείωση εργατικού κόστους με μια "απλή" νομοθετική ρύθμιση...

Το συμμάζεμμα του δημοσίου τομέα θα συντελεστεί σε ένα περιορισμένο βαθμό, η γνώση της ιστορίας και η απλή λογική το λέει: δεν τα έχουμε καταφέρει από το 1821 λίγα χρόνια πριν το 2021... Φαίνεται ότι η μείωση του μισθολογικού κόστους μέσω της μείωσης του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων δεν θα είναι τόσο ριζική όσο μαθαίνουμε, η μείωση του κόστους θα μοιραστεί αναλογικά αντί να μεταφραστεί σε ανεργία - πλην περιπτώσεων ομήρων συμβασιούχων τουλάχιστον, άντε και λίγο ακόμα. Θα γίνουν και άλλα πολλά στο δημόσιο τομέα (αποκρατικοποίησεις, συγχωνεύσεις, ορθολογικότερος καταμερισμός, προμήθειες και άλλα που τώρα ξεχνάω) αλλά δε νομίζω ότι θα φτάσουμε γρήγορα σε θεαματικά αποτελέσματα. Γιατί; στη μεθεπόμενη παράγραφο.

Όπως έγραφε παλαιότερα ο gr, έχουμε ξεκινήσει ένα καθοδικό τρενάκι που κάνει μια πολύ μεγάλη βουτιά - ενδεχόμενα 20% του βιοτικού επιπέδου που κάποιους απλά τους στέλνει στο τάφο, μεταφορικά και κυριολεκτικά - θα την αντέξουμε; Θα την αντέξουμε όσο την αντέχουν γάλλοι, γερμανοί και λοιποί ανεπτυγμένοι, όπως και οι άνεργοι αμερικάνοι. Αλλά πρέπει να κάνουμε τα κουμάντα μας σε μια χώρα με αρκετά σοβαρό δημογραφικό πρόβλημα που απαιτεί εισοδήματα σε ανθρώπους που δεν δουλεύουν (κοινωνική πολιτική). Λογικά, επενδυτικά σε έναν ορίζοντα 10-15-20 ετών τα χρηματιστήρια θα έχουν αφομοιώσει με το παραπάνω τις - όποιες - πληθωριστικές πιέσεις.

Τέλος, η σημαντικότερη εγχώρια επιτυχία θα ήταν η αναδιαμόρφωση του πολιτικού συστήματος, έτσι ώστε να σκεφτούν όλοι πως θα μπορούν να λειτουργούν τα κόμματα χωρίς να χρειάζονται 2 φορές ακόμα την κρατική επιχορηγηση - εκεί είναι όλο το παιχνίδι, εκεί φαίνονται όλες οι μεγάλες προμήθειες με υπέρβαση 5-15% από τη φορολογία του εγχώριου πολίτη, και όλοι, ειδικά όσοι γράφουν στις εφημερίδες, ξέρουν αλλά γράφουν μόνο την εικόνα που έχουν εντολές να περάσουν προς τα έξω προς εμάς, εξυπηρετώντας ένα συνταγματικό σύστημα όπου η εκλεγμένη κυβέρνηση (εκτελεστική) ορίζει τους νόμους και τη πλεοψηφία στη βουλή (νομοθετική), την εκλογή των δικαστών (δικαστική) και η 4η (τη ποια;) εξουσία συνδιαλλέγεται μεταξύ των οικονομικών παραγόντων, που μοιράζουν το 5-15%. Η ιταλική περίπτωση είναι ενδεικτική, με σημαία τον πάω-με-17χρονα-Σίλβιο.