Η επταετία των αδύναμων επιγόνων

Ολα τα στοιχεία και οι εξελίξεις, οι αντιδράσεις των αγανακτισμένων και μη πολιτών, η μουρμούρα των βουλευτών, η γενικευμένη αμφισβήτηση, οι πολιτικές που διαρκώς ανατρέπονται και αναθεωρούνται από επαχθέστερες, φανερώνουν τη μετάπτωση από την οικονομική κρίση στην πολιτική κρίση, η οποία προφανώς είναι χειρότερη, γιατί ακινητοποιεί σε κρίσιμες μέρες τους πάντες και τα πάντα.

Αυτή τη στιγμή η κλονισμένη, και στη συνείδηση των πολιτών σε μεγάλο βαθμό, απονομιμοποιημένη κυβέρνηση έχει καταθέσει ένα θηριώδες οικονομικό πρόγραμμα, το οποίο με δυσκολία θα ψηφίσει και με ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία θα εφαρμόσει. Αν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις εκείνων που προβλέπουν οι εταίροι μας στην Ευρώπη δεν θα μπορέσουν να έλθουν σε συμφωνία για το ελληνικό χρέος και θα χρειασθούν αρκετοί μήνες διαπραγματεύσεων για να συγκλίνουν οι αποκλίνουσες απόψεις μεταξύ Μέρκελ - Τρισέ - Σαρκοζί, τότε η διαβρωτική αβεβαιότητα θα διατηρηθεί τουλάχιστον μέχρι τον προσεχή Σεπτέμβριο και είναι πιθανόν να προκαλέσει ένα ατύχημα, που θα εκτροχιάσει οριστικά τη χώρα.

Οσοι παρακολουθούν από κοντά τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις επιμένουν πως το πολιτικό πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπισθεί το ταχύτερο ώστε να περιορισθεί κατά το δυνατόν ο κίνδυνος του ατυχήματος. Στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, βουλευτές και άλλοι, που έχουν καλύτερη αντίληψη των συνθηκών που επικρατούν στο κυβερνών κόμμα επιμένουν ότι η χώρα δεν κυβερνάται, ότι η κυβέρνηση έχει εδώ και καιρό παραλύσει και πως ούτε ο κ. Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία αποτελούν λύση αυτή την ώρα.

Και υποστηρίζουν ότι στις παρούσες συνθήκες δύο τινά μπορούν να συμβούν: Η ο κ. Παπανδρέου να προχωρήσει σε ριζικό ανασχηματισμό και να διαμορφώσει μια συμπαγή ομάδα έξη - επτά υπουργών, ικανών να εφαρμόσουν το μεσοπρόθεσμο και να κερδίσουν μέρος της χαμένης αξιοπιστίας της χώρας, με την ελπίδα ότι θα κερδηθεί χρόνος και θα αποτραπεί το ατύχημα ή Παπανδρέου και Σαμαράς να συμφωνήσουν να στηρίξουν για ένα χρόνο μια κυβέρνηση αξιόπιστων τεχνοκρατών, η οποία να αναλάβει το δύσκολο έργο που οι πολιτικοί δεν μπορούν ή δεν αντέχουν να προωθήσουν.

Και στις δυο περιπτώσεις υπάρχουν πολλές πιθανότητες να αποφευχθεί το ατύχημα και να μπουν οι βάσεις διάσωσης της οικονομίας και της χώρας.

Στην άλλη εκδοχή ενδεχόμενης κατάρρευσης της σημερινής κυβέρνησης Παπανδρέου ή της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες η χρεοκοπία της χώρας και όσα θλιβερά θα τη συνοδεύσουν θα πρέπει να θεωρούνται σχεδόν δεδομένα.

Το θέμα λοιπόν είναι κατά πόσον ο κ. Παπανδρέου είναι διατεθειμένος να εκχωρήσει εξουσία και αν ο κ. Σαμαράς αντιλαμβάνεται την ευθύνη του και μπορεί κι αυτός να βάλει, έστω προσωρινά στο περιθώριο της διεκδίκησή της.

Με τη διαφορά ότι δεν υπάρχει πολύς χρόνος στη διάθεσή τους. Αν είναι να συμφωνήσουν σε κάτι, ας το κάνουν το ταχύτερο. Σε λίγο δεν θα υπάρχει χρόνος ούτε γι' αυτό. Η επταετία των αδύναμων επιγόνων θα έχει τελειώσει με ολέθριες συνέπειες και για τα δυό κόμματα εξουσίας.

(Υ. Γ. Στα τέλη του 2004 όταν η «νέα διακυβέρνηση» Καραμανλή είχε δώσει πρώτα δείγματα γραφής και ο κ. Παπανδρέου είχε επικρατήσει στο κόμμα του, ένας οξυδερκής παρατηρητής των πολιτικών εξελίξεων είχε προφητεύσει ότι οι αδύναμοι επίγονοι των δύο ισχυρότερων πολιτικών οικογενειών θα συντομεύσουν τον χρόνο παραμονής στην εξουσία και θα κάνουν μια επταετία οι δυό τους.)

akarakousis@dolnet.gr

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=405861&h1=true