Καταγγελίες για «παραθυράκια» στο νομοσχέδιο για τη δόμηση

Τον έντονο προβληματισμό του εκφράζει το WWF Ελλάς για συγκεκριμένες διατάξεις που περιέχονται στο σχέδιο νόμου «Νέος Τρόπος Έκδοσης Αδειών Δόμησης, Ελέγχου Κατασκευών και λοιπές Διατάξεις» του υπουργείου Περιβάλλοντος. Λίγο πριν ξεκινήσει την Τρίτη η συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής η οργάνωση έστειλε επιστολή στους βουλευτές προκειμένου να τους ενημερώσει ειδικά για τις «λοιπές διατάξεις» του άρθρου 42, οι οποίες δεν περιλαμβάνονταν στο αρχικό σχέδιο νόμου το οποίο είχε παρουσιαστεί μέσα στο καλοκαίρι.

Επί των ειδικότερων ρυθμίσεων το νομικό τμήμα της οργάνωσης επισημαίνει:

Άρθρο 3

Μέχρι σήμερα, απαιτούμενο στοιχείο για την έκδοση οικοδομικής άδειας είναι και οι «εγκρίσεις άλλων υπηρεσιών, όπου απαιτούνται» (331 Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας). Μία από τις εγκρίσεις των υπηρεσιών αυτών είναι και η Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (Α.Ε.Π.Ο.), η οποία «αποτελεί προϋπόθεση για την έκδοση κάθε διοικητικής πράξης που απαιτείται κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις για την πραγματοποίηση ή λειτουργία του έργου ή της δραστηριότητας» (1 παρ. 10 ν. 4014/2011). Με το προτεινόμενο σύστημα, οι διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης και έκδοσης αδειών δόμησης είναι ασύνδετες: για τον λόγο αυτό, θα πρέπει να προστεθεί και η Α.Ε.Π.Ο. στα απαραίτητα στοιχεία για την έκδοση έγκρισης δόμησης, με την κατάλληλη αξιοποίηση του Ηλεκτρονικού Περιβαλλοντικού Μητρώου και της Περιβαλλοντικής Ταυτότητας (18 ν. 4014/2011), και των ηλεκτρονικών υπηρεσιών του άρθρου 4 του νομοσχεδίου.

Άρθρο 40

Με την διάταξη αυτή, επιτρέπεται η εγκατάσταση μονάδων επεξεργασίας Αποβλήτων από Εκσκαφές, Κατασκευές και Κατεδαφίσεις σε ανενεργά λατομεία, για χρόνο όχι μεγαλύτερο από αυτό που απαιτεί η αποκατάσταση του λατομείου. Οι εγκαταστάσεις αυτές περιλαμβάνουν «χώρους υποδοχής των ΑΕΚΚ, χώρους διαλογής και αποθήκευσης των ανακτημένων υλικών, χώρους επεξεργασίας / ανακύκλωσης και αποθήκευσης των δευτερογενών προϊόντων, καθώς και τον απαραίτητο τεχνικό και μηχανολογικό εξοπλισμό» (πρβλ. 11 παρ. 2 ΚΥΑ 36259/1757/Ε103/2010, ΦΕΚ Β' 1312). Η ανεξέλεγκτη διάθεση των αποβλήτων αυτών αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα περιβαλλοντικά προβλήματα της χώρας. Ειδικά όσον αφορά τα λατομεία σε δάση και δασικές εκτάσεις, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εγκατάσταση των μονάδων αυτών δεν προβλέπεται από την δασική νομοθεσία, η οποία επιβάλλει την περιοδική αποκατάσταση του τοπίου και της δασικής βλάστησης (57 παρ. 4 ν. 998/1979).

Άρθρο 41

Πρόσφατη νομοθεσία απαιτεί την εκπόνηση της Εθνικής Θαλάσσιας Περιβαλλοντικής Στρατηγικής, μετά αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης των θαλάσσιων υδάτων και την κατάρτιση προγράμματος μέτρων πριν το 2015 (ν. 3983/2011). Επίσης, εκκρεμεί η οριοθέτηση της κρίσιμης παράκτιας ζώνης σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο με την βιοποικιλότητα, και βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία καθορισμού των θαλάσσιων περιοχών του δικτύου Natura 2000. Η χωροθέτηση των χρήσεων που αναφέρει η αιτιολογική έκθεση, ορισμένες από τις οποίες είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικές για το περιβάλλον (όπως θαλάσσιες εξέδρες, αγκυροβόλια, κ.ο.κ.), πριν ολοκληρωθεί ο βασικός σχεδιασμός που ήδη προβλέπεται από τα νομοθετήματα αυτά, δημιουργεί κινδύνους για το θαλάσσιο περιβάλλον.

Άρθρο 42

Παράγραφος 3: Με τη διάταξη αυτή, διευρύνεται η δυνατότητα ανέγερσης αμιγούς χρήσης ειδικών καταστημάτων στις εκτός σχεδίου περιοχές. Εφεξής τα καταστήματα δεν θα περιλαμβάνουν μόνο τις υπεραγορές, αλλά και τα καταστήματα που προορίζονται για κοινωνικές εκδηλώσεις. Με τον τρόπο αυτό, διευρύνονται με νέες χρήσεις οι δυνατότητες εκτός σχεδίου δόμησης, που θα έπρεπε να ήταν εξαιρετικές.

Παράγραφος 10: Προβλέπεται ένα είδος λειτουργικής τακτοποίησης των παιδικών εξοχών και κατασκηνώσεων που σε πολλές περιπτώσεις λειτουργούν παράνομα. Σημειώνεται ότι το ισχύον πλαίσιο για τις κατασκηνώσεις προβλέπει και μόνιμες εγκαταστάσεις σε ορισμένες περιπτώσεις (1 ΚΥΑ 2309/2009 ΦΕΚ Β΄ 114/1.2.2006). Επισημαίνεται ότι, με τον τρόπο αυτό, παρατείνεται ένα καθεστώς σε ισχύ από την δεκαετία του 1990, αν όχι νωρίτερα. Παρ' όλη τη συνεχή ανοχή, υπάρχουν πολλές κατασκηνώσεις που εξακολουθούν να λειτουργούν χωρίς απόφασης παραχώρησης, ΑΕΠΟ, έγκριση επέμβασης, οικοδομικές άδειες, κοκ. H πολιτεία θα πρέπει να εξηγήσει για ποιο λόγο οι εγκαταστάσεις αυτές εξαιρούνται για πάνω από δυο δεκαετίες από το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, ιδίως αν ληφθεί υπόψη η συνταγματική προστασία των δασών και δασικών εκτάσεων.

Παράγραφος 17: Με την διάταξη αυτή, εντάσσονται στο δίκτυο των κοινόχρηστων χώρων του άρθρου 35 ν. 3937/2011 και τμήματα ακινήτων που έχουν παραχωρηθεί, αλλά δεν έχουν μεταγραφεί. Η αιτιολογική έκθεση σημειώνει την "αύξηση των κοινόχρηστων χώρων", αλλά όχι και την επιδείνωση του οικιστικού περιβάλλοντος που μπορεί να προκύψει σε οικισμούς που ούτως ή άλλως στερούνται πολεοδομικής οργάνωσης, καθώς ορισμένα ακίνητα είναι δυνατόν να καταστούν οικοδομήσιμα με τον τρόπο αυτό.

Παράγραφος 25: Το υπουργείο επαναφέρει δια νόμου σε ισχύ Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) η οποία ακυρώθηκε από το ΣτΕ. Η ακύρωση της ΚΥΑ 49567/2006 (Δ' 1071) αφορά το σκέλος της εξορυκτικής δραστηριότητας στον βιότοπο της οχιάς στη Μήλο. Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα έχει εκκρεμότητες με την ΕΕ για τη Μήλο και έχει υποστεί καταδίκη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (υπόθεση C-518/04). Παρά το γεγονός ότι η ισχύς της ΚΥΑ έχει τυπικά λήξει, οι διατάξεις που δεν ακυρώθηκαν από το ΣτΕ εξακολουθούν να θεωρούνται ισχύουσες, μέχρι την υπογραφή του Προεδρικού Διατάγματος (ΠΔ). Με τη ρύθμιση αυτή επανέρχεται σε ισχύ αδειοδοτικό καθεστώς, το οποίο μάλιστα έχει κριθεί από το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο (909/2008 ΣΤΕ), ως δυνάμενο να επιφέρει «... δυσεπανόρθωτη βλάβη του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής, η οποία έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000, λόγω αλλοίωσης του γεωμορφολογικού τοπίου της». Εάν το ΥΠΕΚΑ πραγματικά επιθυμεί να προστατεύσει τον σημαντικό βιότοπο της Μήλου, τότε θα πρέπει να επισπεύσει τη διαδικασία διαμόρφωσης του σχετικού ΠΔ. 

 

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=423401&h1=true