Ωραία πρεμιέρα... (too little, too late)

του νέου ωραρίου της εγώριας κεφαλαιαγοράς...
Θυμίζει λίγο από έναρξη λειτουργίας του ΧΠΑ εκεί κοντά στο αμαρτωλό '99 μας...

Δεν είναι για πολύ σχολιασμό οι ημέρες, είναι κυρίως για καταφύγια... τα μετρητά στα στρώματα, στα σεντούκια, στο χώμα αλά Παλαιωκώστηδες...

Και πολλοί θα ψάχνουν το ερώτημα "μα που είναι ο πάτος;"!
Ίσως δεν έχουν καταλάβει ότι τη κρισιμότητα της κατάστασης...
Αυτή τη στιγμή δεν είναι το πετρέλαιο και οι τιμές των τροφίμων, ούτε η ύφεση, ούτε η μείωση των χορηγήσεων από πλευράς τραπεζών προς νοικοκυριά και επιχειρήσεις, ούτε οι τιμές των σπιτιών, ούτε τα προβλήματα των δανειληπτών, ούτε ουτε ούτε...
Αυτή τη στιγμή μιλάμε για την επιβίωση των τραπεζών! Όποιος θέλει ας βλέπει το TED spread που δε λέει να φύγει από το 3...
(και το 2 ρεκόρ όλων των εποχών ήταν πριν μερικές ημέρες...)

Όταν τελειώσει το κουρνιαχτό της πιστωτικής ασφυξίας και το τραπεζικό τοπίο ξεκαθαρίσει - μάλλον προς όφελος όσων απλά επιζήσουν των ημερών - τότε θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για όλα τα υπόλοιπα προβλήματα που περιμένουν στη γωνία... Και τα οποία θα επηρεάσουν κι αυτά ακόμα περισσότερη τη δύσκολη συγκυρία...
Αν μάλιστα ακούσουμε ότι οι ιθύνοντες παραδέχονται το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος κι ότι προτίθενται να λάβουν μέτρα και για τη main street, τότε θα μπορούμε να ελπίζουμε. Διαφορετικά "too little too late"...

Όμως μια λύση προς τη κατεύθυνση της main street έχει το αρνητικό ότι δεν την αντέχει η αμερικάνικη οικονομία:
-δεν διαθετεί μετρητά, θα αναγκαστεί να δανειστεί κυρίως από εχθρούς όπως οι Κινέζοι, είναι ήδη υπερδανεισμένη και το χρέος της θα υποβαθμιστεί, τα κρατικά της ομόλογα θα γίνουν junk bonds, το δολλάριο θα φτάσει τα €2...
Οι συνέπειες ενός τέτοιου σεναρίου μάλλον δεν μπορούν να γίνουν εύκολα κατανοητές...
-θα εκδόσει ακόμα περισσότερο χρήμα...
οι δανειστές της - όπως οι εχθροί Κινέζοι - θα επαναστατήσουν όταν δουν τις επενδύσεις τους σε κρατικά ομόλογα να τις τρώει ο πληθωρισμός (και τώρα συμβαίνει αλλά είμαστε μόλις στην αρχή). Αν ζητήσουν τα λεφτά τους πίσω, πάλι οι συνέπειες δεν είναι εύκολο να γίνουν αντιληπτές...
Συνεπώς αυτή τη στιγμή είναι πολύ δύσκολο να φανεί που ακριβώς μπορεί να βρεθεί η επόμενη ισορροπία.

Αλλά ας έχουμε στο νου μας τι δήλωσε ευθέως (και) ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Πέερ Στάινμπρουκ: «Η αμερικανική παντοκρατορία στο χρηματοπιστωτικό σύστημα "τελειώνει" με αυτή την κρίση, η οποία θα αφήσει "βαθιά σημάδια" και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Ο κόσμος δεν θα είναι ποτέ όπως ήταν πριν από την κρίση. Οι ΗΠΑ θα χάσουν τον ρόλο της υπερδύναμης στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα το οποίο θα γίνει περισσότερο πολυπολικό».