Στρατηγικές εξόδου (προβλέψεις 2010)

στο τέλος του 2010 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) φαίνεται να «ανατρέπει την προηγούμενη κατάσταση» ενεχυρίασης των ομολόγων, γεγονός το οποίο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην Ελλάδα αν δεν βελτιώσει τη δημοσιονομική της εικόνα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100004_30/01/2010_388859

To συγκεκριμένο μέτρο - εάν αποσυρθεί, δηλαδή έχουμε "στρατηγική εξόδου" - θα είναι η πραγματική καταδίκη της χώρας και βέβαια των εγχώριων τραπεζών που έχουν ενεχυριάσει τα εγχώρια κρατικά ομολογα στην ΕΚΤ για την άντληση ρευστού.

Στην Αμερική το αντίστοιχο μέτρο είναι η αγορά από τη FED των RMBS που κατέχουν οι αμερικάνικες τράπεζες. Η "στρατηγική εξόδου"της FED είναι να ξεκινήσει στο προσεχή Μάρτιο - να σταματήσει δηλαδή να τα αγοράζει από τις τράπεζες - σύμφωνα με τα τελευταία ανακοινωθέντα της.

Επειδή η ΕΚΤ χρονικά υστερεί στην υφεσιακή της κατάστασης σε σχέση με τις ΗΠΑ, έτσι σωστά τοποθετεί αργότερα τη δική της έξοδο, ακουλουθώντας την FED.
Θεωρώ ότι η FED πράγματι θα το κάνει τον Μάρτιο, αρχίζοντας έτσι επίσημα την παγκόσμια απόσυρση των μέτρων στήριξης.
Θεωρώ όμως ότι δεν πρόκειται να πετύχει η στρατηγική αυτή καθώς είναι ..νωρίς - δίνω 2/3 πιθανότητες να μην πετύχει.
Και αυτό θα φανεί τόσο από τη δυσκολία των αμερικανικων τραπεζών να επεκτείνουν την πιστωτική τους βάση, όσο και από τις αυξημένες πιθανότητες παρατεταμένης υφεσιακής περιόδου ("W" ή 1937/1983) στην ευρύτερη οικονομία, μετά την σχετική ανάκαμψη των Q3-4 του 2009, πιθανότατα και των αρχών του Q1 2010 - αυτό έχουμε λίγο χρόνο να το δούμε.
Δηλαδή, η FED, αφού πρώτα αρχίσει την απόσυρση των μέτρων μέτρων στήριξης, θα αναγκαστεί να τα επαναφέρει.

Κατά η συνέπεια, η ΕΚΤ θα έχει αρκετό χρόνο, περίπου 6 μήνες, να αποφασίσει πραγματικά εάν η δική της στρατηγική εξόδου θα μπορεί να ξεκινήσει τον ερχόμενο Δεκέμβριο.
Θεωρώ ότι η Αμερική, η FED και η κατάσταση της οικονομίας θα είναι ο οδηγός της ΕΚΤ.

Γιατί όσο "αισιόδοξος" και να είμαι για την ελληνική οικονομία, η οποία επίσης χρονικά υστερεί στην υφεσιακή της περίοδο σε σχέση με την Ευρώπη, ο κυριότερος λόγος επιδείνωσης των δημοσίων οικονομικών - εκτός των διαρθρωτικών προβλημάτων - είναι το ρευστό που δεν εισέρχεται από τις "εξαγωγές" μας, τη ναυτιλία και τον τουρισμό.
Και αυτό εάν συμβεί για τρίτη χρονιά, το 2011, θα σκάσουμε σίγουρα.