E... λοιπόν, ναι. Η έκθεση του χρηματιστηριακού οίκου Schroders και του γνωστού αναλυτή της Nick Gartside, στην οποία, αφού εκφράζονται αμφιβολίες για την αναπτυξιακή πορεία των ευρωπαϊκών οικονομιών, χαρακτηρίζονται επενδυτική ευκαιρία τα ελληνικά ομόλογα. Παράλληλα, όμως, οι επενδυτές πρέπει να είναι έτοιμοι να αντιδράσουν, καθώς ιστορικοί (!) κίνδυνοι παραμονεύουν! Οι Financial Times παρομοιάζουν την τρέχουσα «σοσιαλιστική» περίοδο που διανύει η χώρα μας, με το τέλος του... Πελοποννησιακού Πολέμου. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, τότε οι Αθηναίοι κλήθηκαν να εφαρμόσουν τους αυστηρούς όρους που τους έθεσαν οι Σπαρτιάτες, καθώς και ένα νέο πολιτειακό καθεστώς. Υπό μία έννοια, οι σημερινοί Ελληνες καλούνται να υιοθετήσουν τους αυστηρούς όρους που τώρα τους θέτουν οι Ευρωπαίοι εταίροι! Tέλος, πάντων.
Ομως, εμείς έχουμε καλά νέα. Τα πρώτα ελληνικά ομόλογα του τρέχοντος έτους που έπεσαν χθες στις αγορές έγιναν ανάρπαστα από τους επενδυτές, προσφέροντας πολύτιμο επιτόκιο σε επίπεδα ρεκόρ! Με βαθιά ανακούφιση η κυβέρνηση είναι ικανοποιημένη, καθώς «μάζεψε» οκτώ δισ. ευρώ από το ομολογιακό δάνειο πενταετούς διάρκειας, προσφέροντας γενναιόδωρη απόδοση 6,2% (!). Και το υπουργείο Οικονομικών με υπερηφάνεια μας ενημέρωσε ότι «συνολικά κατατέθηκαν προσφορές 25 δισ. ευρώ ανοίγοντας το μεγαλύτερο βιβλίο προσφορών, γεγονός που αποδεικνύει την εμπιστοσύνη των επενδυτών στην ελληνική οικονομία. Και συνεχίζει η ανακοίνωση, επισημαίνοντας ότι «η εξέλιξη αυτή καταδεικνύει τη δυνατότητα απρόσκοπτης υλοποίησης του προγράμματος δανεισμού για το 2010». Ευτυχώς...
Και τώρα τα κακά νέα. Και συνεχίζει η ανακοίνωση του υπουργείου να υπενθυμίζει τα εξής: «Το αυξημένο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους, το οποίο η χώρα μας καλείται να καταβάλει, υπογραμμίζει την αναγκαιότητα αποκατάστασης της αξιοπιστίας και εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών. Ταυτόχρονα υποδεικνύει το γεγονός ότι οι παρεμβάσεις που υλοποιεί η σημερινή κυβέρνηση βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση». Τέλος καλό, όλα καλά.
Ωστόσο, φάνηκε ακόμη πιο ανάγλυφα τι σημαίνει για μια χώρα το μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα και, κατ’ επέκτασιν, το μεγάλο δημόσιο χρέος. Φάνηκε, δηλαδή, πόσο ανοχύρωτη είναι μια οικονομία απέναντι σε κερδοσκοπικές επιθέσεις, ακόμη και αν η χώρα αυτή είναι ενταγμένη στη Ζώνη του Ευρώ. Είναι αλήθεια ότι η ένταξη της Ελλάδας στη Ζώνη του Ευρώ προστάτεψε οριστικά και αμετάκλητα το τότε εθνικό μας νόμισμα από τα κρούσματα κερδοσκοπίας που εκδηλώνονταν – πριν από την ένταξη.
Ομως, η εξάρτηση του ελληνικού Δημοσίου από τις διεθνείς αγορές χρήματος και κεφαλαίου από τις οποίες δανείζεται για να εξυπηρετήσει τις δανειακές του υποχρεώσεις, έχει ως αποτέλεσμα η ελληνική οικονομία και συγκεκριμένα τα δημόσια οικονομικά να είναι και σήμερα –όπως και τότε– όμηροι των διεθνών τραπεζιτών και των οίκων αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας. Οταν οι δανειστές μας, και όχι εμείς, καθορίζουν τα επιτόκια με τα οποία δανείζεται η χώρα, είναι σαφές ότι έχουν κάθε λόγο να βάζουν κακούς βαθμούς στη φερεγγυότητα του ελληνικού Δημοσίου, ανεβάζοντας έτσι το κόστος δανεισμού. Η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, οι θέσεις εργασίας και το κοινωνικό κράτος υποθηκεύονται όλο και περισσότερο...
No comments:
Post a Comment