Μαζικά στρέφονται στην ΕΚΤ οι ελληνικές τράπεζες για να δανεισθούν 15-20 δισ ευρώ στην δημοπρασία του Μαρτίου

To ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να δανεισθεί από τις αγορές τις τελευταίες ημέρες. Αυτό πλέον είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα ωστόσο αν δεν υπήρχε μια λύση το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα κινδύνευε να βρεθεί προ αδιεξόδου.
Η λύση έρχεται στα τέλη Μαρτίου και λέγεται δημοπρασία 6μηνης διάρκειας που θα υλοποιήσει η ΕΚΤ.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες έχουν καμφθεί και οι αντιδράσεις από την ΤτΕ όσον αφορά την παροχή ρευστότητας από την ΕΚΤ προς τις τράπεζες και ως εκ τούτου έχουν την δυνατότητα να υποβάλλουν μεγάλες προσφορές και να αντλήσουν κοντά στα 15 με 20 δις ευρώ.
Πηγές στις διοικήσεις των τραπεζών αναφέρουν ότι σε μια περίοδο όπου οι τράπεζες επί της ουσίας είτε αδυνατούν να δανεισθούν είτε πληρώνουν πανάκριβα την διατραπεζική ρευστότητα η λύση της ΕΚΤ αποδεικνύεται σωτήρια.
Με βάση συγκλίνουσες εκτιμήσεις το τραπεζικό σύστημα στην δημοπρασία της ΕΚΤ θα αντλήσει περίπου 15 με 20 δις ευρώ για διάστημα 6 μηνών και με επιτόκιο 1%.
Οι τράπεζες στην Ελλάδα διαθέτουν μια πλεονασματική αλλά δανεική ρευστότητα ύψους 18 με 20 δις ευρώ.
Είναι δανεική γιατί την έχουν αποκτήσει μέσω της ΕΚΤ και η οποία θα επιστραφεί μέσα στο 2010.
Η Εθνική εμφανίζει ρευστότητα 6 δις η Eurobank 4 δις η Alpha 3 δις η ΑΤΕ 3 δις κ.α.
Όμως η συντριπτική πλειοψηφία αυτής της ρευστότητας είναι δανεισμένη οπότε είναι προφανές ότι οι τράπεζες αναζητούν ρευστότητα για να αναπληρώσουν τις αναμενόμενες εκροές ρευστότητας λήγουν 6 δις ομολογιακά που πρέπει να αποπληρωθούν ή ανανεωθούν , πρέπει να χρηματοδοτήσουν τα χαρτοφυλάκια ομολόγων που διαθέτουν και βεβαίως να χρηματοδοτήσουν τις αναχρηματοδοτήσεις δανείων καθώς τα νέα δάνεια είναι ελάχιστα;
Επίσης μια παράμετρο που αξιολογούν οι τράπεζες είναι ότι στα τέλη Ιουνίου λήγει η προθεσμία που έχει θέσει η ΕΚΤ να αγοράζει καλυμμένες ομολογίες και να παράσχει ρευστότητα οπότε θα χαθεί μια εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης. Οι καλυμμένες ομολογίες και μετά τον Ιούνιο θα μπορούν να χρησιμοποιούνται ως εγγύηση στην ΕΚΤ για να αντλούν ρευστότητα.
Είναι προφανές ότι ενώ κεφαλαιακά το τραπεζικό σύστημα είναι εύρωστο και ισχυρό σε επίπεδο ρευστότητας δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει αν η κρίση στην οικονομία κρατήσει επί μήνες.
Ρευστότητα οι τράπεζες διαθέτουν και συντηρούνται ωστόσο θα ανακύψουν σοβαρά προβλήματα αν αυτή η κατάσταση επιμηκυνθεί χρονικά.
Σε αυτή την πραγματικά δύσκολη συγκυρία για την οικονομία όπου το κόστος δανεισμού του δημοσίου θεωρείται και είναι μείζον θέμα το τραπεζικό σύστημα δεν παρακολουθεί ανεπηρέαστο τις εξελίξεις.
Για τις τράπεζες το υψηλότατο κόστος δανεισμού του δημοσίου έχει αναδειχθεί σε μείζον πρόβλημα.
Αν μια τράπεζα επιχειρούσε να δανεισθεί θα πλήρωνε σε ρευστότητα επιτόκια 6% με 7% και σε κεφάλαια έως 14%.
Πως προκύπτουν όμως αυτά τα επιτόκια;
Πρωτίστως θα πρέπει να αναφερθεί ότι στην κλίμακα ιεράρχησης στην περίπτωση που μια τράπεζα χρεοκοπούσε οι καταθέσεις βρίσκονται στην κορυφή των assets που θα αποπληρωθούν στους κατόχους.
Ακολουθούν τα κοινά ομολογιακά δάνεια από άποψης ασφάλειας των κατόχων ακολουθούν τα ομολογιακά μειωμένης εξασφάλισης , τα υβριδικά κεφάλαια και ολοκληρώνεται η ιεράρχηση με τις μετοχές.
Δηλαδή σε μια δυνητική χρεοκοπία ο καταθέτης βρίσκεται στην μια πλευρά ως ο πιο ασφαλής και ο μέτοχος στην άλλη ως ο πιο ανασφαλής.
Έτσι εξηγούνται και οι διαφορές αποδόσεων οι καταθέσεις έχουν μικρό ρίσκο δίνουν μικρές αποδόσεις ενώ οι μετοχές έχουν μεγάλο ρίσκο αλλά προσφέρουν και υψηλές αποδόσεις.
Μια τράπεζα να σε αυτή την συγκυρία επιδίωκε να δανεισθεί από τις αγορές , πρωτίστως το ερώτημα είναι αν μπορούσε να υλοποιήσει αυτό το εγχείρημα. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το εγχείρημα είναι πάρα πολύ δύσκολο.
Αλλά ας υποτεθεί ότι μια τράπεζα μπορούσε να δανεισθεί όχι στην repo αγορά αλλά σε ομολογιακά ή άλλες εκδόσεις τι θα πλήρωνε;
Αν μια τράπεζα επιχειρούσε να αντλήσει ρευστότητα μέσω κοινού ομολογιακού δανείου θα πλήρωνε περίπου 7% αυτή την συγκυρία.
Αν μια τράπεζα επιχειρούσε να αντλήσει ρευστότητα μέσω ομολογιακού δανείου μειωμένης εξασφάλισης θα πλήρωνε περίπου 8%-9% αυτή την συγκυρία.
Αν μια τράπεζα επιχειρούσε να αντλήσει κεφάλαια μέσω υβριδικής έκδοσης θα πλήρωνε περίπου 12%-14% αυτή την συγκυρία.
Η μόνη εξαίρεση αυτού του κανόνα είναι η καλυμμένη ομολογία καθώς σε αυτή την συγκυρία είναι το μόνο τραπεζικό προϊόν το οποίο μπορεί να επιτύχει σχετικά ικανοποιητική απόδοση για τον εκδότη είναι η καλυμμένη ομολογία με απόδοση περίπου 6%.

bankingnews