Δεν είναι ντροπή: Τέσσερα στα πέντε μέλη του ΔΝΤ έχουν αναγκαστεί να προσφύγουν στο διεθνές ταμείο σε κάποια στιγμή της ιστορίας. Πράγματι, σε σύγκριση με το σχεδόν 6% που κοστίζει στην Ελλάδα η άντληση 3ετών και 5ετών κεφαλαίων, το επιτόκιο του ΔΝΤ στο 3,25% με 4,25% μοιάζει μάλλον ελκυστικό. Η Ελλάδα μπορεί επιπλέον να δανειστεί έως 12 φορές την ποσόστωσή της, περίπου 15 δισ. δολ.
Εάν η Ελλάδα γίνει πρότυπο για τον χειρισμό άλλων προβληματικών οικονομιών στην «ζώνη της ελιάς» της ευρωζώνης, το ΔΝΤ έχει άφθονη ρευστότητα για να τις αντιμετωπίσει. Ο μέγιστος ετήσιος δανεισμός για Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα, ίσως φτάσει τα 230 δισ. δολ. Το ΔΝΤ έχει τριπλάσια διαθέσιμα κεφάλαια.
Η παγίδα είναι το τι θα ζητήσει ενδεχομένως το ΔΝΤ σε αντάλλαγμα. Το κορυφαίο στοιχείο στο καθιερωμένο «μενού» του ΔΝΤ είναι απλό. Τα δημοσιονομικά προβλήματα αποτελούν το ψωμοτύρι για τον διεθνή οργανισμό και η Αθήνα έχει ήδη αποδεχτεί σκληρά μέτρα στον προϋπολογισμό. Το πρόβλημα τίθεται με τις άλλες επιταγές. Η πρώτη από αυτές είναι συχνά η υποτίμηση, που για την ώρα αποκλείεται. Η δεύτερη είναι το «μοίρασμα βαρών.» Τυπικά, αυτό σημαίνει είτε φρέσκο χρήμα, το οποίο θα παράσχουν εν προκειμένω οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ή, αφού το Βερολίνο αρνείται να συμμετέχει, απομένει μια δεύτερη ανησυχητική δυνατότητα: η αναδιοργάνωση χρεών.
Και εδώ κάνει την εμφάνισή της η διαφορά ανάμεσα στην Ιρλανδία και την Ελλάδα: Αν και η Ελλάδα έχει περισσότερα χρέη, το πρόγραμμά της για την μείωση του ελλείμματος είναι πιο φιλόδοξο. Κι όμως, τα επιτόκια στα 10ετή ελληνικά ομόλογα κινούνται σχεδόν δύο ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα από της Ιρλανδίας. Γιατί; Ισως γιατί η χώρα υποφέρει από μια «προμήθεια κινδύνου αναδιοργάνωσης χρεών στο ΔΝΤ.» Το Βερολίνο πρόσφατα ζήτησε από τις μυστικές υπηρεσίες της Γερμανίας να αναζητήσουν τις αιτίες της κερδοσκοπίας κατά των ομολόγων της ευρωζώνης. Μήπως τώρα ξέρουν πού να κοιτάξουν;
ΠΗΓΗ: FT.com
No comments:
Post a Comment