Την Τρίτη όταν επισημαίναμε ότι ''τα ψέματα τελειώσανε'' και ότι το δίλημμα που τίθεται είναι αυτό της παραμονής μας στην ευρωζώνη ή της επιστροφής στη δραχμή, πολλοί εξανέστησαν και έσπευσαν, όπως συνήθως συμβαίνει στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, να αμφισβητήσουν και να συνωμοσιολογήσουν. Για τον απλούστατο λόγο επειδή δεν θέλουν το δίλημμα να δουν, ούτε την σκληρή πραγματικότητα να αντικρίσουν.
Πριν αλέκτορα φωνήσαι η ελληνίδα επίτροπος κυρία Μαρία Δαμανάκη, αναγκάσθηκε, εκ της θέσεώς της και εκ των συνθηκών, να μιλήσει ανοιχτά και να δηλώσει ότι το σενάριο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν είναι απλώς στο τραπέζι, αλλά μεθοδεύεται κιόλας.
Πολλοί και πάλι θα σπεύσουν να πουν ότι η Δαμανάκη είναι λαγός της κυβέρνησης, ότι την έβαλε ο Παπανδρέου για να προετοιμάσει εξελίξεις, ότι δήθεν παίζει παιγνίδι υπέρ του δεύτερου μνημονίου και άλλα τέτοια, που συνήθως αναπτύσσονται εδώ.
Ωστόσο τίποτε δεν αναιρεί το γεγονός ότι η συζήτηση για την έξοδο μας από την ευρωζώνη τείνει να γενικευθεί, ότι οι πλούσιες χώρες του ευρωπαϊκού βορρά, πιεζόμενες από τις δικές τους εσωτερικές πολιτικές συνθήκες τη θέτουν ολοένα και εντονότερα και ακόμη πως αρκετοί περιμένουν την ευκαιρία να δημιουργήσουμε εμείς τις προυποθέσεις για να μας δείξουν την πόρτα εξόδου ή να μας αναγκάσουν να το επιδιώξουμε μόνοι μας, επειδή δεν θα αντέχουμε άλλο.
Το μόνο που μας σώζει για την ώρα είναι φόβοι τους για επέκταση της κρίσης στον ευρωπαικό νότο με ολέθριες συνέπειες για ολόκληρη την ευρωζώνη. Μόλις νιώσουν ασφαλείς έναντι αυτού του κινδύνου, δεν θα διστάσουν να χαρακτηρίσουν την Ελλάδα υγειονομική ζώνη και να την αποκόψουν ως μολυσματική περιοχή από την ευρωζώνη. Αυτή είναι η απειλή και δεν είναι καλαμπούρι, ούτε παιγνίδι όπως ορισμένοι ανόητοι νομίζουν.
Κακά τα ψέματα λοιπόν η χώρα μας κινείται πλέον στα όριά της, αντιμετωπίζει μέγα δίλημμα και καλείται να αποφασίσει προς τα που θα κινηθεί, με ποιους θα πάει και ποιούς θα αφήσει.
Και ας είναι καθαρό στον καθένα. Καμία επιλογή δεν είναι εύκολη. Η πρώτη του μνημονίου και των μέτρων έχει κόστος βαρύ αλλά ενσωματώνει και την ελπίδα παραμονής στο ευρωπαικό κλαμπ με ελεγχόμενες απώλειες, αλλά η δεύτερη είναι πορεία προς το άγνωστο, θα προκαλέσει ρωγμές στη χώρα και η εθνική υπόστασή της θα δοκιμασθεί σοβαρά.
Ανεύθυνοι άρχοντες αυτή την ώρα δεν υπάρχουν. Ο κ. Παπανδρέου οφείλει να πάρει όλο το κόστος και να παλέψει με νύχια και με δόντια για την παραμονή μας στην ευρωζώνη, ο κ. Σαμαράς να ξεπεράσει την μικροπολιτική και να δράσει ως υπεύθυνος ηγέτης μιας μεγάλης παράταξης που συνέλαβε την ελληνική ευρωπαική πορεία και η Αριστερά να αντιληφθεί ότι στον Καιάδα του εθνικού απομονωτισμού θα ανθούν μόνο χρυσαυγίτες και ασύνταχτοι πιστολέρο.
akarakousis@dolent.gr
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=402800&h1=true
_____________________________________________
Έχω καλή εντύπωση για τον Καρακούση όμως έχω κάποιες αμφιβολίες για τη εκτίμηση που κάνει:
ο εθνικισμός δεν δείχνει ότι σταματιέται λόγω του ότι υπάρχει η ΟΝΕ, παράδειγμα Ιταλία-Γαλλία για τους μετανάστες και βέβαια το 20% στη Φιλανδία.
Πριν αλέκτορα φωνήσαι η ελληνίδα επίτροπος κυρία Μαρία Δαμανάκη, αναγκάσθηκε, εκ της θέσεώς της και εκ των συνθηκών, να μιλήσει ανοιχτά και να δηλώσει ότι το σενάριο εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν είναι απλώς στο τραπέζι, αλλά μεθοδεύεται κιόλας.
Πολλοί και πάλι θα σπεύσουν να πουν ότι η Δαμανάκη είναι λαγός της κυβέρνησης, ότι την έβαλε ο Παπανδρέου για να προετοιμάσει εξελίξεις, ότι δήθεν παίζει παιγνίδι υπέρ του δεύτερου μνημονίου και άλλα τέτοια, που συνήθως αναπτύσσονται εδώ.
Ωστόσο τίποτε δεν αναιρεί το γεγονός ότι η συζήτηση για την έξοδο μας από την ευρωζώνη τείνει να γενικευθεί, ότι οι πλούσιες χώρες του ευρωπαϊκού βορρά, πιεζόμενες από τις δικές τους εσωτερικές πολιτικές συνθήκες τη θέτουν ολοένα και εντονότερα και ακόμη πως αρκετοί περιμένουν την ευκαιρία να δημιουργήσουμε εμείς τις προυποθέσεις για να μας δείξουν την πόρτα εξόδου ή να μας αναγκάσουν να το επιδιώξουμε μόνοι μας, επειδή δεν θα αντέχουμε άλλο.
Το μόνο που μας σώζει για την ώρα είναι φόβοι τους για επέκταση της κρίσης στον ευρωπαικό νότο με ολέθριες συνέπειες για ολόκληρη την ευρωζώνη. Μόλις νιώσουν ασφαλείς έναντι αυτού του κινδύνου, δεν θα διστάσουν να χαρακτηρίσουν την Ελλάδα υγειονομική ζώνη και να την αποκόψουν ως μολυσματική περιοχή από την ευρωζώνη. Αυτή είναι η απειλή και δεν είναι καλαμπούρι, ούτε παιγνίδι όπως ορισμένοι ανόητοι νομίζουν.
Κακά τα ψέματα λοιπόν η χώρα μας κινείται πλέον στα όριά της, αντιμετωπίζει μέγα δίλημμα και καλείται να αποφασίσει προς τα που θα κινηθεί, με ποιους θα πάει και ποιούς θα αφήσει.
Και ας είναι καθαρό στον καθένα. Καμία επιλογή δεν είναι εύκολη. Η πρώτη του μνημονίου και των μέτρων έχει κόστος βαρύ αλλά ενσωματώνει και την ελπίδα παραμονής στο ευρωπαικό κλαμπ με ελεγχόμενες απώλειες, αλλά η δεύτερη είναι πορεία προς το άγνωστο, θα προκαλέσει ρωγμές στη χώρα και η εθνική υπόστασή της θα δοκιμασθεί σοβαρά.
Ανεύθυνοι άρχοντες αυτή την ώρα δεν υπάρχουν. Ο κ. Παπανδρέου οφείλει να πάρει όλο το κόστος και να παλέψει με νύχια και με δόντια για την παραμονή μας στην ευρωζώνη, ο κ. Σαμαράς να ξεπεράσει την μικροπολιτική και να δράσει ως υπεύθυνος ηγέτης μιας μεγάλης παράταξης που συνέλαβε την ελληνική ευρωπαική πορεία και η Αριστερά να αντιληφθεί ότι στον Καιάδα του εθνικού απομονωτισμού θα ανθούν μόνο χρυσαυγίτες και ασύνταχτοι πιστολέρο.
akarakousis@dolent.gr
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=402800&h1=true
_____________________________________________
Έχω καλή εντύπωση για τον Καρακούση όμως έχω κάποιες αμφιβολίες για τη εκτίμηση που κάνει:
ο εθνικισμός δεν δείχνει ότι σταματιέται λόγω του ότι υπάρχει η ΟΝΕ, παράδειγμα Ιταλία-Γαλλία για τους μετανάστες και βέβαια το 20% στη Φιλανδία.
No comments:
Post a Comment