«Η τύχη του ευρώ κρέμεται από τον Ελληνα πρωθυπουργό», έγραψε προ ημερών η «Μοντ». Υπερβολές! Ωστόσο, η δημοσιογράφος της γαλλικής έγκυρης εφημερίδας απέφυγε να ενημερώσει πως το τίμημα για την τύχη του ευρώ θα το πληρώσει με εφιαλτικό τρόπο ο ελληνικός λαός. Ηδη το πληρώνει πανάκριβα στους κερδοσκόπους. Η στήλη επανειλημμένως έχει επισημάνει ότι η χώρα μας βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας, απαξιωμένη από τις αγορές, εκτεθειμένη στην κερδοσκοπία, πνιγμένη από κολοσσιαία χρέη και ελλείμματα, ένα κράτος δυσλειτουργικό και ένα γενικευμένο σύστημα διαφθοράς.
Πάντως, από χθες, το ευρώ καλπάζει σημειώνοντας αλματώδη ημερήσια άνοδο κατά 1,22% έναντι του δολαρίου, από τα 1,3597 στα 1,3763 δολάρια ανά ευρώ. Τα γνωστά κερδοσκοπικά κεφάλαια και τα αδίστακτα επενδυτικά Funds –ευρωπαϊκά και αμερικανικά– μάζεψαν μέρος από τα πλούσια κέρδη τους πουλώντας δολάρια και αγοράζοντας ευρώ.
Η επιβολή της στυγερής λιτότητας που αποφάσισαν οι Βρυξέλλες για την Ελλάδα, ικανοποιεί τις αγορές και καθησυχάζει τους φόβους. Παράλληλα, η χώρα μας στήθηκε στο απόσπασμα μέχρι τις 15 Μαρτίου για πρόσθετα σκληρά μέτρα. Μάλιστα, τα νέα μέτρα θα είναι καθ’ υπαγόρευσιν Βρυξελλών, ενώ η Ελλάδα δεν θα συμμετάσχει καν στην ψηφοφορία, όπως αποφάσισε το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, που –για άλλη μια φορά– δεν ανακοίνωσε συγκεκριμένα εργαλεία στήριξης της Ελλάδας έναντι της κερδοσκοπίας των αγορών, αγνοώντας τις προσπάθειες του Ελληνα υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
Ο πρόεδρος της Ευρωζώνης Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ και ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Ολι Ρεν δήλωσαν ότι η Ελλάδα πήρε προθεσμία έως τις 15 Μαρτίου, οπότε και θα υποβάλει την πρώτη της έκθεση πεπραγμένων προκειμένου να αποδείξει αν μπορεί ή όχι να πετύχει το στόχο της μείωσης του ελλείμματος του προϋπολογισμού της κατά 4% του ΑΕΠ, με τα μέτρα που έχει ήδη ανακοινώσει. Προφανώς, δεν πιστεύουν τον κ. Παπακωνσταντίνου. Διαρκώς το έλλειμμα αξιοπιστίας μεγεθύνεται.
Βεβαίως, η εξάρτηση του ελληνικού Δημοσίου από τις διεθνείς αγορές χρήματος και κεφαλαίου από τις οποίες δανείζεται για να εξυπηρετήσει τις δανειακές του υποχρεώσεις, έχει ως αποτέλεσμα η ελληνική οικονομία και συγκεκριμένα τα δημόσια οικονομικά να είναι και σήμερα –όπως και πριν– όμηροι των διεθνών τραπεζιτών και των οίκων αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας. Οταν οι δανειστές μας, και όχι εμείς, καθορίζουν τα επιτόκια με τα οποία δανείζεται η χώρα, είναι σαφές ότι έχουν κάθε λόγο να βάζουν κακούς βαθμούς στη φερεγγυότητα του ελληνικού Δημοσίου, ανεβάζοντας έτσι το κόστος δανεισμού.
Παράλληλα, κρίσιμες θα είναι οι συνέπειες για τη χώρα μας από τη σταδιακή απόσυρση της τεράστιας ρευστότητας που διέθεσε εκτάκτως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, για να στηρίξει τις οικονομίες που δοκιμάζονταν από τη χρηματοπιστωτική κρίση και την ύφεση. Η πλημμυρίδα των επιπλέον ευρώ θα αρχίσει να αποσύρεται, στο βαθμό που θα επιβεβαιώνεται κάποια σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος και ανάκαμψη των πραγματικών οικονομιών της Ευρωζώνης, προκαλώντας έντονες πιέσεις στις ελληνικές τράπεζες.
Αξίζει πάντως να επισημανθεί η προσέγγιση των δυνατοτήτων της ελληνικής οικονομίας για έξοδο από την κρίση, με κοινωνικά προτάγματα και ανάδειξη των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων της χώρας, όπως τα έχει αναδείξει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς. Προτιμώντας να προειδοποιήσει την κυβέρνηση αντί να την αντιπολιτευτεί και να προτείνει, αντί να καταγγείλει, ο κ. Σαμαράς πιστεύει ότι πρόκειται για ένα ολόκληρο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης της χώρας μας, που χρεοκόπησε. Και αντιπρότεινε να βάλει το κράτος στο μικροσκόπιο τον ισολογισμό των επιχειρήσεων, κατά μείζονα λόγο των μικρομεσαίων, τις στρεβλώσεις των αγορών, αλλά και τις δημόσιες δαπάνες. Ο κ. Σαμαράς είπε μια μεγάλη αλήθεια, ότι ένας πολιτικός οφείλει να εμπνέει εμπιστοσύνη και προοπτική, όχι να πουλάει ψεύτικες ελπίδες, αλλά να ψάχνει ακτίνες φωτός μέσα από το σκοτάδι. Αλλά...
No comments:
Post a Comment