Τα τρία σενάρια για την απόδοση των μέτρων (υπόθεση ΔΝΤ)

ΕΝΤΟΝΟΣ προβληματισμός επικράτησε στο Μέγαρο Μαξίμου μετά τη διαπίστωση ότι παρά τη λήψη ενός πρωτοφανούς πακέτου περιοριστικών μέτρων τυλιγμένου με τα εγκώμια του διεθνούς Τύπου, των Βρυξελλών, ακόμη και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), η χώρα δανείστηκε την επόμενη ημέρα,δηλαδή την Πέμπτη,μόνο με οριακά χαμηλότερο επιτόκιο (6,3%) από εκείνο με το οποίο δανείστηκε στα τέλη Ιανουαρίου. Προς το παρόν πάντως η συνάρτηση της εξέλιξης του δανεισμού με το πολιτικό και οικονομικό μέλλον της χώρας παραμένει απροσδιόριστη αφού ισχύουν τρία σενάρια:η θέση εκείνων που εκτιμούν ότι θα αποκλιμακωθούν τα spreads συνυπάρχει με εκείνη όσων πιστεύουν ότι ολόκληρη η Ευρώπη εισέρχεται σε ένα «πιστωτικό ναρκοπέδιο», αλλά και με εκείνη ορισμένων που υποστηρίζουν ότι η πορεία προς τη χρεοκοπία και τη «βαλκανοποίηση» της χώρας είναι σχεδόν αναπότρεπτη.

ΣΕΝΑΡΙΟ 1
«Ηappy end»
Ο επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) κ. Π. Χριστοδούλου πιστεύει ότι με τα νέα μέτρα η χώρα ανέκτησε την αξιοπιστία της και ότι το επιτόκιο δανεισμού (6,3%) για τα δεκαετή ομόλογα ύψους 5 δισ. ευρώ μπορεί να είναι υψηλό, αλλά σηματοδοτεί μια ορατή βελτίωση αν αναλογιστεί κανείς το σημείο στο οποίο βρισκόταν η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μόλις πριν από λίγα εικοσιτετράωρα. Στο οικονομικό επιτελείο επικρατεί συγκρατημένη αισιοδοξία καθώς οι κκ. Γ. Παπακωνσταντίνου και Φ. Σαχινίδης πιστεύουν ότι «η ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε 100% τη δική της ευθύνη». Προσθέτουν ότι αν δεν αναλάβει και η Ενωση τη δική της, τότε ακόμη και το ενδεχόμενο της προσφυγής στο ΔΝΤ δεν θα πρέπει να αποκλειστεί αφού «προέχει το εθνικό συμφέρον». Πάντως τόσο το οικονομικό επιτελείο όσο και κορυφαίοι τραπεζίτες όπως ο διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας κ. Απ. Ταμβακάκης και ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Εurobank κ. Ν. Καραμούζης συμφωνούν ότι το επόμενο τρίμηνο είναι κρίσιμο και ότι κύριος στόχος πρέπει να είναι η αποκλιμάκωση των spreads, αφού π.χ. η διατήρηση επί μακρόν της διαφοράς επιτοκίου των γερμανικών από τα ελληνικά ομόλογα (spread) στο 2% ισοδυναμεί με πρόσθετη επιβάρυνση των κεφαλαίων για την πληρωμή τόκων της τάξεως των 20 δισ. ευρώ σε έκταση πενταετίας, κάτι που εκτιμάται από πολλούς ότι δύσκολα μπορεί να αντέξει η οικονομία.

ΣΕΝΑΡΙΟ 2
«Πιστωτικό σασπένς»
Η ύφεση μπορεί να αποδειχθεί μεγαλύτερη από το προβλεπόμενο μείον 2%. Σε αυτή την περίπτωση θα απαιτηθούν πρόσθετα μέτρα από τους κοινοτικούς ελεγκτές έτσι ώστε να διασφαλιστεί ο στόχος μείωσης του ελλείμματος κατά 4%. Ερωτηθείς σχετικά, ο κ. Αλ. Παπαδόπουλος παρέπεμψε στις πάγιες απόψεις του. Ο πρώην υπουργός θεωρεί ότι κάθε ημέρα γίνεται φανερό ότι αφού δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε νομισματική υποτίμηση τότε για να σώσουμε την ανταγωνιστικότητα και τις θέσεις εργασίας δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να ασκούμε, όταν χρειάζεται, την επιλογή της «δημοσιονομικής υποτίμησης». Κρίνει λοιπόν ότι τα πρόσφατα μέτρα δεν θα είναι απαραιτήτως και τα τελευταία. Πάντως η ομαλοποίηση του δανεισμού δεν εξαρτάται μόνο από την κυβέρνηση. Η αυξανόμενη παγκόσμια ζήτηση νέου δανεισμού αναμένεται να πιέσει προς τα πάνω τα επιτόκια για όλες τις χώρες. Σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα θα πρέπει να είναι ευχαριστημένη αν θα εξακολουθήσει να δανείζεται με spreads που μπορεί να φθάσουν ή να ξεπεράσουν το 500, όπως ακριβώς δανείζεται σήμερα η Ουκρανία και το Ντουμπάι.

ΣΕΝΑΡΙΟ 3
Το θρίλερ
Εκείνο που «σιγοκαίει» στον πυρήνα του δημοσίου χρέους είναι η υποψία ότι η Ελλάδα είναι μια από τις πρώτες χώρες που ενδεχομένως εισέρχονται στο πεδίο μιας σύγχρονης «κρίσης αναχρηματοδότησης» . Δηλαδή ότι τα δάνεια της προηγούμενης επταετίας «πυροδοτούν» αλματώδη αύξηση των κεφαλαίων που απαιτούνται για την αποπληρωμή τους καθώς λήγουν μέσα στα επόμενα έτη. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις (που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στην αμερικανική εφημερίδα «Wall Street Journal»), το ύψος των δανείων που πρέπει να αποπληρωθούν το 2011 είναι αισθητά μεγαλύτερο εκείνων που πρέπει να αποπληρωθούν το 2010 - και το ίδιο ισχύει για το 2012 σε σχέση με το 2011. Πιθανολογούν λοιπόν οι ξένοι δανειστές ότι η Ελλάδα ίσως δεν κατορθώσει να δανειστεί στο μέλλον τα κεφάλαια που θα της επιτρέψουν να καλύψει τις ραγδαία αυξανόμενες υποχρεώσεις της. Ως εκ τούτου συμπεραίνουν ότι ίσως η αναδιαπραγμάτευση και η αναδιάταξη του ελληνικού δημόσιου χρέους καταστεί αναπόφευκτη. Η αναδιάταξη του δημόσιου χρέους ισοδυναμεί με χρεοκοπία, ενεργοποιεί τα ασφάλιστρα κινδύνου, σταματά τη ροή του δανεισμού του Δημοσίου αλλά και των τραπεζών από τις αγορές και καταδικάζει μια χώρα να λειτουργεί μόνο με τα ισχνά δικά της έσοδα και υπό την οικονομική επιτήρηση και πολιτική χειραγώγηση του ΔΝΤ.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=318794&dt=07/03/2010

_________________
H κλασσική γελοία συνταγή: ξεκινάμε το παραμύθι, πχ 3 σενάρια, τη στιγμή που το σενάριο είναι ένα και περιλαμβάνει μόνο τις χειρότερες επιλογές του κάθε σεναρίου σε ένα.
Είπαμε, δεν βγαίνουν τα νούμερα!
Μπορεί, ομολογώ, να μην ήθελα να το γράψω, να αυτο-παραμυθιάστηκα για μερικούς μήνες, να έβλεπα οράματα, αλλά πλέον είμαι πιο σίγουρος ότι "για 'κει πάνε τα πράγματα", κάτι που είναι συναφές με το α."λεφτά υπάρχουν"=>β."μειώσεις μισθών"

Πάμε να το εξειδικεύσουμε:
ΟΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΟΚΚΙΝΑ ΕΠΑΝΩ ειναι η ΑΛΗΘΕΙΑ και το άμεσο μέλλον αυτής της περιοχής του κόσμου.
ΔΕΝ ΤΑ ΕΓΡΑΨΑ ΕΓΩ, ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΨΥΧΑΡΗΣ, ο διάδοχος του Λαμπράκη.
υφεση 2010 > 2%
spreads > 500
αδυναμία rollover των 20δισ. Απριλίου - Μαϊου
ΔΝΤ
αυτό που δεν γράφουν (ακόμα?) είναι για τις δραχμές του Ιουνίου-Ιουλίου...

Για ένα λεπτό, μήπως όλα αυτά μπορούν να λυθούν με άλλο τρόπο;
Μπορούν! Εάν κάποιος σπεύσει και χρηματοδοτήσει το χρέος μας, ώστε να γίνουν rollover τα 20 δισ. του Απριλίου - Μαϊου, πέρα από τις δανειακές ανάγκες του φετινού ελλείμματος που υπάρχουν.
Όμως, "δεν χρειάζεστε οικονομική βοήθεια" λένε συνέχεια οι Γερμανοί, ενώ οι Αμερικάνοι ισχυρίζονται ότι είναι καθαρά ευρωπαϊκή υπόθεση, η οποία μάλλον δεν τους αφορά.
Δηλαδη; Κανείς για να βοηθήσει; Είμαστε μόνοι μας;
Και τα 20 δισ. πως θα τα μαζέψουμε;
Το επιτόκιο δεν είναι της παρούσης, εάν θα μαζευτούν είναι το σημαντικό.

Η συνάντηση με τη Μέρκελ μόλις τελειώσε.
Όλοι γράφουν ότι ο ΓΑΠ ευχαρίστησε πάρα πολλές φορές την καγκελάριο.
Γιατί την ευχαρίστησε;
«Aυτή η μάχη μόλις ξεκίνησε» προειδοποίησε και χαρακτήρισε σημαντική την πολιτική απόφαση για τη στήριξη της Eλλάδας και της ευρωζώνης. «H Eυρώπη έπρεπε να αποφασίσει αν θα μας αφήσει να πάμε στο ΔNT» προσέθεσε και επισήμανε πως «σήμερα δοκιμάζεται η αξιοπιστία της Ένωσης». «Eμείς θα πρέπει να ανταποδώσουμε την εμπιστοσύνη και η Eυρώπη να δείξει ότι μπορεί να αποκαταστήσει τη δημοσιονομική ισορροπία στη χώρα μας και να αντιμετωπίσει τις διεθνείς αγορές» - 13/2/2010: η Eλλάδα πειραματόζωο στη μάχη Eυρώπης- αγορών
Δεν βλέπω άλλο λόγο γιατί ο ΓΑΠ ευχαρίστησε τη Μέρκελ - καθώς η Μέρκελ αποκλείει κάθε οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα, κάτι που αδυνατεί να "πουλήσει" στους ψηφοφόρους της αλλά και στους συγκάτοικους στη κυβέρνηση. Συγχρόνως, η τελευταία ανακοίνωση των δύο πλευρών κάνει λόγο για οικονομική συνεργασία σε διάφορους τομείς (επενδύσεων;).
Δηλαδή, η ευχαριστία μπορεί να είναι γιατί πάμε στο ΔΝΤ.
Άλλος λόγος για να τους ευχαριστήσεις είναι γιατί ειδοποίησαν την ΕΚΤ να δέχεται τα ελληνικά ομόλογα παρά τις υποβαθμίσεις.
Μπορεί και για τα δύο: οι ελληνικές τράπεζες θα χρειαστούν σίγουρα χρηματοδότηση και μετά το ΔΝΤ.

Μέσα σε όλα θα πρέπει να μάθουμε ότι οι κάτοικοι αυτής της χώρας πλέον αντιμετωπίζονται ισότιμα με την Ουγγαρία, ξεχάστε την Αφροδίτη της Μήλου, την έχουν άλλοι. Ευτυχώς, η Λετονία είναι πιο μακριά. Ακόμα.

Φτάνουμε δηλαδή στο ΔΝΤ όπως και να το κοιτάξουμε.
Εκτός εάν η FED, οι κινέζοι, οι Άραβες, κάποιος αγοράσει ελληνικά ομόλογα.
Όμως, σε αυτή την εκδοχή έχουμε το επιτοκιο αγοράς αυτοκινήτου [VW όχι TOYOTA], το οποίο μας καταδικάζει απλά με μερικούς μήνες να ξαναβρεθούμε στην ίδια κατάσταση.
Αυτά.

[και κάποια στιγμή θα πρέπει να μετρηθούν πόσα έχουμε δανειστεί, πόσα άλλα έσοδα (έξοδα) έχουμε, και τι ακριβώς χρειάζεται να δανειστούμε ώστε να εξαντληθούν οι λιγοστές πιθανότητες που υπάρχουν να δανειστούμε όσα χρειαζόμαστε για το 2010 χωρίς τη συνδρομή κανενός]