5.3.10

Γιατί η κ. Μέρκελ δεν «πιστεύει» τον Ελληνα πρωθυπουργό;

ZZ

Εντάξει λες... Τα πάντα είναι ένα παιχνίδι συμφερόντων... Ωστόσο, τα συνεχή ταπεινωτικά σχόλια σε βάρος της χώρας μας δεν έχουν τέλος. Αλλά οι δηλώσεις της κ. Μέρκελ μια ημέρα πριν από την επίσημη επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού στο Βερολίνο, ξεπερνούν τα όρια... «Οχι βοήθεια στην Αθήνα», επαναλαμβάνει η κ. Μέρκελ υποστηρίζοντας ότι η Αθήνα μπορεί να λύσει η ίδια τα οικονομικά της προβλήματα. Η Γερμανίδα ηγέτις ξεκαθάρισε ότι η συζήτηση δεν θα αφορά την παροχή βοήθειας στη Ελλάδα, αλλά στις καλές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.

Βεβαίως, το μείζον ερώτημα είναι γιατί πηγαίνει ο κ. Παπανδρέου... Ολες οι μέχρι τώρα συναντήσεις του με τους ηγέτες της Ε.Ε. έχουν αποτύχει. Αλλά το θλιβερό είναι η επανάληψη των σχετικών προειδοποιήσεων από την κ. Μέρκελ, αφού ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει επανειλημμένως επισημάνει ότι «η Ελλάδα δεν ζητάει ούτε μια δεκάρα από τους Γερμανούς φορολογούμενους». Μια δήλωση που την επανέλαβε χτες, στο γερμανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο (Deutsche Presse-Agentur).

Ευλόγως αναρωτιέται κάποιος: Γιατί η κ. Μέρκελ, δεν πιστεύει τον κ. πρωθυπουργό. Για πολλοστή φορά ο κ. Παπανδρέου δήλωσε ότι η χώρα χρειάζεται πολιτική στήριξη και όχι οικονομική βοήθεια και επεσήμανε ότι «είναι προς το συμφέρον της Γερμανίας να εξασφαλίσει μια υγιή ελληνική οικονομία και για τη δική της εγχώρια ανάπτυξη». Λεκτικές υπερβολές...

Βεβαίως, η κ. Μέρκελ δεν χάνει την ευκαιρία να επιτεθεί κατά της Ελλάδας. Πρόσφατα επέκρινε έντονα τις αμερικανικές τράπεζες, κρίνοντας «σκανδαλώδες» ότι κατάφεραν να συγκαλυφθεί το ελληνικό πρόβλημα και να προκληθεί κρίση σε ολόκληρη την Ευρωζώνη. «Είναι σκάνδαλο αν αποδειχτεί ότι οι τράπεζες, που μας έφεραν ήδη στο χείλος του γκρεμού, μετείχαν επίσης και στην παραποίηση των δημοσιονομικών στατιστικών της Ελλάδας», τόνισε η κ. Μέρκελ σε πολιτική ομιλία της. Η Γερμανίδα καγκελάριος επέμεινε στην αναγκαιότητα για όλες τις χώρες της Ζώνης του Ευρώ να διαμορφώνουν τα μεγέθη των προϋπολογισμών τους με τον ίδιο τρόπο ώστε να αποφευχθεί μια αποσταθεροποίηση του ευρώ. «Η Ελλάδα θα πρέπει τώρα να κάνει αιματηρές οικονομίες και είμαι ικανοποιημένη, επειδή ο Ελληνας πρωθυπουργός σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχωρεί στο θέμα αυτό».

Δικαίως ο κ. Παπανδρέου δηλώνει ότι «η Ελλάδα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να δανείζεται με όχι απαγορευτικά υψηλά επιτόκια. Σε αντίθετη περίπτωση θα δυσκολευτούμε να υλοποιήσουμε τα σκληρά μέτρα λιτότητας που έχουμε λάβει. Η κυβέρνησή μου είναι αποφασισμένη να υπερβεί το τεράστιο έλλειμμα αξιοπιστίας και το έλλειμμα του προϋπολογισμού που κληρονόμησε. Αντιμετωπίζουμε, επίσης, μέσω διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, τα προβλήματα που έχουν προκαλέσει ασφυξία στην παραγωγικότητα εδώ και δεκαετίες», είπε ο κ. Παπανδρέου.

Προφανώς η κ. Μέρκελ δεν τον πιστεύει... Και επιμένει ο πρωθυπουργός. «Το θέμα δεν είναι να σπεύσει η Γερμανία και η Ευρώπη σε αρωγή μιας άφρονος χώρας. Βοηθώντας την Ελλάδα, θα βοηθηθεί η ταχύτερη ανάκαμψη της Ευρώπης», διευκρίνισε ο κ. Παπανδρέου. Προειδοποίησε, επίσης, ότι «το τίμημα της αδράνειας θα είναι υψηλότεροι φόροι, υψηλότερη ανεργία και βραδύτερη οικονομική ανάκαμψη για το σύνολο της Ευρώπης - όχι μόνον για την Ελλάδα». «Πρέπει να εργαστούμε από κοινού για να αντιμετωπίσουμε τις σημερινές προκλήσεις. Προκλήσεις που θα καθορίσουν το μέλλον, τη σταθερότητα του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης», τόνισε ο πρωθυπουργός.

«Η Ελλάδα είναι μία από τις μεγαλύτερες εξαγωγικές αγορές της Γερμανίας. Το 2008, η Γερμανία ήταν ο μεγαλύτερος εισαγωγικός εταίρος της Ελλάδας, με περίπου το 12% των συνολικών εισαγωγών στη χώρα να προέρχεται από τη Γερμανία. Κατά συνέπεια, είναι προς το συμφέρον της Γερμανίας να είναι υγιής η ελληνική οικονομία και για τη δική της εγχώρια ανάπτυξη», κατέληξε ο Ελληνας πρωθυπουργός.

Ολα αυτά, όμως, οι Γερμανοί φαίνεται πως τα θεωρούν περιττά λόγια. Αν μετρήσει κανείς τις άπειρες συνεντεύξεις που έχει δώσει σε διεθνή μίντια ο Ελληνας πρωθυπουργός, θα διαπιστώσει με μεγάλη ανησυχία και έντονη δυσφορία πλέον την αδυναμία του να πείσει...

No comments: