7.10.11

Μισθούς Πορτογαλίας ζητά η τρόικα από την κυβέρνηση

Το επιχείρημα ότι η τριετής συλλογική σύμβαση εργασίας που υπεγράφη το 2010, με την οποία «πάγωσε» ο εθνικός κατώτερος μισθός, «δεν προωθεί την απαραίτητη μισθολογική συγκράτηση στο πλαίσιο των πρόσφατων εξελίξεων για το εθνικό εισόδημα και την ανεργία» χρησιμοποιεί η τρόικα σχετικά με το αίτημα για μείωση του κατώτατου μισθού.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Τα Νέα, παρά τις κυβερνητικές αντιδράσεις, η τρόικα επιμένει στην ανάγκη νομοθετικής πρωτοβουλίας και χρησιμοποιεί ως παράδειγμα την Πορτογαλία, όπου οι κατώτατοι μισθοί είναι περίπου 200 ευρώ χαμηλότερα από την Ελλάδα.

Τα τελευταία στατιστικά στοιχεία από την Πορτογαλία αναφέρουν ότι ο κατώτατος μισθός είναι στα 560 ευρώ, περίπου, ενώ την ίδια ώρα στην Ελλάδα ο κατώτατος μισθός -βάσει της εθνικής συλλογικής σύμβασης- είναι στα 740 ευρώ.

Η τρόικα επισημαίνει ότι οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να μειωθούν, ώστε το επίπεδό τους «να είναι αντίστοιχο με το επίπεδο της ελληνικής οικονομίας».

Η εφημερίδα έχει στη διάθεσή της έγγραφο, στο οποίο η τρόικα αναπτύσσει τα επιχειρήματά της για την περαιτέρω μείωση του εργατικού κόστους στη χώρα. «Η κυβέρνηση πρέπει να επιδιώξει μια τριμερή συμφωνία με τους κοινωνικούς εταίρους και να προσαρμόσει τη συμφωνηθείσα οδό για τον εθνικό μισθό στις μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες.

»Αυτό είναι σημαντικό, καθώς η αγορά εργασίας της Ελλάδας εισέρχεται τώρα σε μια ζώνη κινδύνου με πάρα πολλές θέσεις εργασίας να έχουν χαθεί. Αυτό επηρεάζει τους εργαζόμενους που βρίσκονται στο κατώτατο σημείο του εισοδηματικού καταμερισμού πολύ περισσότερο από όσους διαθέτουν ειδικά προσόντα και βρίσκονται στα υψηλότερα εισοδηματικά επίπεδα».

Στο έγγραφο επισημαίνεται ότι για να σωθούν θέσεις εργασίας των πιο ευάλωτων εργαζομένων, ο κατώτερος μισθός θα πρέπει να μειωθεί κάτω από το σημερινό επίπεδο των 740 ευρώ. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι σε άλλες χώρες, όπου υπήρχαν παρόμοιες οικονομικές συνθήκες, εφαρμόστηκε η μείωση του κατώτερου μισθού ώστε να βελτιωθούν οι προοπτικές απασχόλησης των χαμηλόμισθων.

Στους λόγους για να προχωρήσουν οι περικοπές αμοιβών, η τρόικα περιλαμβάνει και την απορρόφηση στον ιδιωτικό τομέα των εργαζομένων που πρέπει να ελευθερωθούν από το Δημόσιο.

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231132052

________________________________________

ξέρετε ΟΛΟΙ που οδήγησαν οι σχετικές ρυθμίσεις τη Πορτογαλία: ταχεία ανάπτυξη, εξαγωγές, ΑΞΕ, άνοδος βιοτικού επιπέδου, χαμόγελα στα χείλη

4 comments:

Κυριάκος said...

Έχω κι εγώ την αίσθηση πως όλη αυτή η κουβέντα για τους μισθούς είναι λίγο εκτός θέματος. Τα διαχρονικά προβλήματα της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα είναι γραφειοκρατεία (συμπεριλαμβανομένου πολύπλοκου και ασταθούς φορολογικού πλαισίου) και διαφθορά. Δεν το βγάζω από το μυαλό μου, αν ρίξεις μια ματιά στις ετήσιες εκθέσεις του WEF θα το δεις. Ένδεχομένως η κυβέρνηση να μην έχει κανένα απολύτως περιθώριο αυτή τη στιγμή αλλά πραγματικά δεν βλέπω πώς θα βοηθήσει η μείωση των μισθών.

Κατά τα άλλα δεν ξέρω αν διάβασες τα τελικά χαρακτηριστικά του ενιαίου μισθολογίου:

http://www.tanea.gr/oikonomia/article/?aid=4663189

Κοροϊδία. Οι υπουργοί που πριν έδιναν τα επιδόματα τώρα θα βάζουν στόχους που αν τους πιάσουν στο 80%οι εργαζόμενοι θα παίρνουν 10% αύξηση (όχι bonus, προσαύξηση στο μισθό) και 25% αν τους πιάσουν στο 90%. Ειδικά για τους δικούς μας (υπουργείο οικονομικών και εφορίες δηλαδή), προβλέπεται και δεύτερο κίνητρο "επίτευξης δημοσιονομικών στόχων", επιπλέον 15%. Την ίδια ώρα που νομιμοποιούν τη ζούγκλα για τους ανειδίκευτους φροντίζουν να ανοίξουν το παράθυρο για να δώσουν πίσω στους ΔΥ ότι τους πάρουν. Ελληνικός νεοφιλελευθερισμός στα καλύτερά του. Μας δουλεύουν κι εμάς και την τρόικα. Μετά θα κοιτάνε πάλι να χωθούν όλοι σε καμιά συμβασούλα στο δημόσιο, οι μισθοί των ΔΥ θα φουσκώνουν και μαζί τα ελλείμματα γιατί οι ρημάδες οι δαπάνες δε θα κουνάνε καθόλου και θα λέμε τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε.

geokalp said...

δεν έχεις πολύ δίκιο ως προς το μισθολόγιο, έχεις όμως δίκιο ως προς τη νέα κοροϊδία
δες το σχέδιο νόμου, στο τελευταίο άρθρο 40-6 να δεις τα νέα χαίρια

Κυριάκος said...

Ok δεν έχω δει τις λεπτομέρειες αλλά πρόσεξε το εξής: το κίνητρο δεν δίνεται ως bonus αλλά ως αύξηση κι αυτό κατά τη γνώμη μου τα λέει όλα. Όταν ο πωλητής σου πιάσει το στόχο του δίνεις bonus δεν του αυξάνεις το μισθό ώστε τον άλλο χρόνο να πάλι κίνητρο να πιάσει το νέο στόχο. Αν ο υπάλληλος πάρει 25% αύξηση τον άλλο χρόνο θα αράξει. Σε συνδυασμό με το γεγονός πως οι στόχοι θα μπαίνουν ανά υπουργείο μου λέει πως απλά δημιούργησαν ένα νέο μηχανισμό για να δίνουν στους ΔΥ ότι αυξήσεις θέλουν.

Όσο η δουλειά στο δημόσιο παραμένει η κορυφαία υπαλληλική απασχόληση στη χώρα προκοπή δε θα δούμε. Γιατί να πάει κάποιος να δουλέψει με το χαρτζηλίκι που θα δίνουν έξω όταν θα μπορεί να πάει συμβασιούχος που θα παίρνει περισσότερα και μετά από μερικά χρόνια θα μονιμοποιηθεί και θα παίρνει αυξησούλες 10-15-25% το χρόνο επειδή θα πιάνει τους "στόχους" που θα βάζουν (στην πράξη) οι συνδικαλιστές; Έτσι το δημόσιο θα παραμείνει μαύρη τρύπα φόρων και ανθρώπων. Το χαρτζηλίκι μπορεί να είναι λίγο τώρα αλλά ο στόχος είναι να έρθουν οι επενδύσεις και η τεχνογνωσία και οι καλύτερες δουλειές και τα καλύτερα εισοδήματα.

Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πως δεν είναι αρκετά νεοφιλελεύθερη. Ο Αρίστος Δοξιάδης που έχει γράψει κατά τη γνώμη μου μερικά από τα καλύτερα άρθρα για την κρίση είχε πει πως με τις παρούσες συνθήκες το ενδεδειγμένο μοντέλο για την Ελλάδα δεν είναι το προηγμένο σοσιαλιστικό των Βορείων χωρών αλλά το φιλελεύθερο αγγλοσαξωνικό. Ο λόγος είναι πως εμείς ποτέ δε θα φτιάξουμε θεσμούς και νοοτροπίες συλλογικότητας και αναδιανομής. Η ελληνική δημόσια διοίκηση είναι ανέκδοτο (πώς λέγαμε αλβανός τουρίστας παλιότερα;). Το ελληνικό κοινωνικό κράτος είναι ακόμα μεγαλύτερο ανέκδοτο. Ποτέ το κράτος δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει αναδιανεμητικά προς όφελος της κοινωνίας, μια ζωή θα το αρμέγουν οι βολεμένοι - υπάλληλοι και επιχειρηματίες και οι απέξω θα μένουν με τη μάνα τους μέχρι τα 40 γιατί θα τους πληρώνουν 3,60 για σερβιτόρους και σεκιουριτάδες. Είναι καλύτερα λοιπόν να αξιοποιήσουμε τον ατομισμό των Ελλήνων (there is no such thing as society) παρά να περιμένουμε αυτό το κράτος με αυτούς τους πολιτικούς να φροντίσουν το καλό της κοινωνίας.

Τελικά μου φαίνεται πως είχε δίκιο εκείνος ο Αλογοσκούφης: Ιρλανδία πρέπει να γίνουμε (με τους δικούς μας τραπεζίτες όμως).

geokalp said...

ξέρεις, ο μεγαλύτερος επενδυτής στη χώρα ήταν το ..κράτος! (και η ΕΕ)