Φουστ: Μπορεί να γίνει η απαρχή της κατάρρευσης της ευρωζώνης

Είναι ριψοκίνδυνη η απόφαση του κ. Παπανδρέου για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος και αυτό γιατί είναι πιθανό ο ελληνικός λαός να πει "όχι" στο πακέτο διάσωσης, εκτιμά ο καθηγητής Οικονομίας και σύμβουλος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, Κλέμενς Φουστ.

Η απόφαση του Έλληνα πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου να παραπέμψει σε δημοψήφισμα τις αποφάσεις της πρόσφατης συνόδου κορυφής προκάλεσε σοκ στην Ευρώπη. Οι ηγέτες της ευρωζώνης δεν έκρυψαν την δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι πέντε μόλις ημέρες μετά από τη Σύνοδο των Βρυξελλών και την απόφαση για το νέο πακέτο βοήθειας, ο Έλληνας πρωθυπουργός προχωρά σε μια κίνηση υψηλού ρίσκου που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα. Την άποψη αυτή συμμερίζεται και ο καθηγητής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Κλέμενς Φουστ, ο οποίος είναι και σύμβουλος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών. "Ναι, είναι ριψοκίνδυνη η απόφαση του κ. Παπανδρέου και αυτό γιατί είναι πιθανό ο ελληνικός λαός να πει "όχι" στο πακέτο διάσωσης και το ερώτημα που τίθεται είναι τι θα γίνει στην περίπτωση αυτή".
O κίνδυνος της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας
Δύο δυνατότητες διακρίνει ο οικονομολόγος: "Η πρώτη είναι να επιστρέψουν οι Ευρωπαίοι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, κάτι που θεωρώ δύσκολο να γίνει, κυρίως στη Γερμανία που θα αισθάνεται ότι εκβιάζεται και η άλλη να σταματήσει η χορήγηση βοήθειας. Αυτό θα σήμαινε ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θα είχε πόρους. Οι τράπεζες δεν θα ενισχύονταν πλέον από την ΕΚΤ και θα ακολουθούσε μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, την οποία όλοι φοβούνται. Στην περίπτωση αυτή η ελληνική κυβέρνηση θα υιοθετούσε ένα δικό της νόμισμα προκειμένου να αποτρέψει το οικονομικό χάος και αυτό θα ήταν η απαρχή της κατάρρευσης της ευρωζώνης. Εύλογες λοιπόν οι ανησυχίες".
Μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία της Ελλάδας θα σήμαινε κατ` αρχήν τη διαγραφή των απαιτήσεων των δανειστών της. Και όχι μόνο, όπως εξηγεί ο καθηγητής Φουστ. "Θα μπορούσε κανείς να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό με δεδομένο ότι η Ελλάδα δεν έχει μεγάλο βάρος στην ευρωζώνη. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι -για παράδειγμα στις χώρες όπως η Πορτογαλία- ότι θα μπορούσαν οι άνθρωποι να μπουν σε σκέψεις για την έκβαση του δικού τους προβλήματος. Θα είχαμε τότε ένα Bank-Run, δηλαδή οι πολίτες δεν θα εμπιστεύονται τις τράπεζες και θα τρέξουν πιθανότατα να βγάλουν τα χρήματά τους. Και η Πορτογαλία θα μπορούσε να εγκαταλείψει το ευρώ και ίσως η Ισπανία και η Ιταλία. Αυτές οι αλυσιδωτές αντιδράσεις είναι επικίνδυνες", λέει ο οικονομολόγος.
Θα ήταν αναπότρεπτη μια αλυσιδωτή αντίδραση;
"Δεν είναι σίγουρα αναπότρεπτη. Εξαρτάται από το κατά πόσο η πολιτική θα καταφέρει να πείσει τους πολίτες έτσι ώστε η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία να ακολουθήσουν έναν διαφορετικό δρόμο. Και αυτό εξαρτάται από τις κυβερνήσεις των εν λόγω χωρών. Αυτές θα πρέπει να εκπέμψουν ένα ισχυρό σήμα έτσι ώστε να αντέξουν τα προγράμματα διάσωσης και να αποκτήσουν την υποστήριξη του κόσμου. Μόνο τότε οι επενδυτές θα ξαναδείξουν εμπιστοσύνη και οι καταθέτες θα αφήσουν τα χρήματα τους στις τράπεζες. Αλλά αυτό το σήμα θα πρέπει να ενισχυθεί και από την υπόλοιπη ευρωζώνη, ίσως με τη διεύρυνση του πακέτου των εγγυήσεων", τονίζει ο Κλέμενς Φουστ.
Πηγή: Deutsche Welle
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22770&subid=2&pubid=63516991