Δύο και μισή. Οχι, δεν πρόκειται για ώρα Ελλάδος. Είναι η αριθμητική
αποτύπωση των εταιρειών της τσιμεντοβιομηχανίας που μοιράζονται εδώ και
μία δεκαετία την εγχώρια αγορά και οι οποίες χάρη σε μια σειρά από
νομικούς χειρισμούς, πολιτικές διασυνδέσεις και ευρωπαϊκό lobbying
κατορθώνουν να γλιτώνουν από τις δαγκάνες του νόμου και να μην έχουν
πληρώσει ούτε ένα ευρώ πρόστιμο στο ελληνικό κράτος για τις πρακτικές
καρτέλ που εφαρμόζουν.
Να γλιτώνουν ακόμα και από τις αιφνίδιες παρεμβάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία το 2006 είχε εισβάλει στα γραφεία τους για να βρει αποτυπώματα ενός εν εξελίξει -δυστυχώς για τις τσέπες όλων μας- οικονομικού εγκλήματος. Η έφοδος έγινε, οι κάμερες φώτισαν το θέμα, γράφτηκαν κάποιες αράδες, όμως τελικά οι… δυόμισι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις συνεχίζουν ακάθεκτες, το έργο τους: το να πουλάνε δηλαδή ακριβότερα στη χώρα μας το τσιμέντο που παράγουν εδώ και πολύ φθηνότερα στις τρίτες χώρες όπου το εξάγουν.
Η ελληνική αγορά τσιμέντου ελέγχεται από τη γαλλική πολυεθνική Lafarge (πρώην όμιλο ΑΓΕΤ Ηρακλής), τον ΤΙΤΑΝΑ της οικογένειας Κανελλόπουλου και την τσιμεντοβιομηχανία Χάλυψ, η οποία ανήκει στην ιταλική Italcementi. Οι δύο πρώτες ελέγχουν το 90% της εγχώριας κατανάλωσης τσιμέντου, μιας αγοράς που λόγω της κρίσης στην οικοδομή βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση εδώ και τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, και οι καταγγελίες αναφέρουν πως αυτές διαμορφώνουν τις τιμές χονδρικής, χωρίς να πιέζονται από άλλους εγχώριους ή ξένους ομίλους.
Πρόκειται για καταγγελία η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ευρωπαϊκά χέρια λόγω των πολύ καλών διασυνδέσεων που υπάρχουν με τα κέντρα αποφάσεων στις Βρυξέλλες και για την οποία ελάχιστα έχουν γίνει από τη μεριά των ελληνικών αρχών. Κι αυτό διότι σε ερώτημά μας προς την ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού για το πού βρίσκεται η περίφημη αυτή υπόθεση, πληροφορηθήκαμε πως «η ανεξάρτητη αρχή της χώρας μας αυτή τη στιγμή έχει απλώς συμπληρωματικό χαρακτήρα λόγω της ευρωπαϊκής διάστασης του θέματος».
Πώς όμως φτάσαμε από το σημείο της αιφνιδιαστικής εφόδου στα γραφεία των μεγάλων τσιμεντοβιομηχανιών, πριν από 3 χρόνια και 9 μήνες, όταν η Επιτροπή Ανταγωνισμού έπαιρνε με τρόπο εντυπωσιακό στοιχεία για το πώς λειτουργούσε το καρτέλ, στο σήμερα με τις ελληνικές αρχές να είναι σε θέση απλού παρατηρητή; Σαφώς η ευθύνη αυτή δεν βαραίνει την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία με βάση το πλαίσιο του νόμου έπραξε ό,τι μπορούσε να πράξει, αλλά τις κυβερνήσεις, οι οποίες άφησαν ένα απολύτως ελληνικό σκάνδαλο να κυλήσει στους διαδρόμους των Βρυξελλών, κάτω από τις πιέσεις της διεθνούς (και ιδιαίτερα της γαλλικής) διπλωματίας, του κέντρου δηλαδή της Ε.Ε., όπου τα επιχειρηματικά συμφέροντα ξένων ομίλων δίνουν και παίρνουν.
Συνεχίζονται η ακρίβεια και η συνεννόηση
Lobbying, όμως, έχει γίνει κατά καιρούς και στην ελληνική αγορά. Ο λόγος για την εμπλοκή προσώπων, όπως αυτό γνωστής δικηγόρου η οποία βρέθηκε σε θέση ευθύνης της Επιτροπής Ανταγωνισμού πριν από χρόνια, αν και παλιότερα είχε διατελέσει νομική σύμβουλος στον όμιλο ΤΙΤΑΝ! Αυτή τη στιγμή λοιπόν η Ε.Ε., εκτός των τεράστιων αποκλίσεων τιμών μεταξύ της παραγωγού Ελλάδος και των χωρών στις οποίες οι δυόμισι εταιρείες εξάγουν, μελετά και τη δημιουργία καρτέλ από ευρωπαϊκές τσιμεντοβιομηχανίες.
Ας μην ξεχνάμε πως η Lafarge από το 2002 είχε εμπλακεί και σε άλλη παρόμοια υπόθεση και είχε καταδικαστεί με πρόστιμο-μαμούθ. Πρόκειται ουσιαστικά για δύο υποθέσεις στις οποίες η γαλλική πολυεθνική κλήθηκε να πληρώσει πρόστιμα και για τις οποίες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού πραγματοποιεί αυτήν την περίοδο τον λεγόμενο έλεγχο εφαρμογής.
Δηλαδή το κατά πόσο η πολυεθνική εταιρεία και ο ανταγωνισμός της συνεχίζουν να ακολουθούν παράνομες πρακτικές ή όχι. Οι πρώτες ενδείξεις, πάντως, από την αγορά αναφέρουν πως οι παρανομίες συνεχίζονται, καθώς και οι τιμές των βασικών παικτών της αγοράς είναι πανομοιότυπες και οι πωλήσεις στο εξωτερικό εξακολουθούν να κυμαίνονται σε χαμηλότερα επίπεδα απ’ ό,τι στη χώρα μας, παρότι εδώ παράγεται το τσιμέντο. Ακριβώς εδώ είναι και το σημείο καμπής.
Κι αυτό διότι η πιεσμένη ελληνική αγορά, αντί να απολαμβάνει χαμηλότερες τιμές από την υπόλοιπη Ευρώπη, εξακολουθεί και πληρώνει το τσιμέντο κατά 30%-40% ακριβότερο. Βέβαια οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις μιλούν για μεγάλη κρίση η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη και έχει οδηγήσει, εκτός από τις τιμές, και τα οικονομικά τους μεγέθη προς τα κάτω.
Ας μην ξεχνάμε πως η Lafarge προχώρησε σε περιορισμό της παρουσίας της στη χώρα μας με κλείσιμο της μονάδας στην Εύβοια, ενώ και ο ΤΙΤΑΝ έχει στραφεί προς το εξωτερικό για να μειώσει τους εγχώριους κραδασμούς. Και πάλι, όμως, οι τιμές εξακολουθούν να είναι στα ύψη και οι όποιες αποφάσεις να μην εφαρμόζονται, με αποτέλεσμα να πλήττονται τα εισοδήματα όλων των Ελλήνων και ειδικά των πελατών που ακόμα έχουν τη δυνατότητα να αγοράζουν κατοικίες.
Εγκυρες λοιπόν πηγές αναφέρουν πως το θέμα εξακολουθεί να απασχολεί την ελληνική κυβέρνηση, η οποία επιθυμεί την πλήρη ανατροπή του τοπίου και θα αναζητήσει την εκ νέου διερεύνηση του θέματος της σύστασης καρτέλ μετά το 2012 στην αγορά. Πρόκειται για μια απόφαση η οποία έχει ληφθεί κατόπιν διερεύνησης των τελικών τιμών πώλησης του τσιμέντου μεταξύ της Ελλάδος, της Ιταλίας και της Γερμανίας και η οποία θα απασχολήσει το υπουργείο Ανάπτυξης στις αρχές του 2013. Παράλληλη προσπάθεια της κυβέρνησης θα είναι να επανεκκινήσει την ελεγκτική διαδικασία, να ξεμπλοκάρει την υπόθεση από τα ευρωπαϊκά γρανάζια και να εμπλέξει εκ νέου την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία αυτή την περίοδο έχει δεμένα τα χέρια.
http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=228400
Να γλιτώνουν ακόμα και από τις αιφνίδιες παρεμβάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού, η οποία το 2006 είχε εισβάλει στα γραφεία τους για να βρει αποτυπώματα ενός εν εξελίξει -δυστυχώς για τις τσέπες όλων μας- οικονομικού εγκλήματος. Η έφοδος έγινε, οι κάμερες φώτισαν το θέμα, γράφτηκαν κάποιες αράδες, όμως τελικά οι… δυόμισι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις συνεχίζουν ακάθεκτες, το έργο τους: το να πουλάνε δηλαδή ακριβότερα στη χώρα μας το τσιμέντο που παράγουν εδώ και πολύ φθηνότερα στις τρίτες χώρες όπου το εξάγουν.
Η ελληνική αγορά τσιμέντου ελέγχεται από τη γαλλική πολυεθνική Lafarge (πρώην όμιλο ΑΓΕΤ Ηρακλής), τον ΤΙΤΑΝΑ της οικογένειας Κανελλόπουλου και την τσιμεντοβιομηχανία Χάλυψ, η οποία ανήκει στην ιταλική Italcementi. Οι δύο πρώτες ελέγχουν το 90% της εγχώριας κατανάλωσης τσιμέντου, μιας αγοράς που λόγω της κρίσης στην οικοδομή βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση εδώ και τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, και οι καταγγελίες αναφέρουν πως αυτές διαμορφώνουν τις τιμές χονδρικής, χωρίς να πιέζονται από άλλους εγχώριους ή ξένους ομίλους.
Πρόκειται για καταγγελία η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε ευρωπαϊκά χέρια λόγω των πολύ καλών διασυνδέσεων που υπάρχουν με τα κέντρα αποφάσεων στις Βρυξέλλες και για την οποία ελάχιστα έχουν γίνει από τη μεριά των ελληνικών αρχών. Κι αυτό διότι σε ερώτημά μας προς την ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού για το πού βρίσκεται η περίφημη αυτή υπόθεση, πληροφορηθήκαμε πως «η ανεξάρτητη αρχή της χώρας μας αυτή τη στιγμή έχει απλώς συμπληρωματικό χαρακτήρα λόγω της ευρωπαϊκής διάστασης του θέματος».
Πώς όμως φτάσαμε από το σημείο της αιφνιδιαστικής εφόδου στα γραφεία των μεγάλων τσιμεντοβιομηχανιών, πριν από 3 χρόνια και 9 μήνες, όταν η Επιτροπή Ανταγωνισμού έπαιρνε με τρόπο εντυπωσιακό στοιχεία για το πώς λειτουργούσε το καρτέλ, στο σήμερα με τις ελληνικές αρχές να είναι σε θέση απλού παρατηρητή; Σαφώς η ευθύνη αυτή δεν βαραίνει την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία με βάση το πλαίσιο του νόμου έπραξε ό,τι μπορούσε να πράξει, αλλά τις κυβερνήσεις, οι οποίες άφησαν ένα απολύτως ελληνικό σκάνδαλο να κυλήσει στους διαδρόμους των Βρυξελλών, κάτω από τις πιέσεις της διεθνούς (και ιδιαίτερα της γαλλικής) διπλωματίας, του κέντρου δηλαδή της Ε.Ε., όπου τα επιχειρηματικά συμφέροντα ξένων ομίλων δίνουν και παίρνουν.
Συνεχίζονται η ακρίβεια και η συνεννόηση
Lobbying, όμως, έχει γίνει κατά καιρούς και στην ελληνική αγορά. Ο λόγος για την εμπλοκή προσώπων, όπως αυτό γνωστής δικηγόρου η οποία βρέθηκε σε θέση ευθύνης της Επιτροπής Ανταγωνισμού πριν από χρόνια, αν και παλιότερα είχε διατελέσει νομική σύμβουλος στον όμιλο ΤΙΤΑΝ! Αυτή τη στιγμή λοιπόν η Ε.Ε., εκτός των τεράστιων αποκλίσεων τιμών μεταξύ της παραγωγού Ελλάδος και των χωρών στις οποίες οι δυόμισι εταιρείες εξάγουν, μελετά και τη δημιουργία καρτέλ από ευρωπαϊκές τσιμεντοβιομηχανίες.
Ας μην ξεχνάμε πως η Lafarge από το 2002 είχε εμπλακεί και σε άλλη παρόμοια υπόθεση και είχε καταδικαστεί με πρόστιμο-μαμούθ. Πρόκειται ουσιαστικά για δύο υποθέσεις στις οποίες η γαλλική πολυεθνική κλήθηκε να πληρώσει πρόστιμα και για τις οποίες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού πραγματοποιεί αυτήν την περίοδο τον λεγόμενο έλεγχο εφαρμογής.
Δηλαδή το κατά πόσο η πολυεθνική εταιρεία και ο ανταγωνισμός της συνεχίζουν να ακολουθούν παράνομες πρακτικές ή όχι. Οι πρώτες ενδείξεις, πάντως, από την αγορά αναφέρουν πως οι παρανομίες συνεχίζονται, καθώς και οι τιμές των βασικών παικτών της αγοράς είναι πανομοιότυπες και οι πωλήσεις στο εξωτερικό εξακολουθούν να κυμαίνονται σε χαμηλότερα επίπεδα απ’ ό,τι στη χώρα μας, παρότι εδώ παράγεται το τσιμέντο. Ακριβώς εδώ είναι και το σημείο καμπής.
Κι αυτό διότι η πιεσμένη ελληνική αγορά, αντί να απολαμβάνει χαμηλότερες τιμές από την υπόλοιπη Ευρώπη, εξακολουθεί και πληρώνει το τσιμέντο κατά 30%-40% ακριβότερο. Βέβαια οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις μιλούν για μεγάλη κρίση η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη και έχει οδηγήσει, εκτός από τις τιμές, και τα οικονομικά τους μεγέθη προς τα κάτω.
Ας μην ξεχνάμε πως η Lafarge προχώρησε σε περιορισμό της παρουσίας της στη χώρα μας με κλείσιμο της μονάδας στην Εύβοια, ενώ και ο ΤΙΤΑΝ έχει στραφεί προς το εξωτερικό για να μειώσει τους εγχώριους κραδασμούς. Και πάλι, όμως, οι τιμές εξακολουθούν να είναι στα ύψη και οι όποιες αποφάσεις να μην εφαρμόζονται, με αποτέλεσμα να πλήττονται τα εισοδήματα όλων των Ελλήνων και ειδικά των πελατών που ακόμα έχουν τη δυνατότητα να αγοράζουν κατοικίες.
Εγκυρες λοιπόν πηγές αναφέρουν πως το θέμα εξακολουθεί να απασχολεί την ελληνική κυβέρνηση, η οποία επιθυμεί την πλήρη ανατροπή του τοπίου και θα αναζητήσει την εκ νέου διερεύνηση του θέματος της σύστασης καρτέλ μετά το 2012 στην αγορά. Πρόκειται για μια απόφαση η οποία έχει ληφθεί κατόπιν διερεύνησης των τελικών τιμών πώλησης του τσιμέντου μεταξύ της Ελλάδος, της Ιταλίας και της Γερμανίας και η οποία θα απασχολήσει το υπουργείο Ανάπτυξης στις αρχές του 2013. Παράλληλη προσπάθεια της κυβέρνησης θα είναι να επανεκκινήσει την ελεγκτική διαδικασία, να ξεμπλοκάρει την υπόθεση από τα ευρωπαϊκά γρανάζια και να εμπλέξει εκ νέου την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία αυτή την περίοδο έχει δεμένα τα χέρια.
http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=228400
No comments:
Post a Comment