Αμφισβητούνται (!) οι τραπεζικές ανατροπές που εξήγγειλε ο Ομπάμα

ZZ Επιτέλους, ο Λευκός Οίκος άρχισε να ενδιαφέρεται για τον περιορισμό των πιο ριψοκίνδυνων δραστηριοτήτων των τραπεζών της Wall Street, εξαγγέλλοντας προχθές ο Μπαράκ Ομπάμα νέες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες. Δυστυχώς, όμως, οι Αμερικανοί ακόμα δεν μπορούν να είναι σίγουροι αν με όλα αυτά θα επιτευχθεί αληθινή μεταρρύθμιση. Οσα έχουν προταθεί για τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και έχουν κατατεθεί στο Κογκρέσο, «πάγωσαν» στα συρτάρια των αρμοδίων επιτροπών, χάρη –όπως λένε οι κακές γλώσσες– στο «αόρατο χέρι» του τραπεζικού λόμπι. Αλλά και τώρα ξεκίνησαν κινήσεις με στόχο να εκτροχιάσουν τη νέα μεταρρυθμιστική προσπάθεια. Οι επικεφαλής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στο Λόφο του Καπιτωλίου, όπως επίσης και το πανίσχυρο τραπεζικό λόμπι, δεν δίστασαν να δηλώσουν όταν θα καταπολεμήσουν τις προτάσεις Ομπάμα. Επισημαίνεται ότι η Ενωση Αμερικανικών Τραπεζών έχει αναθέσει σε ένα από τα ισχυρότερα και πλέον εξειδικευμένα δικηγορικά γραφεία να εξετάσει τη νομική επάρκεια τόσο των προχθεσινών όσο και των προηγούμενων προτάσεων του Αμερικανού προέδρου. Δεν είναι τυχαίο πως ο Ομπάμα προειδοποίησε ότι «αν οι τύποι αυτοί θέλουν πόλεμο, είμαι έτοιμος γι’ αυτόν». Μεταξύ των σπουδαιότερων ανατροπών τις οποίες προτείνει ο κ. Ομπάμα είναι ότι οι τράπεζες δεν θα μπορούν να κατέχουν ούτε να επενδύουν σε hedge funds ή σε private equity funds και θα διαχωριστούν σε αυτές που επενδύουν κεφάλαια τρίτων από αυτές που χρησιμοποιούν δικά τους κεφάλαια στις αγορές. Σημειωτέον ότι τις ανατροπές αυτές ο πρόεδρος των ΗΠΑ τις αποκάλεσε «κανόνα Βόλκερ» (Volcker Rule) διότι πρωτεργάτης των προτάσεων αυτών είναι ο πρώην πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ (Fed) και τωρινός οικονομικός σύμβουλος του Λευκού Οίκου, Πολ Α. Βόλκερ. Τις προτάσεις αυτές ο Βόλκερ τις επεξεργάστηκε με τον Ελληνα μεγαλοτραπεζίτη Μίνωα Ζομπανάκη. Οπως επισήμανε ο Ομπάμα, οι νέες προτάσεις διαπνέονται από το πνεύμα του νόμου Glass-Steagall, που διαχώριζε τις επενδυτικές από τις εμπορικές τράπεζες και ίσχυσε επί περίπου 70 χρόνια, για να καταργηθεί το 1999 επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον! Παρά ταύτα, οι σκοτεινές ρισκαδόρικες συναλλαγές των αμερικανικών τραπεζικών κολοσσών που μπορεί να προκαλέσουν αναταραχές στο τραπεζικό σύστημα και να οδηγήσουν σε χρεοκοπία ακόμη και «έμπειρους» παίκτες του κλάδου, όπως ήταν η Lehman Brothers που κατέρρευσε πριν από δύο χρόνια, είναι αμφίβολο αν θα καταπολεμηθούν. Είναι «πολύ μεγάλοι για να αφεθούν να καταρρεύσουν» και θεωρείται ότι ενέχουν συστημικό κίνδυνο, καθώς εάν ένας από αυτούς βρεθεί στα όρια της κατάρρευσης, μπορεί να οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, προκαλώντας σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων. Ως εκ τούτου, απαιτείται να υποβάλουν συγκεκριμένα εφεδρικά σχέδια διάσπασης των δραστηριοτήτων τους, γνωστά και ως «ζωντανές διαθήκες», όταν οι παραπάνω μεταρρυθμίσεις γίνουν νόμος του κράτους, προκειμένου να μην προκληθούν ξανά τριγμοί στο παγκόσμιο σύστημα, όπως συνέβη από τη χρεοκοπία της Lehman Brothers και την κατάρρευση της American International Group. Οι προτάσεις Ομπάμα αποσκοπούν στον εκσυγχρονισμό του τραπεζικού συστήματος που είχε εγκαταστήσει τη δεκαετία του 1930 ο Ρούζβελτ, προκειμένου να αποδίδει και τον 21ο αιώνα κατά τον οποίο οι τραπεζικές και χρηματοοικονομικές πρακτικές έχουν γίνει πολύ πιο περίπλοκες και εξεζητημένες