Το ευρώ έχει παρουσιάσει κατακόρυφη ανάκαμψη, ειδικότερα τις τελευταίες 15 ημέρες. Από τη βουτιά του στα 1,1876 δολάρια που είχε κάνει στις αρχές Ιουνίου- επίπεδα τα οποία ήταν τα χαμηλότερα για το κοινό νόμισμα από τον Μάρτιο του 2006 -, προχθές Παρασκευή ξεπέρασε τα ψυχολογικά επίπεδα-κλειδιά των 1,27 δολαρίων φθάνοντας έως τα 1,2722 δολάρια. Σημειωτέον ότι οι traders δηλώνουν πως οι δυνάμεις οι οποίες πυροδότησαν το πρόσφατο ράλι στο ευρώ είναι πιθανόν να συνεχιστούν τις προσεχείς εβδομάδες, παρέχοντας έτσι στο κοινό νόμισμα έδαφος για περαιτέρω άνοδο.
Τι συμβαίνει άραγε και το ευρώ άρχισε ξαφνικά να αγοράζεται; Σίγουρα δεν υπάρχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ότι έχουν γίνει θετικά τα fundamentals της ευρωζώνης, με εξαίρεση τη γερμανική οικονομία, όπου οι εξαγωγές σημείωσαν άλμα 9,2% το δεύτερο τρίμηνο και η βιομηχανική παραγωγή έτρεχε με μηνιαίους ρυθμούς του 2,6% τον Μάιο. Είναι επίσης οι αισιόδοξες δηλώσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Ζαν-Κλοντ Τρισέ ότι ήταν υπερβολικός ο πανικός των επενδυτών ως προς τις προοπτικές της ζώνης του ευρώ. Επίσης ο κεντρικός τραπεζίτης προειδοποίησε ότι κάνει λάθος ο κόσμος που βλέπει θολωμένη τη μακροπρόθεσμη εικόνα στην ευρωζώνη. Μια εύλογη ερμηνεία είναι ότι η άνοδος του δολαρίου ήταν πολύ μεγάλη κατά τη διάρκεια του πανικού στην Ευρώπη και οι κινήσεις αυτές είναι απλώς διορθώσεις. Σημειωτέον ότι το ευρώ ανέβηκε και έναντι του γεν, έναντι ενός νομίσματος «ασφαλείας» εντός του οποίου οι επενδυτές συνήθως εισρέουν όταν υπάρχει οικονομική αβεβαιότητα και αστάθεια στις αγορές.
Καταλύτης όμως της τρέχουσας ανάκαμψης-κλειδιού για την αξία του ευρώ ήταν η εξασθένηση των ανησυχιών για την υγεία του τραπεζικού συστήματος της ευρωζώνης. Το γεγονός ότι η ζήτηση από τις ευρωπαϊκές τράπεζες για βραχυπρόθεσμης διάρκειας δανεισμό από την ΕΚΤ ήταν χαμηλότερη της αναμενομένης, η επιτυχής δημοπρασία για τα ισπανικά κρατικά ομόλογα και η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης να δημοσιοποιήσει στις 23 Ιουλίου τα αποτελέσματα των stress tests σε 91 ευρωπαϊκές τράπεζες ήταν οι λόγοι τόνωσης της καταρρέουσας εμπιστοσύνης των επενδυτών ως προς τις προοπτικές των τραπεζών της ΕΕ. Σημειωτέον ότι τα stress tests στόχο έχουν να δείξουν αν μια τράπεζα έχει αρκετά κεφάλαια ώστε να αντέξει σε κάποιο σοβαρό οικονομικό σοκ και κυρίως αν μπορεί να αντέξει στις συνέπειες μιας πτώχευσης κράτους-μέλους της ευρωζώνης. Οσο εξάλλου θα αυξάνεται η εμπιστοσύνη των επενδυτών για το τραπεζικό σύστημα της ΕΕ τόσο τα κερδοσκοπικά κεφάλαια θα αγοράζουν πίσω το ευρώ και θα πουλούν τον χρυσό.
Επισημαίνεται ωστόσο ότι με τις ευρωπαϊκές τράπεζες ακόμη γεμάτες προβλήματα ενδεχομένως να φαίνεται επικίνδυνη η απόσυρση 59 δισ. ευρώ από το χρηματοπιστωτικό σύστημα της ευρωζώνης. Απεδείχθη ότι τα χέρια της ΕΚΤ είναι δεμένα από τους γερμανούς πολιτικούς. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ κ. Τρισέ υπαινίχθηκε στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε την περασμένη Πέμπτη ότι ενδεχομένως να βαίνει προς το τέλος το πρόγραμμα επείγοντος χαρακτήρα για αγορές των προβληματικών κρατικών ομολόγων. Παρ΄ ότι η ΕΚΤ δεν τύπωσε χρήμα για να αγοράσει τα κρατικά ομόλογα, αλλά απλώς υποχρεώθηκε να «αποστειρώνει» τις αγορές αυτές με ισάξια χρηματοδότηση από τις τράπεζες για να μη δημιουργήσει πληθωρισμό, υπάρχει σφοδρή πίεση από τους γερμανούς πολιτικούς και την Μπούντεσμπανκ για να σταματήσει το πρόγραμμα αυτό.
Πράγματι, ενώ η αγορά ελληνικών κρατικών ομολόγων από την ΕΚ βοήθησε ώστε να αρχίσει να βελτιώνεται και έτσι να επανέλθει σε περισσότερο φυσιολογικά επίπεδα η καμπύλη απόδοσης, αντίθετα δεν έχει βελτιωθεί η αύξηση της προσφοράς χρήματος στην ευρωζώνη. Βρίσκεται σε αρνητικά επίπεδα από τον Νοέμβριο, όπου έπεσε για πρώτη φορά καθώς ο δανεισμός των τραπεζών κατέρρευσε. Αλλά η συρρίκνωση της προσφοράς χρήματος είναι ένδειξη ότι το τραπεζικό σύστημα έχει μεγάλα προβλήματα. Και ενώ οι επενδυτές ανακουφίστηκαν από τη μικρότερη εξάρτηση των ευρωπαϊκών τραπεζών από την ΕΚΤ, οι τράπεζες θα εξαναγκαστούν να περιστείλουν ακόμη περισσότερο τον δανεισμό με αποτέλεσμα να φέρουν πλησιέστερα τον κίνδυνο του αποπληθωρισμού και της διπλής ύφεσης στην ευρωζώνη.
Πόσω δε μάλλον που οι ευρωπαίοι πολιτικοί, σε αντίθεση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, επείγονται να μειώσουν τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα. Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι δαπάνες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των ΗΠΑ ως ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος θα διατηρηθούν στα τρέχοντα επίπεδα του 41% για τέσσερα χρόνια. Αντίθετα, σε κάθε σχεδόν χώρα της Ευρώπης οι κυβερνητικές δαπάνες προβλέπεται να υποχωρήσουν τα επόμενα τρία χρόνια.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment