Ανερχόμενος γαστρονομικός προορισμός λόγω κρασιού η Ελλάδα

Η Ελλάδα συγκαταλέγεται στους ανερχόμενους ευρωπαϊκούς προορισμούς με γαστρονομικό ενδιαφέρον λόγω των κρασιών της, αναφέρει σε δημοσίευμα της η εφημερίδα «The Sun Herald» του Σίδνεϊ.

Αφιέρωμα στο ελληνικό κρασί φιλοξένησε και η εφημερίδα «The Age», με την υπογραφή της Τζέιν Φάουλκνερ, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στον παραγωγό Γιάννη Παρασκευόπουλο.

Όπως επισημαίνεται, καθώς αυξάνεται η εκτίμηση των Αυστραλών απέναντι στο καλό φαγητό και κρασί, αυξάνεται και το ενδιαφέρον τους για γαστρονομικές εμπειρίες σε μη αναμενόμενους προορισμούς.

Η Κάρεν Ριντζ, ιδιοκτήτρια του εξειδικευμένου ταξιδιωτικού πρακτορείου «Food and Wine Travel», υποστηρίζει ότι πρόκειται για μια πολύ μεγάλη και δυναμική αγορά και ότι οι ταξιδιώτες δεν αναζητούν μόνο το καλό φαγητό, αλλά ενδιαφέρονται για την όλη εμπειρία που συνδέεται με το φαγητό, όπως η παραγωγή των υλικών και η προετοιμασία του.

Σύμφωνα με την κ. Ριντζ, η Ισπανία, η Γαλλία και η Ιταλία είναι δημοφιλείς γαστρονομικοί προορισμοί, αλλά η ίδια αναμένει ότι θα αναδειχθούν και η Αυστρία, η Ελβετία, η Κροατία, η Τουρκία και η Ελλάδα. Όπως επισημαίνεται επίσης, η οινοπαραγωγή στην Ελλάδα είναι πολύ υποτιμημένη, ενώ διαθέτει πολύ διαφορετικές ποικιλίες σε σχέση με την Αυστραλία.

Αφιέρωμα στο ελληνικό κρασί φιλοξένησε και η εφημερίδα «The Age», με την υπογραφή της Τζέιν Φάουλκνερ, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στον παραγωγό Γιάννη Παρασκευόπουλο.

Η Φάουλκνερ αναφέρεται στη ρετσίνα, στην οποία αποδίδεται το κακό όνομα των ελληνικών κρασιών στο εξωτερικό, «εξαιτίας του γεγονότος ότι συχνά παρασκευάζεται λανθασμένα», σύμφωνα με τον κ. Παρασκευόπουλο.

Αλλο δημοσίευμα της ίδιας εφημερίδας κάνει λόγο για την καλλιέργεια των ελληνικών ποικιλιών Ασύρτικο και Ξινόμαυρο εκτός Ελλάδος. Το μεν πρώτο καλλιεργείται στην Αυστραλία από το κτήμα Τζιμ Μπάρι (Jim Barry) στην περιοχή Κλερ Βάλεϊ (Clare Valley) έπειτα από πρόσφατη αγορά κλημάτων από τη Σαντορίνη, ενώ το δεύτερο καλλιεργείται στην Κίνα, με την πιλοτική συνεργασία του κτήματος Κυρ-Γιάννης με την κινέζικης κρατικής ιδιοκτησίας εταιρεία Mogao.Για να

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

____________________________________________

Για νακαταλάβει κάποιος τι ακριβώς σημαίνει το ποστ αλλά και πως δημιουργείται αξία από το πουθενά - βασικά από εκεί που είναι υποτιμημένη - ας διαβάσει και το παρακάτω:

____________________________________________

Ο Γερμανός πρεσβευτής του ελληνικού κρασιού Tης Λινας Γιανναρου Τη νύχτα της 24ης Μαΐου, ο Μάρκους Στολτς δεν κοιμήθηκε καθόλου. Τα μάτια του έκλειναν, αλλά αυτός εκεί, μπροστά στο λάπτοπ, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του, έγραφε, έγραφε, έγραφε... Είναι απίστευτο πόσα emails και μηνύματα στο twitter και στο facebook είχαν μαζευτεί μέσα σε λίγες ώρες. «Πραγματικά απίστευτο», έλεγε από μέσα του κι έπαιρνε κουράγιο. Θα μπορούσε να απαντήσει και την επόμενη μέρα, αλλά όπως ο τρύγος δεν παίρνει καθυστέρηση, έτσι και ο κ. Στολτς έπρεπε να μαζέψει τους καρπούς της δουλειάς του. Νωρίτερα, είχε εμφανιστεί στην υπ’ αριθμόν 1 εκπομπή για το κρασί παγκοσμίως, στη Winelibrary TV, του Ρωσοαμερικανού Gary Vaynerchuk (tv. winelibrary. com). Είχε παρουσιάσει μία Μαλαγουζιά βιολογικής καλλιέργειας, ένα χαρμάνι Syrah, Mourvedre και Grenache Rouge από την Κρήτη και ένα Ναουσσαίικο Ξινόμαυρο. Ο εκκεντρικός και γνωστός για την αυστηρή κριτική του παρουσιαστής έμοιαζε να έχει ενθουσιαστεί, ειδικά για δύο από τα τρία μπουκάλια. «Κοίτα να δεις...», έμοιαζε να σκεφτόταν. Πριν ακόμη κλείσουν την εκπομπή, οι πρώτες παραγγελίες ελληνικών κρασιών είχαν ήδη φτάσει στο inbox του κ. Στολτς. Εάν του το έλεγες πριν από λίγα χρόνια, θα σε περνούσε για τρελό. Ποιος να το ’λεγε ότι ο αυστηρός Γερμανός οικονομολόγος θα άφηνε την καριέρα του στελέχους χρηματοοικονομικών εταιρειών (τελευταίος του σταθμός η Goldman Sachs Λονδίνου), θα μετακόμιζε στην Ελλάδα και θα ασχολιόταν με την προώθηση των ελληνικών κρασιών στις διεθνείς αγορές. Αυτά όμως κάνει ο έρωτας κι έτσι σήμερα ο Μάρκους Στολτς με τη γυναίκα του Αλεξάνδρα και τα τέσσερα παιδιά τους ζουν μόνιμα στην Αθήνα, με τον ίδιο να έχει αναλάβει άτυπος πρεσβευτής του οινικού πολιτισμού μας στο εξωτερικό, μέσω του «Ελλοινου», της μικρής online επιχείρησής του (www. elloinos. com), αλλά και της «χειρουργικής» εκμετάλλευσης των δυνατοτήτων που παρέχουν τα νέα κοινωνικά δίκτυα. Οπως οι περισσότερες success stories, έτσι και αυτή οφείλεται σε ένα χόμπι που έγινε επάγγελμα. «Υπήρξα οινόφιλος για περισσότερα από 20 χρόνια, μάλιστα παρακολούθησα και ολοκλήρωσα με διάκριση σχετική σχολή στη Γερμανία, αλλά ήμουν απορροφημένος στην καριέρα μου», λέει σήμερα στην «Κ» ο 44χρονος Μάρκους από ένα χωριό της Ηλείας, όπου περνάει τις διακοπές του με την οικογένειά του – χωρίς να παραμελεί την επαφή με τους «φίλους» του elloinos στο fb και στο twitter. «Ζώντας όμως στην Ελλάδα, τα ελληνικά κρασιά με συνεπήραν. Οσο δοκίμαζα, τόσο περισσότερο εκτιμούσα την απίστευτη πληθώρα των ντόπιων ποικιλιών που ξέφευγαν από τα τετριμμένα. Ταυτόχρονα διαπίστωσα πόσο βελτιωνόταν η ποιότητα των κρασιών χρόνο με τον χρόνο. Μου έκλεψαν την καρδιά». Πριν από ενάμιση χρόνο, λοιπόν, πήρε την απόφαση να συμβάλει στη βελτίωση του διεθνούς «προφίλ» των ελληνικών οίνων. «Η ποιότητα είναι καλή, οι τιμές είναι καλές, γιατί λοιπόν δεν εξάγονται; Λιγότερο από το 10% της ελληνικής παραγωγής βγαίνει έξω και το 70% των εξαγωγών αφορά πέντε μεγάλους παραγωγούς, όχι απαραίτητα κρασιά της καλύτερης ποιότητας, δηλαδή. Κι όμως. Εδώ υπάρχουν πάρα πολλοί μικροί παραγωγοί, οικογενειακά οινοποιεία που βγάζουν εξαιρετικά κρασιά. Είναι προφανές ότι γίνεται κάποιο λάθος στο μάρκετινγκ της οινικής Ελλάδας». Δύσκολη προσπάθεια Αρχικά έφτιαξε το σάιτ, με διεθνή προσανατολισμό και ενημερωτικό χαρακτήρα για όλες τις εγχώριες ποικιλίες οινοστάφυλων και τα γευστικά κρασιά που αποδίδουν. Στη συνέχεια, μέσω του facebook και του twitter, εντόπισε και ήρθε σε επαφή με τις μεγαλύτερες προσωπικότητες στον κόσμο του κρασιού. Δεν ήταν πάντα εύκολο. Η παρεξήγηση γύρω από το ελληνικό κρασί ήταν ισχυρή. Χρειάστηκε να πιέσει αρκετά και να πείσει ότι δεν υπάρχει μόνο η ρετσίνα και η μαυροδάφνη. Τους πρώτους έξι μήνες, η ανταπόκριση ήταν μηδαμινή. «Ομως επέμεινα. Σε σημείο που άρχισα να γίνομαι ο... “τρελός Γερμανός” που γράφει συνεχώς για ελληνικά κρασιά στο twitter! Αλλά λειτούργησε. Σιγά σιγά άρχισε να εκδηλώνεται ενδιαφέρον. Διοργάνωσα δοκιμές σε Γερμανία, ΗΠΑ, Βρετανία και άρχισαν να γίνονται οι πρώτες επαφές μεταξύ παραγωγών και εμπόρων, εστιατορίων, μαγαζιών του εξωτερικού. Μετά και την εμφάνισή του στην εκπομπή του Vaynerchuk, το νερό –ή καλύτερα το κρασί– έχει πια μπει στο αυλάκι. «Ευτυχώς, έρχονται αποτελέσματα», λέει με σπασμένα, αλλά καλά Eλληνικά. «Oμως, συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι αν θέλουμε να εκτιμήσουν το κρασί μας στο εξωτερικό, πρέπει πρώτα να το αγαπήσουμε εδώ...». «Η δύναμή σας είναι οι δικές σας ποικιλίες» Πριν από λίγες μέρες, απλώς από περιέργεια, ο Μάρκους Στολτς, ο μπλόγκερ που βάλθηκε να μυήσει τους ξένους στον μαγικό κόσμο του ελληνικού κρασιού, ρώτησε τον ιδιοκτήτη μιας ταβέρνας στη Λακωνία τι ποσότητες εμφιαλωμένου κρασιού πουλάει κάθε σεζόν. «Ούτε εκατό μπουκάλια», απάντησε εκείνος. «Χύμα, όμως, πολύ. Πάνω από 1.200 κιλά». «Οι Ελληνες έχουν συνηθίσει να πίνουν κρασί κατά βάση με το φαγητό τους», λέει ο κ. Στολτς στην «Κ». «Σπάνια θα δεις τραπέζι σε ταβέρνα χωρίς μισό κιλό χύμα σε μια καράφα. Αλλά μέχρι πριν από λίγα χρόνια, δεν είχαν οινική παιδεία. Αυτό αλλάζει ραγδαία. Μια ιδέα, πάντως, θα ήταν οι παραγωγοί να παράγουν αξιοπρεπές “χύμα” ώστε τουλάχιστον αυτό που σερβίρεται στα μαγαζιά να αντιπροσωπεύει τον οινικό πλούτο της χώρας». Οσο για τον ίδιο, μία από τα πιο αγαπημένες του ποικιλίες είναι το στιβαρό Ξινόμαυρο. «Αλλά και το Αγιωργίτικο είναι ικανό να βγάλει πολύ μεγάλα κρασιά. Αυτό, όμως, που θεωρώ πραγματικά διεθνούς επιπέδου κρασί είναι το Ασύρτικο της Σαντορίνης. Είναι πραγματικά καταπληκτικό. Αλλά και η Μαλαγουζιά, ο Ροδίτης, το Μοσχοφίλερο, σε ικανά χέρια, γίνονται σπουδαία κρασιά», λέει και το πάθος του δεν κρύβεται. «Η δύναμή σας είναι οι δικές σας ποικιλίες.» Σημειώνεται ότι ο Μάρκους Στολτς επιλέγει να προωθήσει μόνο τα κρασιά που εκτιμά, ενώ δεν πληρώνεται από τους Eλληνες παραγωγούς.

Hμερομηνία : 6/8/10