ΔΟΨ: ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ

Ο καθηγητής Αδαμάντιος Πεπελάσης έμεινε άναυδος. Εκπληκτος κοίταζε τα εκκαθαριστικά σημειώματα της μισθοδοσίας της δικής του και του οδηγού του: οι συνολικές αποδοχές του οδηγού ήταν υψηλότερες του μισθού που ελάμβανε ο καθηγητής που η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή είχε τοποθετήσει το 1974 διοικητή στην Αγροτική Τράπεζα.

Βέβαια βρισκόμαστε τότε στην εποχή της ξεγνοιασιάς και της ραστώνης -  ευτυχείς όλοι καθώς έχει πέσει η δικτατορία των απριλιανών, η οικονομία δεν παρουσιάζει εμφανή προβλήματα και μία περίοδος ευημερίας αρχίζει για τη χώρα.

Το περιστατικό με τον καθηγητή Αδ. Πεπελάση, που ο ίδιος αναφέρει σε υπουργούς και άλλους κυβερνητικούς αξιωματούχους ως κεκρυμμένο ελάττωμα της πολιτείας, κανέναν δεν φαίνεται να ανησυχεί. Ολοι κοιτάζουν τα δικά τους...

Κάθε ομάδα εργαζομένων φροντίζει, πιέζει τα δικά της αιτήματα να ικανοποιηθούν και γαία πυρί μιχθήτω! Αλλωστε και οι ίδιοι οι βουλευτές είχαν πάρει εμμέσως αύξηση μισθού όταν ο Γ. Παπανδρέου κατά την ολιγοήμερη πρωθυπουργία του ανάμεσα στις εκλογές 1963 και 1964 διπλασίασε τους μισθούς των δικαστών και εξίσωσε τις αποδοχές των βουλευτών με εκείνες του Προέδρου του Αρείου Πάγου...

Το ελληνικό κράτος είθισται να δημιουργεί τάξεις προνομιούχων με πρόσθετες, πολλάκις κρυφές, αποδοχές. Επειδή αρκετές φορές τα επιδόματα ανταποκρίνονταν σε πραγματικές διαφορές, μαζί με τα ξερά καίγονταν και τα χλωρά. Ετσι αν λ.χ. έδινες ειδικό επίδομα στους ναρκαλιευτές, σε λίγο το ίδιο επίδομα ελάμβαναν και άλλοι ένστολοι που ήσαν λ.χ. αποθηκάριοι.

Αργά αλλά σταθερά χτίσαμε ένα κράτος με πάσης φύσεως προνομιούχους. Και τώρα που η κρίση μάς έβαλε το μαχαίρι στον λαιμό αποφασίζουμε με βάση πάλι το λεγόμενο πολιτικό κόστος. Ετσι, για να απαλλαγούμε από το βάρος μισθοδοσίας του ευρύτερου δημόσιου τομέα μειώνουμε οριζοντίως το σύνολο των αποδοχών - επί δικαίους και αδίκους…

Ο τίτλος του σημειώματος (οι δικαστές έχουν δίκιο) θέλει να υποδηλώσει ότι το κράτος οφείλει, πρώτον, να περικόψει τις δαπάνες του απαλλασσόμενο από τους μη εργαζομένους. Και, δεύτερον, επειδή στην περίπτωσή μας δεν ισχύει ότι το γενόμενον ουκ απογίγνεται, να καταστεί σαφές ότι η κυβέρνηση θα φροντίσει κατά προτεραιότητα τους δικαστές και εκείνες τις ομάδες εργαζομένων στο Δημόσιο που εργάζονται μέρα-νύχτα χωρίς ωράριο όπως είναι οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί, οι αστυφύλακες και οι μάχιμοι ένστολοι.

 

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=487785

 

_________________________________________________________

 

Ο ΔΟΨ ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ Ή ΑΘΕΛΗΤΑ ΓΕΡΝΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ (ΝΕΟ)ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΦΡΗΝΤΜΑΝ

το κράτος χρειάζεται μόνο δικαστές και στρατό, οι υπόλοιποι υπάλληλοι μπορούν να φασονάρονται από ιδιωτικές εταιρείες, πχ φυλακές, σκουπίδια, κλπ ...