Τι τους έπεισε (μετά τον Πρόεδρο)

To μάθημα των τελευταίων δύο ημερών ήταν ξεκαθαρο:
1. Έχουμε το νου μας στα μάκρο μεγέθη, όμως κάποια μας ενδιαφέρον περισσότερο από κάποια άλλα - πολύ λογικό. Κι ας αφήσουμε το Πρόεδρο να λέει ότι θέλει.
2. Το ίδιο και στα κέρδη: αυτά του χρηματο-οικονομικού τομέα μας απασχολούν τελικά περισσότερο - κι όταν κι άλλο ένα fundάκι "σκάει" σκεφτόμαστε πιο ψύχραιμα.

Στο Νο.1 εντάσσεται η επιβεβαίωση της πορεία του ΑΕΠ με τη δεύτερη ανάγνωση του δείκτη να "κάθεται" ακριβώς στην πρώτη (αύξηση 0.6%), κάτι που φαίνεται ιδιαίτερα ανησυχητικό.
Ακόμα, αύξηση των επιδομάτων ανεργίας (ααα, ανεργία = ύφεση), με ότι πάνω από 300,000 να ανησυχεί - είμαστε σταθερά άνω των 350,000...
Ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης του Michigan επίσης τραβάει την προσοχή.
Τέλος, νομίζω η εμφάνιση του Ben στη τηλεόραση ήταν καταλυτική.

Στο Νο.2 έχουμε τη Freddie Mac, με τα subprime δανειά της και σήμερα την AIG, αυτή που έχει στη φανέλα της η Μan.United, όταν η UBS συνεχίζει να δημοπρατεί το νούμερο των απωλειών του χρηματο-οικονομικού κλάδου σε $600δις.

Έχουμε ακόμα βέβαια δρόμο, μέχρι να το υπολογίσει κάποιος άλλος - βαθιά βουτηγμένος στη χασούρα manager μεγάλης τράπεζας, όπως η UBS - στα $1-2τρις...