Υπάρχει περιθώριο γιατί είμαστε πίσω

Όπως φαίνεται από το πίνακα της Alpha, ο καλός ιδιωτικός τομέας της εγχώριας οικονομίας έχει λαμπρό μέλλον όσον αφορά το περιθώριο επιπλέον δανεισμό του από τα τραπεζικά ιδρύματα.

Ισχύει δηλαδή το κλισέ "είμαστε πίσω", παρά τις ομολογουμένως μεγάλες προσπάθειες που έχουν γίνει ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '80, με το πρώτο άνοιγμα του τραπεζικού συστήματος, και ειδικά τα τελευταία δέκα χρόνια, με τις προσδοκίες ειδόσου στην ΟΝΕ και τη σύγκλιση των εγχώριων επιτοκίων με τα ευρωπαϊκά αλλά και την καταναλωτική στροφή της πίστωσης.

Μόνο στα καταναλωτικά είμαστε "ευρωπαϊοι"!

Οπότε μας μένει το "κακό κράτος"... το οποίο:

1. ...ενέτεινε τις καταναλωτικές του δαπάνες το πρώτο μισό του 2009 (με δανεισμό) ώστε να κρατηθεί η ζήτηση σε επίπεδα που επιτρέπουν επιχειρήσεις και δραστηριότητες είτε να επιζήσουν είτε να λάβουν χρόνο χάριτος μέσα σε ένα δυσμενές και αρνητικό διεθνές περιβάλλον.

2. ... εγγυήθηκε για τον φτηνό δανεισμό των τραπεζών από την ΕΚΤ αλλά μετά οι τελευταίες δάνεισαν το κράτος με υψηλότερο επιτόκιο με αποτέλεσμα την ενίσχυση των κερδών του τραπεζικού τομέα. ... ενίσχυση κερδών ιδιωτικού τομέα με κόστος την επιδείνωση του δημοσίου χρέους.

3. ...«ανέχεται» την παραοικονομία και με αυτόν τον τρόπο αφαιρεί φορολογικά έσοδα από τον εαυτό του. Συγκεντρώνει 30% περίπου έσοδα ως ποσοστό του ΑΕΠ, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για την ευρωζώνη είναι 40%! Πώς να μην υπάρχουν υψηλά ελλείμματα και χρέη όταν το σκέλος των εσόδων υστερεί τόσο;

(ξαναγράφω ότι το πρόβλημα του ελληνικού κράτους είναι στο σκέλος των εσόδων, και όχι των εξόδων, όπως λένε διάφοροι...)

4. ... ενισχύει τα ταμεία, ενώ οι ιδιώτες - αποφεύγουν να πληρώσουν ασφαλιστικές εισφορές.

Δηλαδή το κακό κράτος δανείζεται - αφού τα έσοδα δεν ..περπατάνε - για να ενισχύσει τον ιδιωτικό τομέα...

[Τα παραπάνω σημεία είναι από πρόσφατο άρθρο του Θοδωρή Πελαγίδη, Καθηγητή Οικονομικής Ανάλυσης στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς.]

Είναι εμφανές ότι παρά τις δρασκελιές των προηγούμενων δεκαετιών, ο ιδιωτικός τομέας ΔΕΝ έχει υπερδανειστεί, συγκρινόμενος τόσο με τα ευρωπαϊκά επίπεδα όσο και με το επίπεδο δανεισμού που απολαμβάνει ο δημόσιος τομέας.

Σημείωση: δανεισμός = ανάληψη ρίσκου

Μπορεί δηλαδή να ειπωθεί ότι ο ιδιωτικός τομέας ΔΕΝ έχει αναλάβει το ρίσκο που θα έπρεπε, συγκρινόμενος τόσο με τα ευρωπαϊκά επίπεδα όσο και με το επίπεδο δανεισμού που απολαμβάνει ο δημόσιος τομέας

Και ύστερα απορούν κάποιοι που οι ξένοι οίκοι αναβαθμίζουν τις τιμές-στόχους των εγχώριων τραπεζικών ιδρυμάτων...

Αφού υπάρχει περιθώριο!

20/8: Μ. Lynch: Αναμένει "ικανοποιητικά" μεγέθη για ελληνικές τράπεζες
21/8: Υψηλότερες τιμές-στόχοι για 6 τράπεζες από την Deutsche Bank
21/8: Nomura: Αναβαθμίζει σύσταση για ΕΤΕ, υποβαθμίζει Alpha Bank
24/8: UBS: Αναβαθμίζει τις εκτιμήσεις για τα EPS των ελληνικών τραπεζών
24/8: Goldman Sachs: Ανεβάζει τιμές-στόχους για ελληνικές τράπεζες
1/9: Merrill Lynch: Υψηλότερες τιμές-στόχοι για Εθνική, Eurobank
18/9: Goldman Sachs: Αυξάνει τιμές-στόχους για 6 ελληνικές τράπεζες
23/9: BofA/M. Lynch: Αναβάθμιση σύστασης για Eurobank, Alpha Bank
28/9: HSBC: Ανεβάζει τιμές-στόχους για έξι τράπεζες
29/9: Cheuvreux: "Πέντε λόγοι για να αγοράσετε ελληνικές τράπεζες"