Την τελευταία 3ετία, η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε μία διαρκή ύφεση, η οποία ενώ ξεκίνησε από μία αμιγώς χρηματοπιστωτική έχει εξελιχθεί σε δημοσιονομική, με τις όποιες επεκτάσεις στις κοινωνικές δομές. Από την πλευρά των επενδυτών, διάχυτη είναι η αίσθηση της αβεβαιότητας για τις πιθανότητες νέας ύφεσης, συνέχεια αυτής που ξεκίνησε το 2007.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι η πιστωτική κρίση συμβαίνει όταν υπάρχει ξαφνική μείωση πρόσβασης στο δανεισμό μέσω των τραπεζικών ιδρυμάτων ή έντονη αύξηση του κόστους δανεισμού (επιτόκια). Αν και υπάρχουν πολλοί δείκτες που μπορεί κανείς να διαγνώσει άμεσα τα σημάδια της κρίσης, το «R» συγκέντρωσε τους βασικότερους που έχουν αποδειχθεί «αλάνθαστοι»:
1. Όταν οι αποδόσεις των εκδόσεων ομολόγων χωρών με άριστη πιστοληπτική ικανότητα είναι πολύ χαμηλές, τότε οι επενδυτές φαίνεται να αναζητούν σταθερές επενδύσεις με χαμηλό τον κίνδυνο απωλειών. Είναι ένας παράγοντας ώστε να διαγνώσει κανείς τη διάθεση ανάληψης επενδυτικού κινδύνου καθώς και την εμπιστοσύνη των επενδυτών στις αγορές. Εάν αυτά είναι σε χαμηλά επίπεδα η αγορά παρουσιάζει «ανωμαλίες».
2. Ένας δεύτερος δείκτης είναι το επιτόκιο Libor. Όταν το επιτόκιο της διατραπεζικού δανεισμού αυξάνεται, τότε η εμπιστοσύνη μεταξύ των τραπεζών μειώνεται. Το σημάδι αυτό δυσλειτουργίας μπορεί να είναι ένας σημαντικός οδηγός πιθανής επερχόμενης πιστωτικής κρίσης.
3. Το TED Spread είναι η διαφορά μεταξύ του 3μηνου Libor και του τρίμηνου επιτοκίου των αμερικανικών εντόκων γραμματίων. Συνήθως χρησιμοποιείται ώστε να επισημανθούν οι πιέσεις στις πιστωτικές συνθήκες της αγοράς. Η συνήθης διαφορά είναι κάτω των 50 μονάδων βάσεων, ενώ οι οικονομολόγοι βλέπουν το δείκτη ως έναν «μετρητή» της διάθεσης ανάληψης κινδύνου των επενδυτών και των τραπεζών.
4. Τα επιτόκια βραχυπρόθεσμου δανεισμού των επιχειρήσεων και των τραπεζών είναι ένας άλλος δείκτης των πιστωτικών συνθηκών που επικρατούν στις αγορές. Εάν τα επιτόκια αυξάνονται τότε η πιστωτική επέκταση έχει μειωθεί, γεγονός που μπορεί να προμηνύει νέα πιστωτική κρίση.
5. Τέλος, σημαντικός δείκτης των πιστωτικών συνθηκών είναι τα προϊόντα υψηλού επενδυτικού κινδύνου και οι αποδόσεις τους. Εάν οι αποδόσεις τους αυξάνονται, τόσο μικρότερη η ζήτηση τους, άρα και η διάθεση των επενδυτών να αναλάβουν το ρίσκο σε μία εποχή πιθανής αβεβαιότητας και αύξησης των πιθανοτήτων χρεοκοπιών.
Κάθε ένας από τους παραπάνω δείκτες, από μόνος του δε μπορεί να οδηγήσει σε δαφή συμπεράσματα. Θα πρέπει να υπάρξει συνδυασμένη παρακολούθηση ώστε ο επενδυτής να είναι σε ετοιμότητα να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο μίας πιστωτικής κρίσης με τις μικρότερες δυνατές απώλειες, και γιατί όχι με κέρδος. Οι πέντε αυτοί παράγοντες είναι προσδιοριστικοί στο κατά πόσο επικρατεί νευρικότητα μεταξύ των τραπεζών και της αγοράς, αλλά και ποιες είναι οι συνθήκες μέσα στις οποίες λειτουργεί η οικονομία.
No comments:
Post a Comment