Σε ενημερωτικό σημείωμά της, η Κομισιόν αναφέρει βασικός στόχος του μηχανισμού θα είναι να διασφαλίσει την οικονομική σταθερότητα στην ευρωζώνη και τα κύρια χαρακτηριστικά του θα βασίζονται στον υπάρχοντα Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Οικονομικής Σταθερότητας, τον οποίο και θα αντικαταστήσει.
Προβλέπεται ακόμη ότι με το νέο μηχανισμό θα ενισχυθεί το πλαίσιο οικονομικής εποπτείας στην Ε.Ε., με περισσότερη έμφαση να δίνεται πλέον στη βιωσιμότητα του χρέους, αλλά και σε προληπτικά μέτρα για την πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση πιθανών μελλοντικών κρίσεων.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διευκρινίζει επίσης ότι η ενδεχόμενη παροχή βοήθειας προς ένα κράτος-μέλος της ευρωζώνης που αντιμετωπίζει δυσκολίες θα βασίζεται σε ένα «σφιχτό» πρόγραμμα οικονομικής και δημοσιονομικής προσαρμογής.
Αποσαφηνίζεται επιπλέον ότι η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα (που θα αρχίσει να ισχύει από τα μέσα του 2013 και όχι νωρίτερα) σε αυτό το μηχανισμό θα αποφασίζεται «κατά περίπτωση» και σύμφωνα με τις «συνήθεις πρακτικές του ΔΝΤ».
Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με την Επιτροπή, ότι δεν θα υπάρχουν «αυτόματες λύσεις» και «εξαρχής απαιτήσεις» και ότι η συγκεκριμένη μορφή που θα λάβει η συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών θα εξαρτάται από τη φύση του προβλήματος που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Ειδικότερα, θα γίνεται διαχωρισμός ανάμεσα στις κρίσεις ρευστότητας και στις κρίσεις βιωσιμότητας των δημοσίων οικονομικών μιας χώρας, με βάση τα αποτελέσματα ανάλυσης βιωσιμότητας του χρέους που θα διεξάγoυν η Επιτροπή και το ΔΝΤ σε συνεργασία με την ΕΚΤ. Σημειώνεται ότι τέτοιου τύπου αναλύσεις είναι μια συνήθης πρακτική στα προγράμματα βοήθειας που χορηγεί το ΔΝΤ.
Σε περίπτωση, λοιπόν, που μια χώρα αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας, προβλέπεται ότι η ενίσχυση από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας θα παρέχεται υπό την αίρεση ενός προγράμματος προσαρμογής και οι πιστωτές του ιδιωτικού τομέα θα ενθαρρύνονται να διατηρούν την κάλυψή τους, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πρακτικές της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Σε περίπτωση που η ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους αναδείξει ότι μία χώρα αντιμετωπίζει πρόβλημα βιωσιμότητας των δημοσίων οικονομικών της, τότε η χώρα αυτή θα πρέπει να διαπραγματευτεί με τους ιδιώτες πιστωτές της ένα συνολικό πρόγραμμα, σύμφωνα με τις πρακτικές του ΔΝΤ, με δυνατότητα παροχής βοήθειας από το Μηχανισμό.
Προβλέπεται ακόμη ότι στην ακραία περίπτωση της μη βιωσιμότητας των δημοσίων οικονομικών μιας χώρας, θα περιλαμβάνονται Ρήτρες Συλλογικής Δράσης για όλα τα νέα κρατικά ομόλογα της ευρωζώνης, αρχής γενομένης από τον Ιούνιο του 2013. Οι ρήτρες αυτές θα είναι ίδιες για όλες τις χώρες και θα αποτελούν τη νομική βάση για τις διαπραγματεύσεις που θα διεξάγονται με τους πιστωτές.
Οι ρήτρες θα επιτρέπουν στους πιστωτές να αποφασίζουν με ειδική πλειοψηφία, μια νομικά δεσμευτική αλλαγή για τους όρους πληρωμών, σε περίπτωση που ο οφειλέτης αδυνατεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του. Η εξέλιξη αυτή θα μπορεί να οδηγήσει, ανάλογα με την περίπτωση, σε στάση πληρωμών, σε επέκταση του χρόνου ωρίμασης των δανείων, σε μείωση του επιτοκίου ή σε περικοπή του χρέους(«haircut»).
Σύμφωνα με την Επιτροπή, η εισαγωγή Ρήτρων Συλλογικής Δράσης δεν αυξάνει εξ ορισμού τον κίνδυνο αναδιάρθρωσης του χρέους μιας χώρας, αλλά αποτελεί ένα εργαλείο προκειμένου να διευκολυνθούν οι συζητήσεις μεταξύ του πιστωτή και του οφειλέτη.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, ο κίνδυνος αναδιάρθρωσης του χρέους εξαρτάται από τη βιωσιμότητα του χρέους ενός κράτους. Η Επιτροπή σημειώνει ακόμη ότι η εφαρμογή του νέου πακέτου οικονομικής διακυβέρνησης θα συμβάλει στο να διασφαλίσει ότι το χρέος μιας χώρας παραμένει σε βιώσιμο επίπεδο. Καταλήγοντας, η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι οι Ρήτρες Συλλογικής Δράσης δεν αποτελούν μια νέα ιδέα καθώς, ήδη από το 2003, το Συμβούλιο ECOFIN είχε αποφασίσει ότι τα κράτη-μέλη θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν τέτοιες ρήτρες στα κρατικά τους ομόλογα .
Τέλος, στο σημείωμα της Κομισιόν επισημαίνεται ότι η συνολική αποτελεσματικότητα του νέου πλαισίου θα εξεταστεί το 2016 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε συνεργασία με την ΕΚΤ.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
________________________________________
Έχετε ακούσει τον όρο «Ρήτρα Συλλογικής Δράσης» αγγλιστί «Collective Action Clause»; Όχι; Μα είναι πολύ πιθανόν αυτό το νεοεισαχθέν από την Γερμανία προς συζήτηση οικονομικοτεχνικό τερτίπι να σας καθορίζει την ζωή από το 2013 ή ίσως και από το 2011.
Με αυτή τη ρήτρα, οι αγοραστές ενός κρατικού ομολόγου (πιστωτές) θα γνωρίζουν εξαρχής, ότι σε περίπτωση αδυναμίας εξυπηρέτησης του χρέους από τον εκδότη (κράτος), οι πιστωτές θα μπορούν να αποφασίσουν κατά πλειοψηφία:
- τη μείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους («κούρεμα»)
- την επιμήκυνση διάρκειας
- τη μείωση του επιτοκίου
ή ένα συνδυασμό αυτών των μέτρων ώστε να αναδιαρθρωθεί το χρέος.
Η εσχάτως επικίνδυνα ενδυναμωμένη Γερμανική υποκρισία υποστηρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο απλώς μεταφέρει στους κερδοσκόπους των αγορών βάρη, προκειμένου να προστατευθούν οι φορολογούμενοι.
Στην πραγματικότητα εισάγεται και θεσμικά η εξουσία των αγορών εντός των διαδικασιών σχεδιασμού και διαχείρισης της Ευρωπαϊκής οικονομίας. Πρόκειται για την μητέρα όλων των καλυμμένων ιδιωτικοποιήσεων, για τον τελικό θρίαμβο του νέο-φιλελευθερισμού.
Εάν υλοποιηθεί η μηχανισμός αυτός τότε οι κεφαλαιούχοι (αγορές) θα μπορούν, χωρίς να εξοντώνουν τις χώρες-θύματά τους, να ρυθμίζουν ανάλογα τον ρυθμό άντλησης τόκων και χρεολυσίων ώστε να τις διατηρούν ίσα - ίσα ζωντανές, ως αγελάδες προς άρμεγμα, απομυζώντας ταυτόχρονα και κάθε διαθέσιμο δημόσιο αγαθό (επιχειρήσεις, ορυκτά, γη κλπ). Πρόκειται για τον επίγειο παράδεισο των κερδοσκόπων αφού η Ευρώπη θα εγγυάται θεσμικά και απόλυτα την τελική αποπληρωμή των όποιων κρατικών δανείων με έναν προσεκτικά επιλεγμένο και αποφασισμένο κατά πλειοψηφία από τους ίδιους τους πιστωτές ρυθμό.
Δυστυχώς τέτοια μέτρα δεν έχουν την βάση τους σε οικονομική σκέψη παρά αντανακλούν την τρέχουσα ψυχοπαθολογία της φάσης την οποία περνά η Ευρώπη εμφανιζόμενη μπροστά στον νέο-φιλελεύθερο εσμό ως βασιλικότερη του βασιλέως. Πρόκειται για καταστροφικές επιλογές που έχουν σαν μοναδική τους αφετηρία την ανεξέλεγκτη πλέον ανάγκη για ιδεολογική επιβολή.
Για περισσότερα:
αναδημοσίευση χωρίς άδεια από τον grsail
____________________________________________
δείτε επίσης: Η Γερμανία χαράσσει τον δρόμο των χρεοκοπιών
Οι ρήτρες συλλογικής δράσης βοηθούν μόνο όταν μεγάλο μέρος του χρέους μιας χώρας περιέχει τέτοιες ρήτρες. Και αυτό θα συμβεί σε κάποια χρόνια, ακόμη και εάν η διαδικασία λήψης της σχετικής απόφασης στην ευρωζώνη πραγματοποιηθεί αμέσως.
Ρήτρα χρεοκοπίας από 2011 θέλει η Μέρκελ!
Σύμφωνα με εσωτερικό κυβερνητικό έγγραφο του Βερολίνου, που διέρρευσε στο πρακτορείο Bloomberg, η Άνγκελα Μέρκελ θα προτείνει να εκδίδονται με «ρήτρα χρεοκοπίας» όλα τα ομόλογα κρατών της Ευρωζώνης όχι μετά τον Ιούνιο του 2013, αλλά ήδη από το 2011. Με τον τρόπο αυτό, θα έχει διατεθεί στις αγορές ήδη από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του μόνιμου μηχανισμού στήριξης ένας σημαντικός όγκος κρατικών τίτλων, η αξία των οποίων θα μπορεί να «κουρευτεί» σε περίπτωση ελεγχόμενης χρεοκοπίας μιας χώρας.
4 comments:
Κάτι δεν αντιλαμβάνομαι σωστά. Από τότε που μπήκαμε στην ΕΟΚ η Ελλάδα έχει πάρει επιδοτήσεις επί επιδοτήσεων (τζάμπα λεφτά) από τους ευρωπαίους προκειμένου να εκσυγχρονιστεί, να αυξήσει την ανταγωνιστικότητά της για να μπορέσει να είναι ισότιμο μέλος της ένωσης. Οφέλη θα υπήρχαν τόσο για τη χώρα (βελτίωση οικονομικής κατάστασης - ανταγωνιστικότητας) όσο και για τις ισχυρές εξαγωγικές χώρες της ένωσης (μεγαλύτερη αγορά).
Όλοι γνωρίζουμε πως αξιοποιήθηκαν οι επιδοτήσεις των κουτόφραγκων. Αλλά δεν μας έφταναν αυτά, ως μέλος της ευρωζώνης μπορούσαμε να δανειστούμε πάμφθηνα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Φορτωθήκαμε λοιπόν με δάνεια, με χαμηλότατο επιτόκιο και τα φάγαμε και αυτά (προσλήψεις δίχως όρια στο δημόσιο, στήριξη χρεοκοπημένων επιχειρήσεων κτλ)
Επίσης για να συμμετέχουμε στο πάρτι περισσότερο και με μεγαλύτερη ένταση πλαστογραφήσαμε τα οικονομικά μας στοιχεία.
Όλα τα παραπάνω σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό τα έχουν κάνει και άλλες χώρες.
Τώρα το πάρτυ τελείωσε. Δεν καταφέραμε να γίνουμε ανταγωνιστικοί, τα λεφτά των χορηγών μας τα φάγαμε σε κρεπάλες... Πως τώρα εμείς μπορούμε να μιλάμε για αλληλεγγυη? Δείξαμε εμείς αλληλεγγύη? Όχι, αλλά τη ζητάμε από τους άλλους καθώς και επιπλέον βοήθεια από όση μας έχουν ήδη δώσει τόσες δεκαετίες οι κουτόφραγκοι.
Αλλά τα πράγματα αλλάζουν, κάνανε λάθος που εμπιστευτηκαν τις κυβερνήσεις μας, το κατάλαβαν καλά αυτο. Τώρα έχουμε δυο επιλογές, η μία είναι να φύγουμε (και αν είμαστε μάγκες και γουστάρουμε όπως είμαστε αυτό πρεπει να κάνουμε) η άλλη είναι να μας κυβερνήσουν αυτοί, να συνεχίσουν να μας χρηματοδοτούν αλλά πλέον να παίρνουν αυτοί αποφάσεις για όσα εμείς τόσα χρόνια δεν μπορέσαμε να διαχειριστούμε...
Επιλέγουμε και παίρνουμε
καλησπέρα
επέλεξαν το δεύτερο καθώς είμαστε "αναγκασμένοι" να φυλάμε τα σύνορα τους και δεν θέλουν να έχουν μη πειθήνιους φύλσκες
και είμαι βέβαιος ότι εάν η Γερμανία βαρεθεί να χρηματοδοτεί, θα ξανάρθει το $ ;)
υγ όλα όσα περιγράφεις έγιναν αλλά ΔΕΝ ήταν (τόσο) τσάμπα (/αθώα), μάλιστα ήρθε ο καιρός να πάρουν κάμποσα (δανεικά) πίσω
και μην ξεχνάς ότι από τις επιδοτήσεις πολλά τα πήραν εταιρείες τους, πχ Ελ.Βενιζέλος, γέφυρα, κλπ κλπ
Ναι προφανώς και δεν είναι "αθώοι" αλλά σε αυτόν τον κόσμο κανείς ικανός δεν πρέπει να περιμένει ελεημοσύνη. Σκοπός της Γερμανίας ήταν να έχει μια μεγαλύτερη αγορά, και αυτό έκανε δημιούργησε μια μεγαλύτερη αγορά για τα προϊόντα της.
Αλλά το έκανε με τρόπο θεμιτό βοήθησε τις νεες της αγορες να αναπτυχθούν και το έκανε σεβόμενη την ανεξαρτησία τους. Η Γερμανία έκανε λοιπόν την δουλεία της και φυσικά την έκανε για λογαριασμό της. Εμείς τι κάναμε? Κάναμε τη δουλειά μας? Όχι.
Το θέμα είναι ότι μας δόθηκε η ευκαιρία, μας δώσανε τα μέσα να αναπτυχθούμε, εμείς όμως δεν τα διαχειριστήκαμε σωστά. Δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε από τους άλλους να μας ελεήσουν. Πρέπει να δουλέψουμε μεθοδικά, κάτι που δεν κάναμε ποτέ.
Τα πράγματα τώρα είναι δύσκολα και πρέπει να κάνουμε θυσίες. Αν δούνε όμως ότι προσπαθούμε ειλικρινά και αρχίζουμε να δουλεύουμε μεθοδικά θα μας βοηθήσουν ουσιαστικότερα. Όχι γιατί μας αγαπούν, αλλά γιατί έτσι εξυπερετούνται τα συμφέροντά τους καλύτερα. Ας κοιτάξουμε και εμείς να εξυπηρετήσουμε τα δικά μας...
εμείς πάσχουμε από το σύνδρομο της διχόνοιας: αδυνατούμε να είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι εναντίον κάποιου ή κάποιων...
μία φορά έγινε, όταν προσπάθησαν να κατέβουν οι Ιταλοί και μετά είχαμε κατοχή και χώρα υπό κατοχή, και χούντα, κλπ κλπ...
πραγματικά δυσκολεύομαι να δω πως μπορούμε να πετύχουμε...
Post a Comment