"Μνημόνιο για την Ανάπτυξη" από τον ΣΕΒ

Επιστολή προς την Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, κ. Λούκα Κατσέλη, απέστειλε χθες (Δευτέρα, 23.8.2010), ο Πρόεδρος του ΣΕΒ, κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος, στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης της διαβούλευσης για τον νέο αναπτυξιακό νόμο.

Όπως επισημαίνεται στην επιστολή, οι ευρύτερες θέσεις του ΣΕΒ για την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας, καθώς και οι θέσεις του για τον αναπτυξιακό νόμο, περιέχονται στο «Μνημόνιο για την Ανάπτυξη», που παρουσίασε και κατέθεσε η διοίκηση του ΣΕΒ σε συνάντηση με την Υπουργό στις 28 Ιουλίου 2010.

Το πλήρες κείμενο της επιστολής του ΣΕΒ, έχει ως εξής:

«Κυρία Υπουργέ,
Οι ευρύτερες θέσεις του ΣΕΒ για την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας, καθώς και οι θέσεις μας για τον αναπτυξιακό νόμο, περιέχονται στο «Μνημόνιο για την Ανάπτυξη» που παρουσίασα και κατέθεσα στη συνάντησή μας της 28ης Ιουλίου 2010 και το οποίο σας αποστέλλω εκ νέου.
Συμπληρωματικά, σε ότι αφορά στις επιμέρους διατάξεις του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου «Χορήγηση ενισχύσεων σε ιδιωτικές επενδύσεις για την προώθηση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης την περιφερειακή σύγκλιση και άλλες διατάξεις», οι κυριότερες κατ’ άρθρο παρατηρήσεις του ΣΕΒ και προτάσεις βελτίωσης, παρουσιάζονται στο συνημμένο έγγραφο.
Με εκτίμηση,
Δημήτρης Δασκαλόπουλος

Άρθρο 8 «Προϋποθέσεις, περιορισμοί και όροι για τη χορήγηση των ενισχύσεων»

Η πρόβλεψη για υπαγωγή στις προβλεπόμενες από το Άρθρο 9 του Νομοσχεδίου διαδικασίες υποβολής και αξιολόγησης ακόμα και επενδυτικών προτάσεων μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων με σχετικά χαμηλούς προϋπολογισμούς, θα οδηγήσει επενδυτές και υπηρεσίες σε δυσανάλογα υψηλό γραφειοκρατικό και διαδικαστικό φόρτο γεγονός που συνεπάγεται κόστος αλλά και καθυστερήσεις.

Για τους λόγους αυτούς προτείνεται η απεμπλοκή από τις διαδικασίες του νέου Αναπτυξιακού Νόμου των επενδυτικών προτάσεων μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, οι οποίες επιδιώκουν το κίνητρο της επιχορήγησης με την προϋπόθεση ότι το ύψος του προϋπολογισμού δεν θα υπερβαίνει τις 500.000 ευρώ.

Τη διαχείριση των επενδύσεων αυτών να αναλαμβάνουν ενδιάμεσοι φορείς (ΕΦΔ) στο πλαίσιο των διαδικασιών που εφαρμόζονται για τα ΠΕΠ/ΜΜΕ ή για τον κύριο όγκο των δράσεων κρατικών ενισχύσεων του ΕΠΑΝ ΙΙ.

Άρθρα 9-10 «Αρμοδιότητες και διαδικασίες υποβολής εξέτασης και εφαρμογής των ενισχύσεων» «Αρμοδιότητες και διαδικασίες πιστοποίησης ολοκλήρωσης της επένδυσης παρακολούθησης και ελέγχου των ενισχύσεων»

Δεν καταβάλλεται καμία σοβαρή προσπάθεια για ενθάρρυνση του προσανατολισμού των επενδυτών προς το κίνητρο της ισοδύναμης φορολογικής απαλλαγής –με εξαίρεση την παροχή της δυνατότητας για υποβολή των επενδυτικών προτάσεων καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους (και όχι στο πλαίσιο εξαμηνιαίων κύκλων) και τη μη συμμετοχή στη διαγωνιστική διαδικασία (πάντα με την προϋπόθεση συγκέντρωσης βαθμολογίας κριτηρίων άνω του 50%). Επιπλέον, για πρώτη φορά, διαφαίνεται ο κίνδυνος υπαγωγής των επενδυτικών προτάσεων φορέων, που στοχεύουν στο κίνητρο της φορολογικής απαλλαγής σε διαδικασίες παρόμοιες με αυτές που ισχύουν για αυτούς που επιδιώκουν το κίνητρο της επιχορήγησης. (Προετοιμασία επενδυτικού φακέλου με υποχρέωση υπογραφής από μέλη επιμελητηριακών οργανώσεων – καταβολή παραβόλου – αξιολόγηση/βαθμολόγηση με εμπλοκή και υπηρεσιακών – έγκριση από γνωμοδοτικές επιτροπές – παρακολούθηση /έλεγχος/ πιστοποίηση με εμπλοκή και υπηρεσιακών).

Όλα αυτά δημιουργούν τον ορατό κίνδυνο του μεγάλου διοικητικού βάρους, της χρονοτριβής και της αδιαφάνειας.

Σε αντιδιαστολή με τα παραπάνω ο ΣΕΒ προτείνει:

- Οι επενδυτικοί φορείς, που στοχεύουν να επωφεληθούν των φορολογικών κινήτρων, να εξαιρούνται από τις ανωτέρω διαδικασίες υποβάλλοντας οι μεν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις πριν την έναρξη υλοποίησης της επένδυσης σχετική δήλωση στις αρμόδιες αρχές (ΥΠΟΙΑΝ-Περιφέρεια) οι δε μεγάλες να προσκομίζουν τα έγγραφα που προβλέπει η Κοινοτική νομοθεσία ώστε να τεκμηριώνεται ο «χαρακτήρας κινήτρου» της αιτούμενης ενίσχυσης (Άρθρο 9 § 7).

- Οι διαδικασίες ελέγχου και πιστοποίησης φυσικού και οικονομικού αντικειμένου για τις παραπάνω περιπτώσεις να αναλαμβάνονται με έξοδα του ίδιου του επενδυτή για μεν τις επενδύσεις προϋπολογισμού π.χ. μεγαλύτερου από 10 MEURO από ελεγκτικές εταιρίες (ενδεχομένως υπογραφή σχετικών προγραμματικών συμφωνιών με ΥΠΟΙΑΝ/ΥΠΟΙΚ) για δε τις υπόλοιπες και από διαπιστευμένους ελεγκτές.

- Ο επενδυτής να έρχεται απευθείας σε επαφή με κάποιο από τα παραπάνω σχήματα, το δε χορηγούμενο πιστοποιητικό ελέγχου θα χρησιμοποιείται ως επίσημη βεβαίωση για φορολογική χρήση.

- Τα επιθυμητά χαρακτηριστικά για την επιλεξιμότητα ενίσχυσης επενδύσεων με την παροχή ισοδύναμης φορολογικής απαλλαγής να προσδιορίζονται από τα ακόλουθα κριτήρια:

1. Εξωστρέφεια-εξαγωγές-υποκατάσταση εισαγωγών.
2. Ποιότητα-αναγνωρισιμότητα προϊόντος/υπηρεσίας.
3. Καινοτομία-εκμετάλλευση ερευνητικών αποτελεσμάτων.
4. Συνέργειες-συμπληρωματικότητα-πολλαπλασιαστικά οφέλη.
5. Υπηρεσίες υποστήριξης παραγωγικών τομέων.
6. Προστασία περιβάλλοντος-εξοικονόμηση ενέργειας, πόρων-χρήση ΑΠΕ, κ.λπ.
7. Μετεγκατάσταση σε οργανωμένες περιοχές.
8. Απόσυρση παλαιών εγκαταστάσεων.
9. Μεταφορά δραστηριοτήτων από το εξωτερικό.

Μία επενδυτική πρόταση να κρίνεται ως επιλέξιμη για ισοδύναμη φορολογική απαλλαγή εφόσον πληροί σε ικανοποιητικό βαθμό τουλάχιστον 3 από τα παραπάνω κριτήρια επιλεξιμότητας.

Άρθρο 11 «Ειδικά καθεστώτα»

Με την παράγραφο 1 του παραπάνω άρθρου παρέχεται η δυνατότητα χορήγησης κρατικών ενισχύσεων για διάσωση και αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων, όπως αυτές ορίζονται από την Κοινοτική νομοθεσία για επιτρεπόμενες κρατικές ενισχύσεις.

Οι σχετικές διατάξεις να ενεργοποιούνται κατ’ απόλυτη οικονομία και μόνον εφόσον το σχέδιο συνοδεύεται από τη δέσμευση χρηματοπιστωτικού ιδρύματος για συμμετοχή στη χρηματοδότηση του εγχειρήματος καθώς και την αυστηρή τήρηση των ευρωπαϊκών κανόνων και πρακτικών για τη χορήγηση τέτοιων ενισχύσεων.

Επισημαίνεται γενικότερα, ότι το Νομοσχέδιο παραπέμπει σε μεγάλο αριθμό μελλοντικών κανονιστικών πράξεων (ερμηνευτικές εγκυκλίους, Υπουργικές αποφάσεις, εκπλήρωση αρμοδιοτήτων, κ.λπ.). Εξ’ αυτού προκύπτει ο κίνδυνος να καθυστερήσει σημαντικά η ενεργοποίηση του νέου νόμου στο συνολικό εύρος εφαρμογής του εφόσον δεν ολοκληρωθεί άμεσα και σε κάθε περίπτωση μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου η συμπλήρωση των σχετικών κενών και η υπογραφή και δημοσιοποίηση των σχετικών κανονιστικών πράξεων σε συνδυασμό με την συγκροτημένη παρουσίασή τους στον επιχειρηματικό κόσμο σε ενοποιημένο πακέτο κειμένων.»


MNHMONIO ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Η ανάγκη για μία ολοκληρωμένη προσπάθεια

Η σημερινή κρίσιμη συγκυρία επιτάσσει περισσότερο από ποτέ την επάνοδο σε συνθήκες ανάπτυξης. Η οριστική απεμπλοκή της χώρας από τα δεινά του υπερδανεισμού της θα επέλθει μόνον όταν κατορθώσουμε να δημιουργήσουμε ένα επενδυτικό κλίμα που να ευνοεί την επιχειρηματική δράση και τις επενδύσεις και να ενθαρρύνει την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Δύο είναι οι βασικές προϋποθέσεις για να συμβεί αυτό:

• Η ταχεία μείωση της κρατικής κυριαρχίας και του παρεμβατισμού στην οικονομία, με την απελευθέρωση όλων των αγορών και η εγκαθίδρυση συνθηκών ανταγωνισμού, που θα οδηγήσουν ταυτοχρόνως σε μείωση της κρατικής σπατάλης και της γραφειοκρατίας.

• Η απελευθέρωση του δυναμισμού των υγιών δημιουργικών δυνάμεων της χώρας, καθώς είναι οι μόνες που μπορούν να επαναφέρουν την οικονομία σε αναπτυξιακή τροχιά.

Ο ΣΕΒ βάσιμα υποστηρίζει ότι οι στόχοι αυτοί μπορεί να επιτευχθούν μόνο με την προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών, που έπρεπε να είχε υλοποιήσει η χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια, και που αφορούν στη σπάταλη και αναποτελεσματική λειτουργία του κράτους και στην απελευθέρωση των αγορών από τους παρεμβατισμούς που εμποδίζουν τον ανταγωνισμό. Αν δεν εγκαθιδρυθούν συνθήκες ανταγωνισμού σε όλους τους τομείς της αγοράς, και πρωταρχικά σε εκείνους που κυριαρχούνται από την κρατική επιχειρηματική δραστηριότητα και τις ρυθμιστικές παρεμβάσεις του κράτους, οι επιχειρηματικές δυνάμεις δεν μπορούν και δεν πρόκειται να κινητοποιηθούν.

Η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα υφίσταται την ταλαιπωρία της γραφειοκρατίας, τα βάρη της φορολογίας, τον λαβύρινθο της πολυνομίας, την αντιεπιχειρηματική νοοτροπία, τον ζηλότυπο κρατικό παρεμβατισμό. Όσο διατηρείται αυτό το ασφυκτικό, παρεμβατικό και διεφθαρμένο πλαίσιο τόσο οι επενδύσεις και η ανάπτυξη θα αποτελούν φευγαλέο όνειρο.

Η Κυβέρνηση πρώτα, και η χώρα συνολικά, πρέπει να εκπέμψει ισχυρά και, επιτέλους, έμπρακτα μηνύματα στους οικονομικά δραστήριους πολίτες της και στους ενδιαφερόμενους ξένους ότι είναι ανοικτή στις επενδύσεις και φιλική στην επιχειρηματικότητα.

Δεν χωρούν πλέον πολιτικές υποσχέσεις επερχομένων αλλαγών, ράθυμοι ρυθμοί ανάλυσης και διαβούλευσης και περιστασιακές πρωτοβουλίες, συχνά άτολμης και καθυστερημένης νομοθέτησης.

Το επιχειρηματικό περιβάλλον στη χώρα τώρα χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο, πολύπλευρο και πλήρες πρόγραμμα δράσης. Τώρα απαιτείται πρακτική και άμεση δράση έξω από την πεπατημένη. Τώρα πρέπει να κινηθούμε σε όλα τα μέτωπα της πραγματικής οικονομίας ταυτόχρονα, για να δούμε επενδύσεις και ανάπτυξη. Τώρα είναι η ώρα να φτιάξουμε ένα νέο επενδυτικό περιβάλλον στην Ελλάδα. Διαφορετικά, η χώρα θα παραμείνει καθηλωμένη στην ύφεση και στην κοινωνική δυσπραγία.

Το επενδυτικό κλίμα

Για τη δημιουργία ενός ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος είναι αναγκαία η απλοποίηση, επικαιροποίηση και συμπλήρωση, μέσα σε σύντομο και καθορισμένο χρονικό διάστημα, θεσμών και διαδικασιών στα επιμέρους συστήματα που συνθέτουν αυτό που ορίζεται ως το «Πλαίσιο επενδύσεων» και που αφορούν:

- στο άνοιγμα των αγορών,
-στη χωροθέτηση,
-στην αδειοδότηση,
- στις υποδομές,
- στις δομές υποστήριξης,
- στο φορολογικό πλαίσιο,
-στα χρηματοδοτικά επενδυτικά εργαλεία.

Η ευρύτητα του πλαισίου αυτού καταδεικνύει τόσο το μέγεθος της δουλειάς που πρέπει να γίνει όσο και πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη της. Το γεγονός ότι από μέχρι το τέλος του 2010 θα έχουν απορροφηθεί μόνο τα 2,5 δισ. από τα €17 δισ. του ΕΣΠΑ, καθώς και ότι το φαινόμενο αυτό είναι διαχρονικό και ανεξάρτητο από πολιτικές επιλογές, αναδεικνύει, εξάλλου, το ευρύτερο και ταυτόχρονα βαθύτερο πρόβλημα ως προς τις επενδύσεις στην Ελλάδα.

Η ευρύτητα του πλαισίου παραπέμπει προφανώς και στη διαπίστωση ότι η δημιουργία ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος είναι θέμα συνολικής κυβερνητικής πολιτικής –οπότε θα απαιτηθεί η συνεργασία πολλών υπουργείων για να δημιουργηθεί το κατάλληλο αναπτυξιακό περιβάλλον. Ειδικά το ΥΠΟΙΑΝ, όμως, είναι το κατεξοχήν υπεύθυνο για τη διαμόρφωση πολιτικών, που προάγουν την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της χώρας, ενώ, εξάλλου, σε πολλούς τομείς ασκεί αποφασιστική συναρμοδιότητα. Οφείλει, ως εκ τούτου, να αναπτύξει αποφασιστική πρωτοβουλία σε ορισμένα κρίσιμα θέματα όπως:

- Η εφαρμογή του συνοδευτικού υποστηρικτικού πλαισίου για το Ειδικό Χωροταξικό της Βιομηχανίας.
- Η απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης της μεταποίησης ως προς την εγκατάσταση και λειτουργία.
- Το νέο θεσμικό πλαίσιο για τα «Επιχειρηματικά Πάρκα».
- Η εξειδίκευση των διαδικασιών ταχείας διεκπεραίωσης (fast track).
- Η προώθηση των δράσεων του ΕΣΠΑ που αφορούν στην υποστήριξη της λειτουργίας των επιχειρήσεων.
- Η εκπόνηση και υλοποίηση ολοκληρωμένης πολιτικής για προσέλκυση και προώθηση μεγάλων ελληνικών και άμεσων ξένων επενδύσεων.
- Η άρση δυσλειτουργιών στην υλοποίηση των ΣΔΙΤ.
- Η ανάδειξη της καινοτομίας και της εξωστρέφειας ως βασικών προτεραιοτήτων της επενδυτικής πολιτικής.

Ενδεικτικό της κρισιμότητας των ανωτέρω θεμάτων είναι ότι τα περισσότερα από αυτά, αν όχι όλα, συμπεριλαμβάνονται στα μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας (Μνημόνιο και στον Ν. 3845) και για τα οποία προβλέπονται συγκεκριμένες προθεσμίες υλοποίησης.

Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες μέχρι σήμερα

Α. Νόμος για την ίδρυση επιχειρήσεων

Η απλοποίηση των διαδικασιών ίδρυσης των επιχειρήσεων που εισάγει το σχέδιο νόμου του υπ. Οικονομίας είναι ευπρόσδεκτη και αποτελεί ένα αναγκαίο βήμα στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού του θεσμικού πλαισίου ίδρυσης και λειτουργίας των επιχειρήσεων.

Όμως, το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου καλύπτει μόνο τη διαδικασία ίδρυσης της επιχείρησης, χωρίς να αγγίζει το ευρύ πεδίο που αφορά στις διαδικασίες αδειοδότησης που εξασφαλίζουν τη συνεχή και απρόσκοπτη νόμιμη λειτουργία μιας επιχείρησης.

Β. Ο επενδυτικός νόμος

Οι επενδύσεις που είναι απαραίτητες για να στηρίξουν μια τέτοια ανατροπή δεν μπορούν να προκληθούν από έναν απλό νόμο που διαχειρίζεται επιδοτήσεις –ιδιαίτερα όταν ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος είναι αυτή ακριβώς η χορήγηση επιδοτήσεων. Νομοτελειακά, η προσέλκυση επενδύσεων είναι αποτέλεσμα μιας ολοκληρωμένης και επιθετικής προσπάθειας με κύριους άξονες την άρση των επιχειρηματικών εμποδίων και τη δημιουργία φιλικού επενδυτικού κλίματος στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Αιχμή του δόρατος της προσπάθειας αυτής θα όφειλε να είναι η στροφή σε νέες μορφές επενδυτικών κινήτρων –δηλαδή, η στροφή σε φορολογικές απαλλαγές.

Πιο συγκεκριμένα, από μια πρώτη ανάγνωση του σχετικού Ν/Σ προκύπτει ότι ο νέος αναπτυξιακός νόμος φαίνεται να μοιάζει περισσότερο με ένα νόμο – πλαίσιο για τις κρατικές ενισχύσεις παρά με ένα πραγματικό αναπτυξιακό εργαλείο:

α) Διατηρεί την έμφαση στα κίνητρα επιδοτήσεων κεφαλαίου που έχουν αποδειχτεί αναποτελεσματικά υποθάλπουν αδιαφανείς και χρονοβόρες διαδικασίες.

β) Προβλέπει μεν ισοδύναμες φορολογικές απαλλαγές, αλλά ο επενδυτής δεν ενθαρρύνεται ως προς την επιλογή του (ακολουθεί ουσιαστικά την ίδια διαδικασία με τα λοιπά κίνητρα επιχορηγήσεων).

γ) Για την εφαρμογή του προβλέπεται η έκδοση πολλών κοινών υπουργικών αποφάσεων (ΚΥΑ) και άλλων ρυθμιστικών πράξεων που παραπέμπουν σε χρονοβόρες διαδικασίες και,τελικά, σε μεγάλες καθυστερήσεις ως προς την έναρξη εφαρμογής του.

δ) Δεν προβλέπει μηχανισμούς ταχείας διεκπεραίωσης, π.χ. διαχωρίζοντας τις πολύ μικρές από τις υπόλοιπες επενδύσεις.

ε) Προβλέπει ως δυνατότητα, αλλά δεν επιβάλλει την εμπλοκή πιστοποιημένων φορέων στη διαδικασία αξιολόγησης – ελέγχου.

Τα παραπάνω προσλαμβάνουν ιδιαίτερη σημασία κάτω από το πρίσμα της σημερινής συγκυρίας όπου οι δυνατότητες για επιχορήγηση νέων επενδύσεων θα είναι περιορισμένες δεδομένου ότι:

α) Τα ποσά που έχουν ήδη ανακοινωθεί για επιχορηγήσεις επενδύσεων στο πλαίσιο του νέου Νόμου είναι πολύ μικρά, € 1,7 δισ. για την επόμενη τριετία.

β) Οι όποιες εκταμιεύσεις, βάσει του νέου Νόμου, δεν προβλέπεται να πραγματοποιηθούν νωρίτερα από τα μέσα του 2012, λαμβανομένου υπόψη του χρόνου για ωρίμανση και υλοποίηση των επενδυτικών έργων, που θα κατατεθούν ευθύς μετά την έναρξη ισχύος του.

Γ. Άλλες νομοθετικές και διοικητικές πρωτοβουλίες του ΥΠΟΙΑΝ

Ενώ μέχρι σήμερα το μεγαλύτερο μέρος των πρωτοβουλιών που είναι απαραίτητες για τη δημιουργία ευνοϊκού επιχειρηματικού κλίματος δεν έχουν αναληφθεί –πόσω μάλλον ολοκληρωθεί– και ενώ, στην καλύτερη περίπτωση, βρίσκονται στο στάδιο του σχεδιασμού ή της ανακοινωμένης πρόθεσης, το υπουργείο Οικονομίας και Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας έχει επικεντρώσει τη δραστηριότητά του σε μια σειρά από παρεμβάσεις που, από τη φύση τους, εκφράζουν μια άκρατη παρεμβατική διάθεση και μια δυσπιστία προς την επιχειρηματικότητα και τη λειτουργία της αγοράς.

Όταν μάλιστα αυτές περιορίζονται αποκλειστικά στους τομείς της αγοράς, που είναι εκ των πραγμάτων ανοιχτές σε έντονο ανταγωνισμό (τράπεζες, καταναλωτικά αγαθά, λιανεμπόριο), ενώ ταυτόχρονα οι πρωτοβουλίες για τη μείωση του κρατικού παρεμβατισμού και της κρατικής κυριαρχίας στις αγορές ελλείπουν ή χωλαίνουν, είναι προφανές ότι δημιουργείται ένα κλίμα αποθάρρυνσης της επιχειρηματικής δράσης, αντίθετο εντελώς προς αυτό που είναι πλέον επειγόντως απαραίτητο για να προωθηθούν οι επενδύσεις και η ανάπτυξη.

Ενδεικτικά, επισημαίνονται τα εξής:

• Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες για ρύθμιση χρεών, παράταση μισθώσεων και καθορισμού ή μείωσης τιμών σε ορισμένους κλάδους, καθώς και το θεσμικό πλαίσιο για τις προωθητικές ενέργειες, που ισοδυναμούν με πολιτικής έμπνευσης αναποτελεσματικές επεμβάσεις του κράτους στις αγορές και –μεταξύ άλλων– στις πολιτικές μάρκετινγκ, πωλήσεων και στρατηγικής ανταγωνισμού των επιχειρήσεων.

• Η μελετώμενη σύσταση της Γενικής Διεύθυνσης Εποπτείας του Ανταγωνισμού –ουσιαστικά μιας νέας αγορανομίας– με γενικόλογες και απροσδιόριστες αρμοδιότητες, που θα δημιουργήσει σύγχυση με τις αρμοδιότητες της Επιτροπής Ανταγωνισμού και η οποία δεν θα έχει καμία ανεξαρτησία από την εκτελεστική εξουσία.

• Η εισαγωγή μέσω Νομοσχεδίου συστήματος «Private Damages» για παραβιάσεις της Νομοθεσίας περί Ανταγωνισμού, τη στιγμή που η σχετική διαδικασία εφαρμογής σε επίπεδο Ε.Ε. έχει ανασταλεί μέχρι να υπάρξει πλήρης εκτίμηση των επιπτώσεων στη λειτουργία των αγορών και των επιχειρήσεων.

• Η ενεργοποίηση στο ΥΠΟΙΑΝ μηχανισμού και διαδικασιών ελέγχου του “transfer pricing”, παράλληλα με τον ήδη λειτουργούντα στο ΥΠΟΙΟ.

http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/600026/Article.aspx