Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σύρεται σε λύσεις «α λα Fed»...

ZZ
Τα νέα από το μέτωπο της κρίσης του χρέους στις ευάλωτες χώρες της Ευρωζώνης παραμένουν στην κυριολεξία «μαύρα». Η δεινή αυτή εξέλιξη αποτελεί στην κυριολεξία τρομακτική πίεση για τον κ. Τρισέ και τους λοιπούς τραπεζίτες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), καθώς υποδηλώνει ότι έχουν χάσει τον έλεγχο στις αγορές κρατικών ομολόγων. Τώρα, σύρονται στην κυριολεξία από τις έντονες πιέσεις που προκαλούν τα μέτωπα της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας, καθώς οι χώρες βυθίζονται σε βαθιά προβλήματα, οι τραπεζίτες της ΕΚΤ καλούνται να χρησιμοποιήσουν ορθόδοξες και «ανορθόδοξες» μεθόδους «α λα Fed». Δηλαδή, να εφαρμόσουν την πολιτική της quantitive easing. Η μελανή κατάσταση το απαιτεί.
Ομως, η αλήθεια είναι σκληρή. Χθες, συνεδρίασε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και άφησε το επιτόκιο του ευρώ στο ιστορικό ναδίρ του 1%, δηλαδή στα χαμηλότερα επίπεδα από την κυκλοφορία του ευρώ το 1999. Επίσης, χθες, η ΕΚΤ εξήγγειλε ότι επεκτείνει τον πακτωλό χρήματος που ρίχνει στις εμπορικές τράπεζες. Το πώς θα εξελιχθεί η ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών, καθώς η κρίση επιδρά αρνητικά στο κόστος δανεισμού και στην καθαρή θέση των τραπεζών είναι μείζον πρόβλημα που εντάθηκε με τις πρόσφατες μαζικές εκροές των καταθέσεων. Εκτός αυτού, οι τράπεζες δυσκολεύονται να αντλήσουν ρευστότητα από τη διεθνή αγορά, αφού η πιστοληπτική τους ικανότητα περιορίζεται από αυτή του ελληνικού Δημοσίου.
Αλλά, τα κρατικά ομόλογα της Ευρωζώνης συνεχίζουν να αιμορραγούν, καθώς η εμπιστοσύνη έχει πλέον κλονισθεί, εξαναγκάζοντας την ΕΚΤ να δηλώνει ότι θα συνεχίσει την πάγια πολιτική της. Οι φήμες ότι η ΕΚΤ αγοράζει αθρόως ιρλανδικά και πορτογαλικά κρατικά ομόλογα κυκλοφορούσαν χθες ανεξέλεγκτες. Ωστόσο, «σεμνά και ταπεινά» ο κ. Τρισέ, ερωτηθείς χθες, αποποιήθηκε ότι η πολιτική αυτή της ΕΚΤ αποτελεί μια μορφή της διαβόητης πολιτικής του quantitative easing (δηλαδή, χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής όχι μέσω του κόστους του χρήματος, αλλά μέσω της ποσότητάς του), της Fed.
Επί ματαίω ο κ. Τρισέ προσπάθησε να διευκρινίσει χθες ότι η ΕΚΤ δεν υιοθετεί την πολιτική της quantitative easing που ακολουθούν οι Κεντρικές Τράπεζες των ΗΠΑ (Fed) και της Αγγλίας. Σε μια αυστηρή ερμηνεία του όρου, η μέθοδος της quantitative easing σημαίνει την αύξηση της προσφοράς χρήματος μέσω της αγοράς κρατικών ομολόγων, που αποκαλείται συχνά ως στρατηγική «έκδοσης νέου χρήματος». Αυτή την ομολογία θέλει να αποφύγει ο κ. Τρισέ, όπως ο διάολος το λιβάνι.
Οι δύο κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ και της Αγγλίας, αφού εξήντλησαν το οπλοστάσιο τους, έχουν εξαναγκαστεί να επαναλάβουν τα πρόσθετα ανορθόδοξα μέτρα τυπώνοντας νέο χρήμα για να σώσουν τις οικονομίες (πολιτική quantitative easing), αλλά επικρίνονται ότι θα οδηγήσουν τον κόσμο σε νέες «φούσκες» με το φθηνό και πληθωριστικό χρήμα! Σύμφωνα μάλιστα με τη Γερμανίδα καγκελάριο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα βρίσκεται ενώπιον έντονων διεθνών πιέσεων να μιμηθεί το παράδειγμά τους, αγοράζοντας μεγάλο αριθμό ομολόγων. Και τις κάλεσε να αντιστρέψουν την πολιτική τους!
Oι πολίτες δύσκολα θα παραμερίσουν τις φοβίες και θα αγνοήσουν τις συνέπειες. Οι οικονομίες έχουν εξασθενήσει βαρύτατα, εκτεθειμένη στους μύριους αποπληθωριστικούς και πιστωτικούς κινδύνους. Η επιδείνωση των μακροοικονομικών στοιχείων έχει πλήξει χωρίς έλεος τα νοικοκυριά στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Η ραγδαία ύφεση των οικονομιών της Ευρωζώνης εντείνει τις παρενέργειες και εντείνεται από την ευάλωτη ακόμη κατάσταση του τραπεζικού τομέα. Το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης θα συνεχίσει να αιμορραγεί παρά τον πακτωλό χρήματος από τις Κεντρικές Τράπεζες.
Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες της Δύσης δεν ελέγχουν πλέον τη ρευστότητα του παγκόσμιου συστήματος. Οντως, έχουν δώσει αφειδώς ρευστότητα στο σύστημα. Αλλά η έξοδος κινδύνου από τη στρατηγική αυτή, κρύβει πολλές παγίδες. Οι «ειδικοί» αναγνωρίζουν τον κίνδυνο. Αλλά, έτσι όπως έχει εξελιχθεί το πράγμα, κανείς δεν τολμά να κάνει πίσω, καθώς όλοι έχουν αυτοπαγιδευτεί... Η άποψη, δε, ότι οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να ηγηθούν των μεταρρυθμίσεων στις αγορές, έχει απλώς μόνο θεωρητικό χαρακτήρα.