Για λάθος προσέγγιση στον τρόπο που αντιμετωπίζουν την κρίση κατηγορεί τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και την ΕΕ ο George Soros, θεωρώντας ότι οδηγούν στο αδιέξοδο.
Σε άρθρο του στους Financial Times εντοπίζει δύο τραγικά λάθη, που ανάγει κυρίως στην ξεροκεφαλιά της γερμανικής κυβέρνησης και παράλληλα καταθέτει τη δική του πρόταση για έξοδο απ’ την κρίση.
Σύμφωνα με αυτήν μόνη διέξοδος είναι η αναδιάρθρωση των κρατικών χρεών με haircuts, αφού όμως οι Ευρωπαίοι θα κινηθούν συντεταγμένα προς ενίσχυση των τραπεζικών τους συστημάτων ώστε να την απορροφήσουν. Επίσης ζητά δραστική μείωση των επιτοκίων στα πακέτα χρηματοδοτικής βοήθειας που έχουν δοθεί στην Ιρλανδία και την Ελλάδα.
«Οι (Ευρωπαϊκές) Αρχές κάνουν τουλάχιστον δύο λάθη», αναφέρει στο άρθρο του ο Soros. «Το πρώτο είναι ότι εμφανίζονται αποφασισμένες να αποφύγουν στάσεις πληρωμών ή αναδιαρθρώσεις χρεών μέσω haircuts κρατικών ομολόγων φοβούμενες ότι θα πυροδοτήσουν μία τραπεζική κρίση. Έτσι, οι ομολογιούχοι αφερέγγυων τραπεζών προστατεύονται εις βάρος των φορολογούμενων. Αυτό είναι πολιτικά απαράδεκτο. Μία νέα ιρλανδική κυβέρνηση που θα εκλεγεί την ερχόμενη άνοιξη θα έχει περιορισμούς στο να απορρίψει τις σημερινές συμφωνίες. Οι αγορές το γνωρίζουν αυτό, και γι αυτό η ιρλανδική διάσωση δεν έφερε κάποια αποσυμπίεση.
Το δεύτερο είναι ότι τα υψηλά επιτόκια που επιβλήθηκαν στα πακέτα χρηματοδοτικής βοήθειας κάνουν σχεδόν αδύνατη μία προοπτική οι αδύναμες χώρες να δουν την ανταγωνιστικότητα τους να βελτιώνεται έναντι των ισχυρών. Το χάσμα θα συνεχίσει να αυξάνεται και οι αδύναμες χώρες θα συνεχίσουν να γίνονται πιο αδύναμες. Η αμοιβαία αντιπάθεια μεταξύ δανειστών και δανειοληπτών θα συνεχίζει να αυξάνεται και ως εκ τούτου θα υπάρξει ο πραγματικός κίνδυνος το ευρώ να καταστρέψει την πολιτική και κοινωνική συνοχή της ΕΕ.
Παρ’ όλα αυτά ο κ. Soros θεωρεί ότι τα δύο λάθη μπορούν να διορθωθούν. «Αναφορικά με το πρώτο, τα έκτακτα κεφάλαια θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την αναδιάρθρωση των τραπεζικών συστημάτων αλλά και για την παροχή δανείων προς τα κράτη. Μία τέτοια κίνηση θα αποφέρει μία πιο ουσιαστική χρήση των κεφαλαίων. Θα βοηθούσε τις χώρες με μικρότερα ελλείμματα, και αυτές θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στις αγορές συντομότερα εφόσον το τραπεζικό τους σύστημα θα ήταν καλά κεφαλαιοποιημένο.
Σύμφωνα με τον κ.Soros «είναι καλύτερο οι τράπεζες να ενισχυθούν κεφαλαιακά τώρα παρά αργότερα και αυτό θα πρέπει να γίνει σε μία πανευρωπαίκή βάση. Έτσι θα δημιουργούνταν και ένα ευρωπαϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο». Εξάλλου, όπως σημειώνει, «ο ευρωπαϊκός έλεγχος των τραπεζών είναι λιγότερο επικίνδυνος για μία πιθανή κατάχρηση απ’ ότι ο εθνικός έλεγχος».
Αναφορικά με το δεύτερο πρόβλημα, o δισεκατομμυριούχος επενδυτής τονίζει ότι «το επιτόκιο στα πακέτα διάσωσης θα πρέπει να μειωθεί στο επίπεδο που η ίδια η ΕΕ μπορεί να δανειστεί. Κάτι τέτοιο θα είχε το πλεονέκτημα δημιουργίας μίας λειτουργικής αγοράς ευρωομολόγων».
Καθώς ο ίδιος θεωρεί ότι μπορεί οι παραπάνω αλλαγές να μην αποδειχθούν αρκετές ώστε οι χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα να γλυτώσουν απ’ την κρίση, τονίζει ότι θα μπορούσαν να παρθούν και άλλα μέτρα, «όπως η απομείωση της ονομαστικής αξίας των κρατικών ομολόγων (haircuts)».
Αυτό, όπως σημειώνει, «εφόσον προηγηθεί μία σωστή κεφαλαιακή θωράκιση των τραπεζών ώστε να μπορέσουν να απορροφήσουν το haircut».
Στην αναγνώριση των θεσμικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη, ο κ.Soros για ακόμα μία φορά αναφέρθηκε στην έλλειψη μίας κοινής οικονομικής πολιτικής, ενός ενιαίου υπ. Οικονομικών.
«Ένα νόμισμα υποτίθεται ότι δημιουργεί σύγκλιση. Εδώ όμως υπήρξε το αντίθετο, χάσμα. Τούτο διότοι οι θεμελιωτές του ευρώ δεν αντιλήφθηκαν ότι οι ανισορροπίες μπορούν να δημιουργηθούν όχι μόνο στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, σημειώνει ο μεγαλοεπενδυτής, και συνεχίζει: «με τη γέννηση του ευρώ, οι εμπορικές τράπεζες ξαφνικά μπορούσαν να αναχρηματοδοτήσουν τα χαρτοφυλάκια με κρατικά ομόλογα που είχαν, φθηνά μέσω της ΕΚΤ και την ίδια ώρα οι Αρχές αντιμετώπιζαν αυτά τα χρεόγραφα ως ακίνδυνα. Το γεγονός προκάλεσε τη συρρίκνωση των επιτοκιακών διαφορών που ίσχυαν στις χώρες μέλη. Κάτι που με τη σειρά του πυροδότησε μία έκρηξη ανάπτυξης ακινήτων στις πιο αδύναμες οικνοομίες, μειώνοντας την ανταγωνιστικότητα τους. Την ίδια ώρα όμως η Γερμανία, που ακόμα δεχόταν τα πλήγματα της επανένωσης, έπρεπε να σφίξει το ζωνάρι. Τα εργατικά συνδικάτα συμβιβάστηκαν σε ελάχιστες αυξήσεις και περιβάλλον εργασίας με αντάλλαγμα τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας. Ακριβώς έτσι προέκυψε το μεγάλο χάσμα».
Μόνο που, όπως παρατηρεί ο Soros, «οι τράπεζες συνέχισαν να φορτώνονται με το κρατικό χρέος των πιο αδύναμων χωρών προκειμένου να επωφεληθούν απ’ τη μικρή – πλέον – επιτοκιακή διαφορά που παρέμενε».
Σύμφωνα με τον ίδιο η έλλειψη ενός κοινού υπουργείου Οικονομικών «φάνησε ως πρόβλημα μετά τη χρεοκοπία της Lehman Brothers, όταν η απειλή μίας συστημικής κατάρρευσης ανάγκασε τις κυβερνήσεις να εγγυηθούν ότι δε θα επέτρεπαν σε άλλο σημαντικό για το σύστημα χρηματοοικονομικό ίδρυμα δεν έπρεπε να καταρρεύσει. Την ίδια ώρα η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel επέμενε ότι κάθε χώρα θα πρέπει να εγγυηθεί για τα ιδρύματα της, αρνούμενη μία πανευρωπαϊκή προσέγγιση του ζητήματος».
Όπως σημειώνει πάντως: «Το ενδιαφέρον ήταν ότι οι επιτοκιακές διαφορές άρχισαν να ανοίγουν μόλις το 2009 όταν η νεοεκλεχθείσα ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε πως η προηγούμενη κυβέρνηση «έκλεβε» και ότι το έλλειμμα ήταν πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι είχε ανακοινωθεί. Τότε ήταν η απαρχή της Ευρωπαϊκής κρίσης».
Η σημερινή κρίση, σύμφωνα με το Soros, καταδεικνύει το κόστος της έλλειψης ενός κοινού ευρωπαϊκού υπουργείου Οικονομικών, αφού τα μέχρι τώρα μέτρα που πάρθηκαν δεν ηρέμησαν τις αγορές.
«Οι χρηματοοικονικές Αρχές βρίσκονται σε κατάσταση αναδιάρθρωσης και είναι βέβαιο ότι θα προκύψουν κάποια μόνιμα ιδρύματα το επόμενο διάστημα. Δυστυχώς είναι το ίδιο βέβαιο ότι οι νέες συμφωνίες που θα γίνουν θα έχουν τρύπες. Τούτο διότι το ευρώ απειλείται και από άλλες κρίσεις. Οι πολιτικοί δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο μία νομισματική κρίση αλλά επίσης μία τραπεζική κρίση καθώς και μία κρίση στην μακροοικονομική θεωρία», υπογραμμίζει ο κ.Soros.
http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=3&artid=90886
___________________________________________
Aπολαυστικός!
Με tag "κοίτα ποιοι τα λένε" - αφού έβγαλαν όσα μπορούσαν νωρίτερα ;)
Μου αρέσει ιδιαίτερα η πρόβλεψη της τελευταίας παραγράφου!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment