Μετά την Ευρώπη, τα επιτόκια των 10ετών αμερικανικών τίτλων έφθασαν μέσα σε ένα τριήμερο στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων έξι μηνών, στο 3,27%
Ωφελημένη αναμένεται να βγει η Wall Street από τη βελτίωση της αμερικανικής οικονομίας καθώς ο μέσος όρος 50 ερωτηθέντων στρατηγικών αναλυτών και διαχειριστών χαρτοφυλακίων από το Reuters συμφωνεί ότι ο δείκτης των 500 επιχειρηματικών κολοσσών, ο Standard & Ρoor΄s 500, θα έχει ανέβει στα επίπεδα των 1.325,00 μονάδων ως το τέλος του 2011 Καθώς το 2010 πλησιάζει στο τέλος του, ούτε οι αμερικανικές αγορές ομολόγων απέφυγαν την αναταραχή. Η σκυτάλη του ξεπουλήματος των ευρωομολόγων έχει τώρα περάσει στο κουλουάρ των ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου. Δεν έχει καμία σχέση βεβαίως με τη θυελλώδη αναταραχή που βίωσαν και βιώνουν οι αγορές ομολόγων της Ευρώπης και κυρίως των περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης, όπου τα μακροπρόθεσμα επιτόκια εκτινάχθηκαν στα υψηλότερα επίπεδα της 11χρονης ιστορίας του ευρώ. Παρ΄ όλα αυτά μέσα σε ένα μόνο τριήμερο τα επιτόκια των 10ετούς διάρκειας αμερικανικών κρατικών ομολόγων πέταξαν στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων έξι μηνών, στο 3,27%.
Την αναταραχή στις αγορές ομολόγων των ΗΠΑ πυροδότησαν οι φόβοι ότι η απόφαση του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να επεκτείνει τις φορολογικές απαλλαγές της περιόδου Μπους θα κάνει δυσβάσταχτο το βάρος εξυπηρέτησης του χρέους και θα ενισχύσει τον πληθωρισμό. Οντως οι απαλλαγές αυτές θα δοκιμάσουν τη δημοσιονομική αντοχή των ΗΠΑ, επειδή θα πληρωθούν από νέο δανεισμό και το τίμημά τους θα είναι ιδιαίτερα υψηλό. Το εκτιμώμενο κόστος του 1 τρισ. δολαρίων των φορολογικών απαλλαγών δεν θα καλυφθεί από μειώσεις στις δαπάνες ή από αυξήσεις άλλων φόρων, αλλά απλώς θα προστεθεί στο έλλειμμα. Το ανεξάρτητο Ομοσπονδιακό Γραφείο Προϋπολογισμού εκτιμά ότι θα χαθούν έσοδα ύψους 500 δισ. δολαρίων σε μια περίοδο όπου δέχεται έντονες πιέσεις ο κ. Ομπάμα προκειμένου να μειώσει το κολοσσιαίο έλλειμμα ύψους 1,3 τρισ. δολαρίων.
Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι η προτεινόμενη επέκταση των φορολογικών απαλλαγών θα αυξήσει τους αναπτυξιακούς ρυθμούς της αμερικανικής οικονομίας από μισή έως και μία πλήρη ποσοστιαία μονάδα το 2011. Σημειωτέον ότι η οικονομία έτρεχε με ρυθμούς 2% επί ετησίας βάσεως το τρίμηνο ΙουλίουΣεπτεμβρίου, με 1,7% το δεύτερο τρίμηνο και με 3,7% το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους.
Ωστόσο τα φορολογικά οφέλη θα κατευθυνθούν κυρίως προς τα υψηλά εισοδήματα, όπως έγινε όταν εγκρίθηκαν το 2001 και το 2003. Και το ακόμη χειρότερο είναι ότι θα επωφεληθούν οι διαχειριστές των hedge funds και οι επενδυτές των private equity, των οποίων το εισόδημα φορολογείται μόλις με 15%. Και ενώ οι πλούσιοι γίνονται και πάλι πλουσιότεροι, κυριολεκτικά χαμένοι θα είναι όσοι πολίτες βρίσκονται στον πάτο της εισοδηματικής κλίμακας, δηλαδή τα άτομα με εισόδημα χαμηλότερο των 20.000 δολαρίων και οικογένειες με έσοδα χαμηλότερα των 40.000 δολαρίων.
Παρά τη σοβαρή αθέτηση των προεκλογικών υποσχέσεων του κ. Ομπάμα για αύξηση των φόρων στα εισοδήματα άνω των 250.000 δολαρίων για οικογένειες και 200.000 δολαρίων για άτομα ετησίως, οι Ρεπουμπλικανοί έκαναν ελάχιστες παραχωρήσεις, όπως η επέκταση 13 μηνών στα επιδόματα ανεργίας. Πάντως ο αμερικανός πρόεδρος υπερασπίστηκε τη συμφωνία, δηλώνοντας ότι είναι «μια καλή συμφωνία για τους αμερικανούς πολίτες». Επεσήμανε εξάλλου ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να συμβιβαστεί προκειμένου να βοηθήσει τη μεσαία τάξη. «Δεν είμαι εδώ για να παίξω παιχνίδια σε βάρος των αμερικανών πολιτών ή σε βάρος της υγείας της αμερικανικής οικονομίας» δήλωσε ο κ. Ομπάμα.
Ορισμένοι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι η υπερβολικά χαλαρή πολιτική που ακολουθεί ο αμερικανός κεντρικός τραπεζίτης Μπεν Μπερνάνκι θα αποτρέψει την απογείωση του κόστους δανεισμού στις ΗΠΑ, σε αντίθεση με την πολιτική των Γερμανών που έχει καταστρέψει τις αγορές ομολόγων των περιφερειακών κρατών της ζώνης του ευρώ. Η απόφαση της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ να αγοράζει αμερικανικά ομόλογα ύψους 600 δισ. δολαρίων ως τον Ιούνιο του 2011 στόχο έχει να κρατήσει χαμηλά το κόστος δανεισμού για καταναλωτές και επιχειρηματίες, οι οποίοι εξακολουθούν και πλήττονται από τις συνέπειες της χειρότερης οικονομικής ύφεσης μετά τη Μεγάλη Κρίση της δεκαετίας του 1930. Επίσης, συνεχίζει το πρόγραμμα, το οποίο ξεκίνησε τον περασμένο Αύγουστο, βάσει του οποίου η Fed επανεπενδύει τα έσοδα που έχει από το χαρτοφυλάκιο των ενυπόθηκων τίτλων αγοράζοντας το κρατικό χρέος, με αποτέλεσμα το σύνολο των αξιών που θα αγοράσει η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ να ανέλθει σε 850-900 δισ. δολάρια ως τον επόμενο Ιούνιο.
Αντίθετα, δεν έχουν μειωθεί οι καταστρεπτικές πιέσεις που δέχεται το κόστος δανεισμού στις περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης το τελευταίο χρονικό διάστημα, και ειδικότερα μετά την τραπεζική χρεοκοπία στην Ιρλανδία. Η τρωθείσα εμπιστοσύνη των επενδυτών προς τους τίτλους χρέους των υπερχρεωμένων χωρών-μελών της ευρωζώνης δεν πρόκειται να αποκατασταθεί. Και τούτο διότι βλέπουν την αδυναμία των υπερχρεωμένων κυβερνήσεων της ευρωζώνης να μειώσουν τα εφιαλτικά δημοσιονομικά ελλείμματα. Ωστόσο, επειδή τα επιτόκια των κρατικών ομολόγων βρίσκονται πλέον σε τόσο υψηλά επίπεδα, οι πιέσεις που ασκούνται από τις αγορές προς τους κυβερνώντες έχουν γίνει επικίνδυνες και ενδεχομένως να γίνουν ακόμη πιο αιματηρές αν διαπιστωθεί ότι οι κυβερνήσεις των αδύναμων χωρών αποτύχουν τελικά να ελέγξουν τα δημόσια οικονομικά τους.
Συμφωνία Ομπάμα με τους Ρεπουμπλικανούς
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα (φωτογραφία) συμφώνησε με τους Ρεπουμπλικανούς νομοθέτες την επέκταση για άλλα δύο χρόνια μιας σειράς φορολογικών απαλλαγών, οι οποίες είχαν πρωτοεισαχθεί από τον πρώην πρόεδρο Τζορτζ Μπους το 2001 και το 2003. Ωστόσο η συμφωνία αυτή θα πρέπει να εγκριθεί και από τα δύο νομοθετικά σώματα του αμερικανικού Κογκρέσου, τη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Το υπόβαθρο της πραγματικής οικονομίας
Η υγεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος μπορεί να μετρηθεί επακριβώς κοιτάζοντας τα επίπεδα στα οποία διακινούνται τα μακροπρόθεσμα ομόλογα. Λόγω ακριβώς της υπόστασής τους ως «λιμανιού ασφαλούς καταφυγίου» οι κρατικοί τίτλοι είναι άμεσα ρευστοποιήσιμοι. Στις αποδόσεις τους απεικονίζεται το υπόβαθρο της πραγματικής οικονομίας και ταυτόχρονα οι προβλεπόμενες αλλαγές στην οικονομική δραστηριότητα, στην ψυχολογία των επενδυτών, θεσμικών και ιδιωτών, και βεβαίως στη νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών. Στο βασίλειο των κρατικών ομολόγων το 10ετούς διάρκειας χρεόγραφο, ειδικότερα, είναι το βαρόμετρο και το ασφαλέστερο από όλες τις αξίες ασφαλούς καταφυγίου. Υποστηρίζει επίσης το τραπεζικό σύστημα σε πολλές χώρες, ενώ η απόδοση του 10ετούς ομολόγου είναι η βάση για την τιμολόγηση και πώληση άλλου τύπου χρέους που εκδίδουν οι τράπεζες, τα ιδρύματα και οι επιχειρήσεις.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=17&artId=372763&dt=12/12/2010
Την αναταραχή στις αγορές ομολόγων των ΗΠΑ πυροδότησαν οι φόβοι ότι η απόφαση του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να επεκτείνει τις φορολογικές απαλλαγές της περιόδου Μπους θα κάνει δυσβάσταχτο το βάρος εξυπηρέτησης του χρέους και θα ενισχύσει τον πληθωρισμό. Οντως οι απαλλαγές αυτές θα δοκιμάσουν τη δημοσιονομική αντοχή των ΗΠΑ, επειδή θα πληρωθούν από νέο δανεισμό και το τίμημά τους θα είναι ιδιαίτερα υψηλό. Το εκτιμώμενο κόστος του 1 τρισ. δολαρίων των φορολογικών απαλλαγών δεν θα καλυφθεί από μειώσεις στις δαπάνες ή από αυξήσεις άλλων φόρων, αλλά απλώς θα προστεθεί στο έλλειμμα. Το ανεξάρτητο Ομοσπονδιακό Γραφείο Προϋπολογισμού εκτιμά ότι θα χαθούν έσοδα ύψους 500 δισ. δολαρίων σε μια περίοδο όπου δέχεται έντονες πιέσεις ο κ. Ομπάμα προκειμένου να μειώσει το κολοσσιαίο έλλειμμα ύψους 1,3 τρισ. δολαρίων.
Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι η προτεινόμενη επέκταση των φορολογικών απαλλαγών θα αυξήσει τους αναπτυξιακούς ρυθμούς της αμερικανικής οικονομίας από μισή έως και μία πλήρη ποσοστιαία μονάδα το 2011. Σημειωτέον ότι η οικονομία έτρεχε με ρυθμούς 2% επί ετησίας βάσεως το τρίμηνο ΙουλίουΣεπτεμβρίου, με 1,7% το δεύτερο τρίμηνο και με 3,7% το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους.
Ωστόσο τα φορολογικά οφέλη θα κατευθυνθούν κυρίως προς τα υψηλά εισοδήματα, όπως έγινε όταν εγκρίθηκαν το 2001 και το 2003. Και το ακόμη χειρότερο είναι ότι θα επωφεληθούν οι διαχειριστές των hedge funds και οι επενδυτές των private equity, των οποίων το εισόδημα φορολογείται μόλις με 15%. Και ενώ οι πλούσιοι γίνονται και πάλι πλουσιότεροι, κυριολεκτικά χαμένοι θα είναι όσοι πολίτες βρίσκονται στον πάτο της εισοδηματικής κλίμακας, δηλαδή τα άτομα με εισόδημα χαμηλότερο των 20.000 δολαρίων και οικογένειες με έσοδα χαμηλότερα των 40.000 δολαρίων.
Παρά τη σοβαρή αθέτηση των προεκλογικών υποσχέσεων του κ. Ομπάμα για αύξηση των φόρων στα εισοδήματα άνω των 250.000 δολαρίων για οικογένειες και 200.000 δολαρίων για άτομα ετησίως, οι Ρεπουμπλικανοί έκαναν ελάχιστες παραχωρήσεις, όπως η επέκταση 13 μηνών στα επιδόματα ανεργίας. Πάντως ο αμερικανός πρόεδρος υπερασπίστηκε τη συμφωνία, δηλώνοντας ότι είναι «μια καλή συμφωνία για τους αμερικανούς πολίτες». Επεσήμανε εξάλλου ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να συμβιβαστεί προκειμένου να βοηθήσει τη μεσαία τάξη. «Δεν είμαι εδώ για να παίξω παιχνίδια σε βάρος των αμερικανών πολιτών ή σε βάρος της υγείας της αμερικανικής οικονομίας» δήλωσε ο κ. Ομπάμα.
Ορισμένοι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι η υπερβολικά χαλαρή πολιτική που ακολουθεί ο αμερικανός κεντρικός τραπεζίτης Μπεν Μπερνάνκι θα αποτρέψει την απογείωση του κόστους δανεισμού στις ΗΠΑ, σε αντίθεση με την πολιτική των Γερμανών που έχει καταστρέψει τις αγορές ομολόγων των περιφερειακών κρατών της ζώνης του ευρώ. Η απόφαση της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ να αγοράζει αμερικανικά ομόλογα ύψους 600 δισ. δολαρίων ως τον Ιούνιο του 2011 στόχο έχει να κρατήσει χαμηλά το κόστος δανεισμού για καταναλωτές και επιχειρηματίες, οι οποίοι εξακολουθούν και πλήττονται από τις συνέπειες της χειρότερης οικονομικής ύφεσης μετά τη Μεγάλη Κρίση της δεκαετίας του 1930. Επίσης, συνεχίζει το πρόγραμμα, το οποίο ξεκίνησε τον περασμένο Αύγουστο, βάσει του οποίου η Fed επανεπενδύει τα έσοδα που έχει από το χαρτοφυλάκιο των ενυπόθηκων τίτλων αγοράζοντας το κρατικό χρέος, με αποτέλεσμα το σύνολο των αξιών που θα αγοράσει η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ να ανέλθει σε 850-900 δισ. δολάρια ως τον επόμενο Ιούνιο.
Αντίθετα, δεν έχουν μειωθεί οι καταστρεπτικές πιέσεις που δέχεται το κόστος δανεισμού στις περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης το τελευταίο χρονικό διάστημα, και ειδικότερα μετά την τραπεζική χρεοκοπία στην Ιρλανδία. Η τρωθείσα εμπιστοσύνη των επενδυτών προς τους τίτλους χρέους των υπερχρεωμένων χωρών-μελών της ευρωζώνης δεν πρόκειται να αποκατασταθεί. Και τούτο διότι βλέπουν την αδυναμία των υπερχρεωμένων κυβερνήσεων της ευρωζώνης να μειώσουν τα εφιαλτικά δημοσιονομικά ελλείμματα. Ωστόσο, επειδή τα επιτόκια των κρατικών ομολόγων βρίσκονται πλέον σε τόσο υψηλά επίπεδα, οι πιέσεις που ασκούνται από τις αγορές προς τους κυβερνώντες έχουν γίνει επικίνδυνες και ενδεχομένως να γίνουν ακόμη πιο αιματηρές αν διαπιστωθεί ότι οι κυβερνήσεις των αδύναμων χωρών αποτύχουν τελικά να ελέγξουν τα δημόσια οικονομικά τους.
Συμφωνία Ομπάμα με τους Ρεπουμπλικανούς
Το υπόβαθρο της πραγματικής οικονομίας
Η υγεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος μπορεί να μετρηθεί επακριβώς κοιτάζοντας τα επίπεδα στα οποία διακινούνται τα μακροπρόθεσμα ομόλογα. Λόγω ακριβώς της υπόστασής τους ως «λιμανιού ασφαλούς καταφυγίου» οι κρατικοί τίτλοι είναι άμεσα ρευστοποιήσιμοι. Στις αποδόσεις τους απεικονίζεται το υπόβαθρο της πραγματικής οικονομίας και ταυτόχρονα οι προβλεπόμενες αλλαγές στην οικονομική δραστηριότητα, στην ψυχολογία των επενδυτών, θεσμικών και ιδιωτών, και βεβαίως στη νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών. Στο βασίλειο των κρατικών ομολόγων το 10ετούς διάρκειας χρεόγραφο, ειδικότερα, είναι το βαρόμετρο και το ασφαλέστερο από όλες τις αξίες ασφαλούς καταφυγίου. Υποστηρίζει επίσης το τραπεζικό σύστημα σε πολλές χώρες, ενώ η απόδοση του 10ετούς ομολόγου είναι η βάση για την τιμολόγηση και πώληση άλλου τύπου χρέους που εκδίδουν οι τράπεζες, τα ιδρύματα και οι επιχειρήσεις.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=17&artId=372763&dt=12/12/2010
No comments:
Post a Comment