Αυτό που μ’ εντυπωσιάζει είναι ότι οι τρεις από τις τέσσερις εταιρείες που τελικά κατέβηκαν στο διαγωνισμό συνεργάζονται με την Κινέζικη Yingli η οποία είναι πολύ καλή εταιρεία ενώ ο τέταρτος ο Ελλάκτωρ συνεργάζεται με την Κινέζικη SunTech η οποία είναι καλή εταιρεία. Για τους μη γνωρίζοντες το 60% και βάλε του κόστους του έργου είναι τα panel που πουλάνε οι Κινέζικες εταιρείες. Άρα οι τρεις από τις τέσσερις εταιρείες που κατεβαίνουν με την Yingli δηλαδή INKAT, JP ΑΒΑΞ, και ΤΕΡΝΑ θα κατέβουν με το ίδιο κόστος για το 60% και βάλε του έργου ενώ ο Ελλάκτωρ θα έχει ένα διαφορετικό κόστος μικρότερο ή μεγαλύτερο αδιάφορο αφού συνεργάζεται με την SunTech. Τώρα το υπόλοιπο 40% του έργου δεν σηκώνει και πολύ μαγείρεμα που μπορεί να κάνει ο ένας και να μην το κάνει ο άλλος. Οπότε το παιχνίδι θα κριθεί στις λεπτομέρειες αν υπήρξε ποτέ παιχνίδι.
Κατ’ εμένα είναι ξεκάθαρο ότι και κάποιοι μάζεψαν τους τέσσερις παίκτες και τους είπαν κοιτάξτε είστε οι εκλεκτοί, όμως χρωστάω κάτι χάρες στον Κινέζο. Για να είμαι σίγουρος ότι ο Κινέζος θα πάρει το έργο θα κατεβείτε και οι τέσσερις με Κινέζικες εταιρείες και θα φτιάξω τον διαγωνισμό ώστε μόνο με Κινέζικα panel να βγαίνει. Το ποιος θα κερδίσει το έργο μικρή σημασία έχει για εμένα, το σίγουρο είναι ότι υπάρχει κεντρική καθοδήγηση για ένα έργο αξίας τουλάχιστον 150-160 εκατομμυρίων ευρώ μ’ ένα περιθώριο κέρδους της τάξης του 15% αν και επειδή εδώ πληρώνει η ΔΕΗ βλέπω τα κέρδη να εκτινάσσονται στο 25%. Για να υπάρχει καθοδήγηση και συννενόηση των τεσσάρων χάριτων σημαίνει ότι κι άλλα τέτοια ή μεγαλύτερα έργα έρχονται σύντομα. Άρα και οι τέσσερις εταιρείες θα είναι ευνοημένες και θα μοιραστούν μια τεράστια ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΙΤΑ που ανοίγεται.
Ο Ελλάκτωρ κατεβαίνει στο διαγωνισμό κι έχει ήδη στα συν τα 10MW που φτιάχνει για την εταιρεία ΕΠΙΛΕΚΤΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ, τα οποία panel της εν λόγω εταιρείας είναι Κινέζικα, ενώ η ΙΝΤΡΑΚΑΤ έχει εγκαταστήσει ήδη κάτι παραπάνω 4MW και έχει σε ανεκτέλεστα τα διπλάσια, όμως λόγω προβλημάτων χρηματοδότησης των έργων από τις Τράπεζες καθυστερεί. Η ΤΕΡΝΑ και ο JP ABAΞ αν και είναι μεγαλύτερες από την ΙΝΚΑΤ δεν έχουν επιδείξει ακόμα κάτι σπουδαίο στην κατασκευή φωτοβολταικών πάρκων. Στην περίπτωση της ΤΕΡΝΑ αυτή η υστέρηση μπορεί να οφείλετε και στο φιάσκο της με την μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος -ΗΡΩΝ ΙΙ- από φυσικό αέριο αξίας 300 και βάλε εκατομμυρίων ευρώ που έχει στήσει στη Βοιωτία και δεν μπορεί να την λειτουργήσει διότι το ρεύμα που παράγει της κοστίζει πολύ παραπάνω από αυτό που πληρώνει η ΔΕΣΜΗΕ μέσω της οριακής τιμής συστήματος οπότε έχει ανάγκη την ΔΕΗ για να υπογράψει ένα PPA (Power Purchase Agreement) που θα της δώσει ανάσα για να μην κλάψει την επένδυσή της. Τέλος στην περίπτωση του JP ΑΒΑΞ ίσως να φταίνε οι έριδες μεταξύ των μεγαλομετόχων. Με λίγα λόγια το παιχνίδι θα παιχτεί με βάση την λογική μεταξύ ΙΝΚΑΤ και ΕΛΑΚΤΩΡ αλλά το αποτέλεσμα θα το κρίνουν οι αποφάσεις που πάρθηκαν στο τραπέζι.
Σίγουρα ο μεγάλος κερδισμένος στο ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ είναι η ΙΝΚΑΤ πάρει ή δεν πάρει το τρέχων έργο. Το τραπέζι στο οποίο την καλέσαν είναι τέτοιο που η σημερινή κεφαλαιοποίησή της των 15 εκατομμυρίων ευρώ φαντάζει τουλάχιστον 10 φορές πιο μικρή από το τραπέζι και το χρήμα που θα κυκλοφορεί πάνω σ’ αυτό σε κάθε επόμενη συνάντηση. Προφανώς και ο Ελλάκτωρ και οι υπόλοιποι θα είναι κερδισμένοι διότι η μοιρασιά θα είναι τέτοια που να διατηρούνται οι ισορροπίες όμως όταν είσαι μικρός και κάνεις παρέα με ισχυρούς θα γίνεις σίγουρα πολύ μα πολύ μεγαλύτερος έστω για όσο διάστημα σε κάνουν παρέα από ανάγκη πραγματική ή ανάγκη που επιβλήθηκε.
Συμπερασματικά: Δεν ξέρω αν ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ στην Ελλάδα αλλά σίγουρα υπάρχει σχέδιο οι τέσσερις χάριτες να φάνε τα εναπομείναντα.
No comments:
Post a Comment