Ιταλία: Οι «10 σοφοί» των χαμηλών προσδοκιών

Μετά την Κύπρο τα ανήσυχα βλέμματα των Ευρωπαίων στρέφονται πλέον στην Ιταλία. Μπορεί οι δυο επιτροπές σοφών να έπιασαν δουλειά, ωστόσο τα κόμματα δεν επιδεικνύουν συμβιβαστική διάθεση.

Οι «10 σοφοί» όπως τους αποκάλεσε ο ιταλός πρόεδρος Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, χωρίστηκαν σε δυο επιτροπές: η μία επικεντρώνεται σε πολιτικές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις και καταπιάνεται, μεταξύ άλλων, με τον εκλογικό νόμο. Η δεύτερη ομάδα επεξεργάζεται οικονομικά και κοινωνικά μέτρα. Το έργο των δυο επιτροπών αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη της επόμενης εβδομάδας.

Οι προσδοκίες ωστόσο είναι περιορισμένες, όπως εκτιμά ο ιταλός δημοσιογράφος Τζιοβάνι Ντελ Ρε, μιλώντας στη DW: «Πρόκειται για μια άτυπη ομάδα. Αυτό σημαίνει ότι δεν επιτρέπεται να λάβουν αποφάσεις. Θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι πρόκειται για μια ομάδα αποτελούμενη από εκπροσώπους όλων των κομμάτων. Πρόκειται για την προσπάθεια του προέδρου να αναγκάσει τα κόμματα να συζητήσουν ήρεμα τα προβλήματα της χώρας, χωρίς την πίεση του σχηματισμού κυβέρνησης ή του προεκλογικού αγώνα».

Όσο όμως τα πολιτικά κόμματα δεν επιδεικνύουν συμβιβαστική διάθεση σε μια σειρά ζητημάτων που απασχολούν τις δυο επιτροπές, δεν θα πρέπει να αναμένονται και αποτελέσματα, σχολιάζει ο ιταλικός τύπος.

«Χάσιμο χρόνου» λέει το μπερλουσκονικό στρατόπεδο

Η θητεία του λήγει σε λίγες μέρες

Αντιδράσεις για τη σύσταση των επιτροπών υπάρχουν στο μεταξύ και σε πολιτικό επίπεδο. Τα καταρχήν θετικά σχόλια για την πρωτοβουλία Ναπολιτάνο, έδωσαν τη θέση τους στην κριτική και τον σκεπτικισμό, κυρίως από το κεντροδεξιό στρατόπεδο του Σίλβιο Μπερλουσκόνι που χαρακτηρίζει το έργο των επιτροπών «χάσιμο χρόνου» και το οποίο ζητά τη διενέργεια νέων εκλογών. Με τον υπάρχοντα εκλογικό νόμο ωστόσο «θα καταλήγαμε και πάλι στο σημερινό χάος», εκτιμά ο Ντελ Ρε καθώς, όπως λέει «πιθανότατα εκ νέου κανένα κόμμα δεν θα εξασφάλιζε την πλειοψηφία στη Γερουσία. Γι΄ αυτό και ο ίδιος χαρακτηρίζει επιτακτική την ανάγκη συμφωνίας τουλάχιστον επί της αλλαγής του εκλογικού νόμου, καθώς «εάν συνεχίσουμε έτσι, τα πράγματα μπορεί να γίνουν εξαιρετικά επικίνδυνα για το ευρώ».

Εν μέσω αυτού του χάους όμως επίκειται και μια σημαντική αλλαγή, όπως λέει ο ιταλός δημοσιογράφος: «Το πρόβλημα είναι ότι ο πρόεδρος βρίσκεται στο τέλος της θητείας του. Στις 15 Απριλίου θα έπρεπε να εκλεγεί νέος πρόεδρος για να αναλάβει καθήκοντα την 1η Μαΐου. Οι δυνατότητες παρέμβασης του Ναπολιτάνο είναι πλέον περιορισμένες. Αξιοποιεί τον εναπομείναντα χρόνο κυρίως για να βελτιώσει το κλίμα. Είναι όμως μάλλον απίθανο να επιτύχει μια μεγάλη λύση».

Αυτή όμως κρίνεται επιτακτική. Για να ενισχυθεί η παραπαίουσα οικονομία απαιτείται πολιτική σταθερότητα και μεταρρυθμίσεις. Τα τελευταία πέντε χρόνια η βιομηχανική παραγωγή μειώθηκε κατά 25 % ενώ η ανεργία ξεπέρασε το 11 %. Οι ειδικοί αναμένουν περαιτέρω ύφεση της ιταλικής οικονομίας ενώ τα υψηλά επιτόκια δανεισμού δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο τη θέση της χώρας.

Απροθυμία για μεταρρυθμίσεις

Για πολλούς η διενέργεια νέων εκλογών είναι μονόδρομος

Οι εξελίξεις απασχολούν και τους Οίκους Αξιολόγησης. Η Moody´s ανακοίνωσε ότι παρακολουθεί πολύ στενά τις διεργασίες για το σχηματισμό κυβέρνησης. Εκτιμάται ότι ο αμερικανικός οίκος θα προχωρήσει σε νέα υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ιταλίας. Η χώρα λοιπόν πρέπει να παρουσιάσει πολύ σύντομα αποτελέσματα. Εντούτοις ο Ντάνιελ Γκρος, επικεφαλής του think tank των Βρυξελλών Centre for European Policy Studies, κατεβάζει τον πήχη των προσδοκιών: «Όπως σε πολλές άλλες χώρες, έτσι και στην Ιταλία υπάρχει μια συμμαχία των απρόθυμων για μεταρρυθμίσεις δυνάμεων που δεν θέλουν να χάσουν τα προνόμιά τους. Μέχρι στιγμής η κρίση στην Ιταλία δεν ήταν μάλλον τόσο μεγάλη για να πειστούν οι πολίτες ότι πρέπει να αλλάξει κάτι στο πεδίο αυτό και μάλιστα εκ βάθρων. Όσο δεν υπάρχει αυτή η συνείδηση στην Ιταλία, οι Βρυξέλλες μπορούν να κάνουν ελάχιστα».

Με δεδομένη την πολιτική αβεβαιότητα αλλά και τη συνεχή άνοδο των ποσοστών του Μπερλουσκόνι, πολλοί αναλυτές αναρωτιούνται εάν η Ιταλία είναι όντως έτοιμη για μεταρρυθμίσεις. Το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα πάντως δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό, εκτιμά ο Τζιοβάννι Ντελ Ρε: «Εάν προσθέσει κανείς τα ποσοστά Μπερλουσκόνι και Γκρίλο φτάνουμε στο 60 %. Και τα δυο κόμματα τάχθηκαν ξεκάθαρα κατά των μεταρρυθμίσεων που τόσο ανάγκη έχει η χώρα, κατά των μέτρων λιτότητας και του ευρώ. Έχει κανείς την αίσθηση ότι οι Ιταλοί δεν έχουν αντιληφθεί ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι αναγκαίες επειδή το θέλουν οι Βρυξέλλες, αλλά επειδή τις έχει ανάγκη η χώρα».


http://www.dw.de/%CE%BF%CE%B9-10-%CF%83%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%AF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%87%CE%B1%CE%BC%CE%B7%CE%BB%CF%8E%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B4%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CF%8E%CE%BD/a-16716839