Στην αυτοκριτική του προχωρεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για
τους χειρισμούς του στην Ελλάδα. Εντός του Μαΐου αναμένεται να έχει
έτοιμο σχετικό πόρισμα, καθώς ειδικό κλιμάκιο του Ταμείου βρέθηκε στην
Ελλάδα για συζητήσεις και ανάλυση των πεπραγμένων, ώστε να ετοιμάσει μία
πλήρη έκθεση για το εάν το Μνημόνιο σχεδιάστηκε σωστά, εφαρμόστηκε όπως
θα έπρεπε και απέδωσε τα αναμενόμενα. Μάλιστα, επικεφαλής του κλιμακίου
ήταν στέλεχος από το γραφείο της γενικής διευθύντριας του Ταμείου.
Η δημόσια συζήτηση πάνω σε αυτά τα ερωτήματα έχει ξεκινήσει σχεδόν από την ίδια μέρα που έγιναν γνωστοί οι όροι του πρώτου Μνημονίου τον Μάιο του 2010. Το πότε θα κλείσει είναι άγνωστο. Ωστόσο, το ΔΝΤ επιδιώκει να δώσει μία ολοκληρωμένη απάντηση το συντομότερο δυνατόν, καθώς όσο διαιωνίζεται το ζήτημα, το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να δίνονται δικαιολογίες στους ιθύνοντες για να μην υλοποιούν τα συμφωνημένα με την τρόικα μέτρα.
Σε κάθε χώρα που εφαρμόζει πρόγραμμά του, το ΔΝΤ προχωράει σε αποτίμηση των όσων έχουν γίνει, όταν αυτό ολοκληρώνεται. Κάποιοι, μάλιστα, θεωρούν ότι αυτό αποτελεί ένα είδος αυτοκριτικής για να μπορούν να γίνονται διορθώσεις σε επόμενα προγράμματα. Στην Ελλάδα, το πρώτο πρόγραμμα θα έπρεπε θεωρητικά να είχε ολοκληρωθεί στα τέλη του 2012.
Ετσι, το Ταμείο αποφάσισε να προχωρήσει τώρα σε μια πρώτη αποτίμηση. Και μάλιστα, αποφασίστηκε ο επικεφαλής της ομάδας που ήρθε στην Ελλάδα να είναι στέλεχος του γραφείου της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ. Πρόκειται για τον κ. James Gordon, που είναι αναπληρωτής διευθυντής του Γραφείου Προϋπολογισμού και Προγραμματισμού (Office of Budget & Planning), το οποίο υπάγεται στο γραφείο της κ. Λαγκάρντ. Γεγονός το οποίο αναδεικνύει ότι η συγκεκριμένη αποστολή και το πόρισμά της αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το κλιμάκιο του Ταμείου είχε πολλές συναντήσεις στην Αθήνα με βασικούς πρωταγωνιστές των διαπραγματεύσεων εκείνης της εποχής (πρώτο εξάμηνο 2010), αλλά και με εκείνους που από την αρχή ασκούσαν κριτική στο εφαρμοζόμενο πρόγραμμα. Στο πλαίσιο αυτό, δεν θα μπορούσαν οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ να μη συναντηθούν και με τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, τον τότε υφυπουργό Οικονομικών Φ. Σαχινίδη και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) Γ. Προβόπουλο.
Ομως, δεν περιορίστηκαν μόνο στους θεσμικούς παράγοντες της πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Σύμφωνα με τις πληροφορίες της «Καθημερινής», είχαν συναντήσεις και με γνωστούς ακαδημαϊκούς, που κατά τη διάρκεια της κρίσης ανέπτυξαν και στήριξαν τις αντιμνημονιακές απόψεις τους στα μέσα ενημέρωσης. Η σφοδρή κριτική που έχει γίνει στο πρόγραμμα από πολλούς πανεπιστημιακούς, αποτέλεσε την «πρώτη ύλη» για τους εκπροσώπους του Ταμείου που αναζητούν τα λάθη στον σχεδιασμό και την εφαρμογή του Μνημονίου.
Οι συζητήσεις, πάντως, δεν περιορίστηκαν μόνο σε όσους βρίσκονται στην Ελλάδα, αλλά και σε εκείνους που βρίσκονται εκτός συνόρων. Τα κλιμάκια του Ταμείου είχαν συζητήσεις και στην Ουάσιγκτον, όπου το θέμα απασχολεί αρκετούς, ειδικά μετά την προ μηνών διαπίστωση του ΔΝΤ ότι στο ελληνικό πρόγραμμα είχαν υπολογιστεί λάθος οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές του.
Παράγοντες που τους ζητήθηκε η άποψή τους, σημειώνουν ότι στα βασικά ερωτήματα που θέλει να δώσει απαντήσεις το ΔΝΤ περιλαμβάνονται:
1. Πέτυχε το πρόγραμμα τους στόχους του; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι σχεδόν αυτονόητη. Δεδομένου ότι στα μισά του δρόμου απαιτήθηκε νέο πρόγραμμα, είναι ξεκάθαρο ότι οι στόχοι του πρώτου προγράμματος δεν επετεύχθησαν. Το ερώτημα είναι τι θα περιλαμβάνει το πόρισμα του Ταμείου για το κατά πόσο μπορούν να επιτευχθούν οι στόχοι που ισχύουν σήμερα.
2. Εκτίμησαν σωστά οι αρμόδιοι τα στοιχεία και τις ιδιαιτερότητας της ελληνικής οικονομίας για να συντάξουν το πρόγραμμα; Από την πρώτη μέρα εφαρμογής του Μνημονίου υπάρχει κριτική για το ότι σε μία οικονομία όπως της Ελλάδας δεν θα έπρεπε να γίνει τόσο βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή, καθώς θα οδηγούσε σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης και ελλειμμάτων.
Στο μικροσκόπιο οι χειρισμοί της τρόικας Ενα ακόμα ζήτημα που προβληματίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) αφορά τους χειρισμούς της ίδιας της τρόικας απέναντι στο ελληνικό πρόγραμμα και ειδικά στο σκέλος των διαρθρωτικών αλλαγών. Το ερώτημα στο οποίο θέλουν οι αναλυτές του Ταμείου να δώσουν απάντηση είναι εάν έπρεπε να είχε διακόψει η τρόικα την εφαρμογή του Μνημονίου όταν διαπιστώθηκε η πρώτη μεταρρυθμιστική κόπωση από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ώστε να ασκήσει πολύ μεγαλύτερη πίεση προς την ελληνική πλευρά για να προχωρήσει στις απαραίτητες αλλαγές στη δομή της οικονομίας.
Το καλοκαίρι του 2010 (αμέσως μετά την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου), η κυβέρνηση ξεκίνησε τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος με αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της σύνταξης, αλλαγές στα επικουρικά Tαμεία, μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης των συντάξεων κ.λπ. Η κυβέρνηση τότε είχε αποφασίσει να αλλάξει τη νομοθεσία άμεσα για να στείλει στην τρόικα και τις αγορές το μήνυμα ότι έχει τόσο τη βούληση όσο και την ικανότητα να εφαρμόσει το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα.
Είναι γεγονός ότι η κίνηση αυτή είχε θετικά αποτελέσματα. Μετά την ολοκλήρωση του πρώτου τριμηνιαίου ελέγχου της ελληνικής οικονομίας, η τρόικα είχε χαιρετίσει την πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης και την αποτελεσματικότητά της επί της αλλαγής του ασφαλιστικού. Ωστόσο, κάπου εκεί σταμάτησε να έχει την ίδια αποτελεσματικότητα η τότε κυβέρνηση, ενώ και οι επόμενες δεν κατάφεραν να αλλάξουν δραστικά την κατάσταση. Ενδεικτικά, αξίζει να αναφερθεί ότι η πλήρης απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων προβλεπόταν από το Μνημόνιο, που είχε υπογραφεί τον Μάιο του 2010. Ομως, μέχρι και στην τελευταία επικαιροποίηση του δεύτερου Μνημονίου (Δεκέμβριος 2012), προβλέπεται ακριβώς η ίδια παρέμβαση, αφού καμία κυβέρνηση δεν κατάφερε να άρει όλα τα εμπόδια στα ρυθμιζόμενα επαγγέλματα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_07/04/2013_516722
Η δημόσια συζήτηση πάνω σε αυτά τα ερωτήματα έχει ξεκινήσει σχεδόν από την ίδια μέρα που έγιναν γνωστοί οι όροι του πρώτου Μνημονίου τον Μάιο του 2010. Το πότε θα κλείσει είναι άγνωστο. Ωστόσο, το ΔΝΤ επιδιώκει να δώσει μία ολοκληρωμένη απάντηση το συντομότερο δυνατόν, καθώς όσο διαιωνίζεται το ζήτημα, το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να δίνονται δικαιολογίες στους ιθύνοντες για να μην υλοποιούν τα συμφωνημένα με την τρόικα μέτρα.
Σε κάθε χώρα που εφαρμόζει πρόγραμμά του, το ΔΝΤ προχωράει σε αποτίμηση των όσων έχουν γίνει, όταν αυτό ολοκληρώνεται. Κάποιοι, μάλιστα, θεωρούν ότι αυτό αποτελεί ένα είδος αυτοκριτικής για να μπορούν να γίνονται διορθώσεις σε επόμενα προγράμματα. Στην Ελλάδα, το πρώτο πρόγραμμα θα έπρεπε θεωρητικά να είχε ολοκληρωθεί στα τέλη του 2012.
Ετσι, το Ταμείο αποφάσισε να προχωρήσει τώρα σε μια πρώτη αποτίμηση. Και μάλιστα, αποφασίστηκε ο επικεφαλής της ομάδας που ήρθε στην Ελλάδα να είναι στέλεχος του γραφείου της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ. Πρόκειται για τον κ. James Gordon, που είναι αναπληρωτής διευθυντής του Γραφείου Προϋπολογισμού και Προγραμματισμού (Office of Budget & Planning), το οποίο υπάγεται στο γραφείο της κ. Λαγκάρντ. Γεγονός το οποίο αναδεικνύει ότι η συγκεκριμένη αποστολή και το πόρισμά της αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το κλιμάκιο του Ταμείου είχε πολλές συναντήσεις στην Αθήνα με βασικούς πρωταγωνιστές των διαπραγματεύσεων εκείνης της εποχής (πρώτο εξάμηνο 2010), αλλά και με εκείνους που από την αρχή ασκούσαν κριτική στο εφαρμοζόμενο πρόγραμμα. Στο πλαίσιο αυτό, δεν θα μπορούσαν οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ να μη συναντηθούν και με τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, τον τότε υφυπουργό Οικονομικών Φ. Σαχινίδη και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) Γ. Προβόπουλο.
Ομως, δεν περιορίστηκαν μόνο στους θεσμικούς παράγοντες της πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Σύμφωνα με τις πληροφορίες της «Καθημερινής», είχαν συναντήσεις και με γνωστούς ακαδημαϊκούς, που κατά τη διάρκεια της κρίσης ανέπτυξαν και στήριξαν τις αντιμνημονιακές απόψεις τους στα μέσα ενημέρωσης. Η σφοδρή κριτική που έχει γίνει στο πρόγραμμα από πολλούς πανεπιστημιακούς, αποτέλεσε την «πρώτη ύλη» για τους εκπροσώπους του Ταμείου που αναζητούν τα λάθη στον σχεδιασμό και την εφαρμογή του Μνημονίου.
Οι συζητήσεις, πάντως, δεν περιορίστηκαν μόνο σε όσους βρίσκονται στην Ελλάδα, αλλά και σε εκείνους που βρίσκονται εκτός συνόρων. Τα κλιμάκια του Ταμείου είχαν συζητήσεις και στην Ουάσιγκτον, όπου το θέμα απασχολεί αρκετούς, ειδικά μετά την προ μηνών διαπίστωση του ΔΝΤ ότι στο ελληνικό πρόγραμμα είχαν υπολογιστεί λάθος οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές του.
Παράγοντες που τους ζητήθηκε η άποψή τους, σημειώνουν ότι στα βασικά ερωτήματα που θέλει να δώσει απαντήσεις το ΔΝΤ περιλαμβάνονται:
1. Πέτυχε το πρόγραμμα τους στόχους του; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι σχεδόν αυτονόητη. Δεδομένου ότι στα μισά του δρόμου απαιτήθηκε νέο πρόγραμμα, είναι ξεκάθαρο ότι οι στόχοι του πρώτου προγράμματος δεν επετεύχθησαν. Το ερώτημα είναι τι θα περιλαμβάνει το πόρισμα του Ταμείου για το κατά πόσο μπορούν να επιτευχθούν οι στόχοι που ισχύουν σήμερα.
2. Εκτίμησαν σωστά οι αρμόδιοι τα στοιχεία και τις ιδιαιτερότητας της ελληνικής οικονομίας για να συντάξουν το πρόγραμμα; Από την πρώτη μέρα εφαρμογής του Μνημονίου υπάρχει κριτική για το ότι σε μία οικονομία όπως της Ελλάδας δεν θα έπρεπε να γίνει τόσο βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή, καθώς θα οδηγούσε σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης και ελλειμμάτων.
Στο μικροσκόπιο οι χειρισμοί της τρόικας Ενα ακόμα ζήτημα που προβληματίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) αφορά τους χειρισμούς της ίδιας της τρόικας απέναντι στο ελληνικό πρόγραμμα και ειδικά στο σκέλος των διαρθρωτικών αλλαγών. Το ερώτημα στο οποίο θέλουν οι αναλυτές του Ταμείου να δώσουν απάντηση είναι εάν έπρεπε να είχε διακόψει η τρόικα την εφαρμογή του Μνημονίου όταν διαπιστώθηκε η πρώτη μεταρρυθμιστική κόπωση από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ώστε να ασκήσει πολύ μεγαλύτερη πίεση προς την ελληνική πλευρά για να προχωρήσει στις απαραίτητες αλλαγές στη δομή της οικονομίας.
Το καλοκαίρι του 2010 (αμέσως μετά την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου), η κυβέρνηση ξεκίνησε τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος με αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της σύνταξης, αλλαγές στα επικουρικά Tαμεία, μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης των συντάξεων κ.λπ. Η κυβέρνηση τότε είχε αποφασίσει να αλλάξει τη νομοθεσία άμεσα για να στείλει στην τρόικα και τις αγορές το μήνυμα ότι έχει τόσο τη βούληση όσο και την ικανότητα να εφαρμόσει το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα.
Είναι γεγονός ότι η κίνηση αυτή είχε θετικά αποτελέσματα. Μετά την ολοκλήρωση του πρώτου τριμηνιαίου ελέγχου της ελληνικής οικονομίας, η τρόικα είχε χαιρετίσει την πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης και την αποτελεσματικότητά της επί της αλλαγής του ασφαλιστικού. Ωστόσο, κάπου εκεί σταμάτησε να έχει την ίδια αποτελεσματικότητα η τότε κυβέρνηση, ενώ και οι επόμενες δεν κατάφεραν να αλλάξουν δραστικά την κατάσταση. Ενδεικτικά, αξίζει να αναφερθεί ότι η πλήρης απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων προβλεπόταν από το Μνημόνιο, που είχε υπογραφεί τον Μάιο του 2010. Ομως, μέχρι και στην τελευταία επικαιροποίηση του δεύτερου Μνημονίου (Δεκέμβριος 2012), προβλέπεται ακριβώς η ίδια παρέμβαση, αφού καμία κυβέρνηση δεν κατάφερε να άρει όλα τα εμπόδια στα ρυθμιζόμενα επαγγέλματα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_07/04/2013_516722
No comments:
Post a Comment