Μήπως
η φημολογούμενη συμφωνία της Κύπρου με την τρόικα, για την πώληση
σημαντικού μέρους των αποθεμάτων χρυσού της, αποτελεί ένα ακόμα
προηγούμενο για την Ευρώπη;
Οι καταχρεωμένες χώρες της περιφέρειας, που έχουν στην κατοχή τους 3.230 τόνους χρυσού, ενδέχεται να δεχθούν πιέσεις στο επόμενο διάστημα να “βάλουν χέρι” στα αποθέματα αυτά, για να καλύψουν τις χρηματοδοτικές τους ανάγκες, εκτιμά το Reuters.
Το έγγραφο της Κομισιόν για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της Κύπρου δείχνει ότι οι ξένοι πιστωτές αναμένουν από τη χώρα να πουλήσει αποθέματα χρυσού, για να αντλήσει 400 εκατ. ευρώ. Η Λευκωσία, πάντως, επιχειρεί να υποβαθμίσει το θέμα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Στυλιανίδης επιβεβαίωσε ότι η πώληση του χρυσού αποτελεί μία επιλογή για τη χρηματοδότηση της διάσωσης, δήλωσε, ωστόσο, ότι η κεντρική τράπεζα της Κύπρου θα είναι αυτή που θα αποφασίσει τελικά. Η κεντρική τράπεζα από την πλευρά της, διαψεύδει ότι ο χρυσός θα πουληθεί.
Σε κάθε περίπτωση, όπως ακριβώς το κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο αποτέλεσε ένα προηγούμενο που αλλάζει τα δεδομένα σε όλη την Ευρώπη, έτσι και με το χρυσό της Κύπρου, δεν αποκλείεται να ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη μορφή που θα λαμβάνουν στο εξής τα πακέτα διάσωσης.
Εξάλλου, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία κατέχουν αυτή τη στιγμή χρυσό αξίας 125 δισ. ευρώ.
Πρώτη σε κατοχή χρυσού, ανάμεσα στις χώρες της περιφέρειας, δεν είναι άλλη από την Ιταλία, που διαθέτει 2.451,8 τόνους.
Το πολύτιμο μέταλλο αποτελεί το 90% των συναλλαγματικών αποθεματικών της Πορτογαλίας και το 72,2% της Ιταλίας.
Ασφαλώς, όπως σπεύδει να ξεκαθαρίσει το Reuters, οι πωλήσεις των αποθεμάτων χρυσού δεν μπορούν να αποτελέσουν μια μαγική λύση στα προβλήματα της Ευρωζώνης. Και αυτό γιατί το σύνολο του χρυσού της Ιταλίας αξίας 95 δισ. ευρώ, την ώρα που το χρέος της χώρας αγγίζει τα 1,685 τρισ. ευρώ.
Όμως, στην περίπτωση της Κύπρου, η ρευστοποίηση των αποθεμάτων στοχεύει να αντληθεί το 3% της συνεισφοράς της Λευκωσίας στο πακέτο διάσωσης, και αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μοντέλο και για άλλες διασώσεις.
Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι τέτοιες μαζικές ρευστοποιήσεις χρυσού κινδυνεύουν να πιέσουν την τιμή του πολύτιμου μετάλλου. Οι αγορές χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες είναι αυτές που στηρίζουν την τιμή τον τελευταίο χρόνο, καθώς η ζήτηση για μπάρες χρυσού και χρυσά κοσμήματα μειώνεται.
Την Τετάρτη, όταν έγινε γνωστό ότι η Κύπρος θα πουλήσει τον χρυσό της, οι τιμές spot σημείωσαν τη μεγαλύτερη πτώση των τελευταίων δύο μηνών.
Ποιος είναι όμως, ο επικρατέστερος υποψήφιος για την πώληση του χρυσού του, μετά τις εξελίξεις στην Κύπρο; Μοιραία, τα βλέμματα όλων στρέφονται στην Πορτογαλία, η οποία έπειτα από την πρόσφατη απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου που βγάζει εκτός τροχιάς το πρόγραμμα προσαρμογής, καλείται να εφαρμόσει πρόσθετα μέτρα λιτότητας.
Στη θεωρία, βέβαια, μία κεντρική τράπεζα ευρωπαϊκής χώρας έχει το δικαίωμα να αρνηθεί τις πιέσεις της κυβέρνησης να πουλήσει το χρυσό της. Όπως έχει κάνει στο παρελθόν η γερμανική Bundesbank.
Αλλά ακόμα και εάν μια κεντρική τράπεζα συμφωνήσει να πουλήσει το χρυσό της, δεν είναι ελεύθερη να ρίξει στην αγορά όποια ποσότητα επιθυμεί.
Η Central Bank Gold Agreement, που ισχύει από το 1999, περιορίζει τις πωλήσεις χρυσού για κάθε μία από τις κεντρικές τράπεζες που την προσυπογράφουν σε 400 τόνους ετησίως.
Όμως, η ρευστοποίηση του χρυσού της, δεν είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μια κεντρική τράπεζα μπορεί να βγάλει χρήματα από τα αποθέματά της. Μπορεί να μπει σε μία συναλλαγή sell spot/buy forward, από την οποία ενδέχεται να βγάλει καλύτερες αποδόσεις.
Οι καταχρεωμένες χώρες της περιφέρειας, που έχουν στην κατοχή τους 3.230 τόνους χρυσού, ενδέχεται να δεχθούν πιέσεις στο επόμενο διάστημα να “βάλουν χέρι” στα αποθέματα αυτά, για να καλύψουν τις χρηματοδοτικές τους ανάγκες, εκτιμά το Reuters.
Το έγγραφο της Κομισιόν για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της Κύπρου δείχνει ότι οι ξένοι πιστωτές αναμένουν από τη χώρα να πουλήσει αποθέματα χρυσού, για να αντλήσει 400 εκατ. ευρώ. Η Λευκωσία, πάντως, επιχειρεί να υποβαθμίσει το θέμα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Στυλιανίδης επιβεβαίωσε ότι η πώληση του χρυσού αποτελεί μία επιλογή για τη χρηματοδότηση της διάσωσης, δήλωσε, ωστόσο, ότι η κεντρική τράπεζα της Κύπρου θα είναι αυτή που θα αποφασίσει τελικά. Η κεντρική τράπεζα από την πλευρά της, διαψεύδει ότι ο χρυσός θα πουληθεί.
Σε κάθε περίπτωση, όπως ακριβώς το κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο αποτέλεσε ένα προηγούμενο που αλλάζει τα δεδομένα σε όλη την Ευρώπη, έτσι και με το χρυσό της Κύπρου, δεν αποκλείεται να ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη μορφή που θα λαμβάνουν στο εξής τα πακέτα διάσωσης.
Εξάλλου, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία κατέχουν αυτή τη στιγμή χρυσό αξίας 125 δισ. ευρώ.
Πρώτη σε κατοχή χρυσού, ανάμεσα στις χώρες της περιφέρειας, δεν είναι άλλη από την Ιταλία, που διαθέτει 2.451,8 τόνους.
Το πολύτιμο μέταλλο αποτελεί το 90% των συναλλαγματικών αποθεματικών της Πορτογαλίας και το 72,2% της Ιταλίας.
Ασφαλώς, όπως σπεύδει να ξεκαθαρίσει το Reuters, οι πωλήσεις των αποθεμάτων χρυσού δεν μπορούν να αποτελέσουν μια μαγική λύση στα προβλήματα της Ευρωζώνης. Και αυτό γιατί το σύνολο του χρυσού της Ιταλίας αξίας 95 δισ. ευρώ, την ώρα που το χρέος της χώρας αγγίζει τα 1,685 τρισ. ευρώ.
Όμως, στην περίπτωση της Κύπρου, η ρευστοποίηση των αποθεμάτων στοχεύει να αντληθεί το 3% της συνεισφοράς της Λευκωσίας στο πακέτο διάσωσης, και αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μοντέλο και για άλλες διασώσεις.
Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι τέτοιες μαζικές ρευστοποιήσεις χρυσού κινδυνεύουν να πιέσουν την τιμή του πολύτιμου μετάλλου. Οι αγορές χρυσού από τις κεντρικές τράπεζες είναι αυτές που στηρίζουν την τιμή τον τελευταίο χρόνο, καθώς η ζήτηση για μπάρες χρυσού και χρυσά κοσμήματα μειώνεται.
Την Τετάρτη, όταν έγινε γνωστό ότι η Κύπρος θα πουλήσει τον χρυσό της, οι τιμές spot σημείωσαν τη μεγαλύτερη πτώση των τελευταίων δύο μηνών.
Ποιος είναι όμως, ο επικρατέστερος υποψήφιος για την πώληση του χρυσού του, μετά τις εξελίξεις στην Κύπρο; Μοιραία, τα βλέμματα όλων στρέφονται στην Πορτογαλία, η οποία έπειτα από την πρόσφατη απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου που βγάζει εκτός τροχιάς το πρόγραμμα προσαρμογής, καλείται να εφαρμόσει πρόσθετα μέτρα λιτότητας.
Στη θεωρία, βέβαια, μία κεντρική τράπεζα ευρωπαϊκής χώρας έχει το δικαίωμα να αρνηθεί τις πιέσεις της κυβέρνησης να πουλήσει το χρυσό της. Όπως έχει κάνει στο παρελθόν η γερμανική Bundesbank.
Αλλά ακόμα και εάν μια κεντρική τράπεζα συμφωνήσει να πουλήσει το χρυσό της, δεν είναι ελεύθερη να ρίξει στην αγορά όποια ποσότητα επιθυμεί.
Η Central Bank Gold Agreement, που ισχύει από το 1999, περιορίζει τις πωλήσεις χρυσού για κάθε μία από τις κεντρικές τράπεζες που την προσυπογράφουν σε 400 τόνους ετησίως.
Όμως, η ρευστοποίηση του χρυσού της, δεν είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μια κεντρική τράπεζα μπορεί να βγάλει χρήματα από τα αποθέματά της. Μπορεί να μπει σε μία συναλλαγή sell spot/buy forward, από την οποία ενδέχεται να βγάλει καλύτερες αποδόσεις.
No comments:
Post a Comment