Τσίμπλες

Το διάγραμμα του Υπολογισμένου Ρίσκου βγάζει τσίμπλες!
Η ανεργία στην Αμερική μάλλον έχει ήδη διαβρώσει τον κοινωνικό ιστό και κανείς δεν γνωρίζει εάν η αισιοδοξία και ο αέρας του μαύρου Προέδρου είναι σε θέση να τη ξαναβάλει στη προηγούμενη ρότα της "χώρας της ευκαιρίας".
Η αναθεώρηση των μεγεθών μας αποδεικνύει ότι πρόκειται για τη χειρότερη εποχή να ζει και να δουλεύει κάποιος στην Αμερική, από το Β'ΠΠ.

Ο στόχος είναι η "L" Ιαπωνία, όπου κάποιος μπορεί να νοικιάσει έναν εργοδότη για να μην μάθει η οικογένειά του ότι απολύθηκε, με όχημα τις πρακτικές management που αναπτύσσονται φιλόδοξα εδώ και χρόνια στη France Telecom: τεχνικoί που είχαν μάθει να διορθώνουν δίκτυα σταθερής τηλεφωνίας μετακινούνται σε τηλεφωνικά κέντρα ώστε να πουλάνε μέσω τηλεφώνου συμβόλαια κινητής τηλεφωνίας.

Το περίεργο πάντως θα 'ηταν να υπήρχε κάποια αντίδραση: κάθε ύφεση στην Αμερική οδηγεί τον ιδιωτικό τομέα σε λιγότερες ώρες εργασίας (παραγωγής) την εβδομάδα... (πηγή διαγράμματος)

Αφού η παραγωγή - το λιγότερο - μεταφέρεται αλλού, πως να αυξηθεί ο πλούτος της χώρας όταν, μειώνεται τη παραγωγή και, αυξάνουν οι ..εισαγωγές;

Η μόνη περίπτωση - όπως φαίνεται αυτή τη στιγμή - να αλλάξει κάτι παραμένει ο ερχομός της κατάρας του συστήματος: αποπληθωρισμός.
Οι πιθανότητες βέβαια, ακόμα, δίνουν φαβορί να κρυφτούν όλα (ξανά) κάτω από το χαλί...