Προβληματική η επιστροφή της Ελλάδας και της Ιρλανδίας στις αγορές
The Economist
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες εξέπληξαν πολλούς στις 12 Μαρτίου καταλήγοντας στα βασικά σημεία μιας συμφωνίας για την αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Δεδομένου ότι οι διαπραγματεύσεις γίνονται αποσπασματικά και οι αγορές κλυδωνίζονται από τις νέες υποβαθμίσεις του ελληνικού και του ισπανικού χρέους, επικρατεί ανησυχία για το ενδεχόμενο να μην επιτευχθεί συμφωνία στη σύνοδο κορυφής της 25ης Μαρτίου.
Η συμφωνία αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τις επιθυμίες της Γερμανίδας καγκελαρίου, Aγκελα Μέρκελ. Πρακτικά η δανειστική δυνατότητα του ευρωπαϊκού μηχανισμού διάσωσης θα αυξηθεί για να φθάσει τον αρχικό του στόχο των 500 δισ. ευρώ μέσω υψηλότερων εγγυήσεων και ενέσεων κεφαλαίου, των οποίων τα ακριβή ποσοστά δεν έχουν ακόμη καθοριστεί. Το κυρίως ταμείο, όμως, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), δεν θα μπορεί να παρεμβαίνει στις δευτερογενείς αγορές χρέους, δεν θα μπορεί δηλαδή να κάνει τη δουλειά που κάνει απρόθυμα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Το EFSF θα μπορεί να αγοράσει ομόλογα όσων χωρών έχουν προσφύγει στον μηχανισμό όταν αυτά θα επανεκδίδονται. Αυτή η δυνατότητα, όμως, θα ενεργοποιείται μόνον όταν οι χώρες αυτές θέλουν να βγουν και πάλι στις αγορές. Στο μεταξύ, οι υψηλές αποδόσεις των κρατικών ομολόγων στις δευτερογενείς αγορές προκαλούν αλυσιδωτές αντιδράσεις στο κόστος του δανεισμού που καλούνται να καταβάλουν οι επιχειρήσεις και οι τράπεζες των χωρών με πρόβλημα. Η συμφωνία απέκλεισε την προοπτική να μειωθεί το κόστος του δανεισμού από τον μηχανισμό διάσωσης, που υπόκειται σε αυστηρότερους όρους. Η ελληνική κυβέρνηση διασφάλισε μείωση κατά 1 ποσοστιαία μονάδα του επιτοκίου με το οποίο συμφώνησε να δανειστεί 80 δισ. ευρώ από τις χώρες της Ευρωζώνης προτού θεσπιστεί το EFSF. Ο χρόνος αποπληρωμής των δανείων αυτών, όπως και των επιπλέον 30 δισ. ευρώ που δανείστηκε η Ελλάδα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα παραταθεί από τρία σε επτάμισι έτη. Σε αντάλλαγμα, οι Ελληνες δήλωσαν πως θα ιδιωτικοποιήσουν περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου αξίας 50 δισ. ευρώ, αν και δεν πρόκειται να πουλήσουν ελληνικά νησιά παρά τις εκκλήσεις της γερμανικής λαϊκής εφημερίδας Bild.
Η νέα κυβέρνηση της Ιρλανδίας, της οποίας ηγείται ο Εντα Κένι, ήλπιζε να αποσπάσει μείωση του δικού της επιτοκίου αλλά έφυγε με άδεια χέρια. Το τίμημα θα ήταν να αυξήσει τον ιδιαίτερα χαμηλό φορολογικό συντελεστή για τις επιχειρήσεις. Αλλες χώρες–μέλη της Ευρωζώνης, κυρίως η Γαλλία, εκφράζουν μονίμως δυσφορία γι’ αυτόν τον φορολογικό ανταγωνισμό. Οι Ιρλανδοί, όμως, αρνήθηκαν να υποχωρήσουν και να αυξήσουν τον συντελεστή του 12,5%, που θεωρούν κρίσιμο για να παραμείνει η χώρα ελκυστική στους ξένους επενδυτές. Η συμφωνία συμπεριέλαβε, επίσης, το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας που παρουσιάστηκε τον Φεβρουάριο κυρίως κατ’ εντολήν της Γερμανίας. Βασίζεται στην ιδέα πως, για να αποτραπεί μια επανάληψη της δημοσιονομικής κρίσης, πρέπει να προσδεθούν οι κακοί μαθητές της Ευρωζώνης στο τευτονικό άρμα μέσω οικονομικών και δημοσιονομικών δεσμεύσεων. Μετονομασθέν σε «σύμφωνο για το ευρώ», ουσιαστικά θεσμοθετεί την υποχρέωση των χωρών–μελών της Ευρωζώνης να μετατρέψουν σε νόμο του κράτους τη δέσμευσή τους να τηρήσουν υπό έλεγχο το δημόσιο χρέος τους.
Οι αγορές αντέδρασαν θετικά στη συμφωνία και τα spreads υποχώρησαν για την περιφέρεια της Ευρωζώνης. Ωστόσο, όλες οι προηγούμενες προσπάθειες να αντιμετωπιστεί η κρίση δεν έφεραν παρά προσωρινά αποτελέσματα και η νέα συμφωνία δεν φαίνεται να διαφέρει. Μπορεί να προκαλέσει νέο σοκ η Πορτογαλία, της οποίας το χρέος υποβαθμίστηκε μέσα στην εβδομάδα. Παρά την απόφαση της πορτογαλικής κυβέρνησης να λάβει νέα μέτρα λιτότητας την ημέρα που άρχιζε η σύνοδος κορυφής, η χώρα παραμένει υποψήφια για προσφυγή στον μηχανισμό διάσωσης. Στις 16 Μαρτίου αναγκάστηκε να αυξήσει τις αποδόσεις των δωδεκάμηνων εντόκων γραμματίων κατά 27 μονάδες βάσης.
Τυχόν προσφυγή της Πορτογαλίας θα αποτελέσει μια ακόμη ατυχή στιγμή της Ευρωζώνης. Τα κεφάλαια του μηχανισμού διάσωσης είναι αρκετά για να καλύψουν την Πορτογαλία, αλλά υπάρχει κίνδυνος να κλονιστεί η εμπιστοσύνη των αγορών στην πολύ μεγαλύτερη οικονομία της γειτονικής Ισπανίας. Ακόμη κι αν αποφευχθεί ο κίνδυνος, ο δρόμος προς την επιστροφή της Ελλάδας και της Ιρλανδίας στις αγορές φαίνεται τόσο μακρινός, ώστε δύσκολα φαντάζεται κανείς ότι οι δύο αυτές χώρες μπορούν να τη γλιτώσουν χωρίς να καταφύγουν τελικά σε αναδιάρθρωση χρέους. Μετά από πολλές υποσχέσεις, οι Ευρωπαίοι ηγέτες επέτυχαν πολύ λίγα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_20/03/2011_436353
____________________________________________
Πικρόγλυκο το άρθρο...
The Economist
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες εξέπληξαν πολλούς στις 12 Μαρτίου καταλήγοντας στα βασικά σημεία μιας συμφωνίας για την αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Δεδομένου ότι οι διαπραγματεύσεις γίνονται αποσπασματικά και οι αγορές κλυδωνίζονται από τις νέες υποβαθμίσεις του ελληνικού και του ισπανικού χρέους, επικρατεί ανησυχία για το ενδεχόμενο να μην επιτευχθεί συμφωνία στη σύνοδο κορυφής της 25ης Μαρτίου.
Η συμφωνία αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τις επιθυμίες της Γερμανίδας καγκελαρίου, Aγκελα Μέρκελ. Πρακτικά η δανειστική δυνατότητα του ευρωπαϊκού μηχανισμού διάσωσης θα αυξηθεί για να φθάσει τον αρχικό του στόχο των 500 δισ. ευρώ μέσω υψηλότερων εγγυήσεων και ενέσεων κεφαλαίου, των οποίων τα ακριβή ποσοστά δεν έχουν ακόμη καθοριστεί. Το κυρίως ταμείο, όμως, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), δεν θα μπορεί να παρεμβαίνει στις δευτερογενείς αγορές χρέους, δεν θα μπορεί δηλαδή να κάνει τη δουλειά που κάνει απρόθυμα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Το EFSF θα μπορεί να αγοράσει ομόλογα όσων χωρών έχουν προσφύγει στον μηχανισμό όταν αυτά θα επανεκδίδονται. Αυτή η δυνατότητα, όμως, θα ενεργοποιείται μόνον όταν οι χώρες αυτές θέλουν να βγουν και πάλι στις αγορές. Στο μεταξύ, οι υψηλές αποδόσεις των κρατικών ομολόγων στις δευτερογενείς αγορές προκαλούν αλυσιδωτές αντιδράσεις στο κόστος του δανεισμού που καλούνται να καταβάλουν οι επιχειρήσεις και οι τράπεζες των χωρών με πρόβλημα. Η συμφωνία απέκλεισε την προοπτική να μειωθεί το κόστος του δανεισμού από τον μηχανισμό διάσωσης, που υπόκειται σε αυστηρότερους όρους. Η ελληνική κυβέρνηση διασφάλισε μείωση κατά 1 ποσοστιαία μονάδα του επιτοκίου με το οποίο συμφώνησε να δανειστεί 80 δισ. ευρώ από τις χώρες της Ευρωζώνης προτού θεσπιστεί το EFSF. Ο χρόνος αποπληρωμής των δανείων αυτών, όπως και των επιπλέον 30 δισ. ευρώ που δανείστηκε η Ελλάδα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα παραταθεί από τρία σε επτάμισι έτη. Σε αντάλλαγμα, οι Ελληνες δήλωσαν πως θα ιδιωτικοποιήσουν περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου αξίας 50 δισ. ευρώ, αν και δεν πρόκειται να πουλήσουν ελληνικά νησιά παρά τις εκκλήσεις της γερμανικής λαϊκής εφημερίδας Bild.
Η νέα κυβέρνηση της Ιρλανδίας, της οποίας ηγείται ο Εντα Κένι, ήλπιζε να αποσπάσει μείωση του δικού της επιτοκίου αλλά έφυγε με άδεια χέρια. Το τίμημα θα ήταν να αυξήσει τον ιδιαίτερα χαμηλό φορολογικό συντελεστή για τις επιχειρήσεις. Αλλες χώρες–μέλη της Ευρωζώνης, κυρίως η Γαλλία, εκφράζουν μονίμως δυσφορία γι’ αυτόν τον φορολογικό ανταγωνισμό. Οι Ιρλανδοί, όμως, αρνήθηκαν να υποχωρήσουν και να αυξήσουν τον συντελεστή του 12,5%, που θεωρούν κρίσιμο για να παραμείνει η χώρα ελκυστική στους ξένους επενδυτές. Η συμφωνία συμπεριέλαβε, επίσης, το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας που παρουσιάστηκε τον Φεβρουάριο κυρίως κατ’ εντολήν της Γερμανίας. Βασίζεται στην ιδέα πως, για να αποτραπεί μια επανάληψη της δημοσιονομικής κρίσης, πρέπει να προσδεθούν οι κακοί μαθητές της Ευρωζώνης στο τευτονικό άρμα μέσω οικονομικών και δημοσιονομικών δεσμεύσεων. Μετονομασθέν σε «σύμφωνο για το ευρώ», ουσιαστικά θεσμοθετεί την υποχρέωση των χωρών–μελών της Ευρωζώνης να μετατρέψουν σε νόμο του κράτους τη δέσμευσή τους να τηρήσουν υπό έλεγχο το δημόσιο χρέος τους.
Οι αγορές αντέδρασαν θετικά στη συμφωνία και τα spreads υποχώρησαν για την περιφέρεια της Ευρωζώνης. Ωστόσο, όλες οι προηγούμενες προσπάθειες να αντιμετωπιστεί η κρίση δεν έφεραν παρά προσωρινά αποτελέσματα και η νέα συμφωνία δεν φαίνεται να διαφέρει. Μπορεί να προκαλέσει νέο σοκ η Πορτογαλία, της οποίας το χρέος υποβαθμίστηκε μέσα στην εβδομάδα. Παρά την απόφαση της πορτογαλικής κυβέρνησης να λάβει νέα μέτρα λιτότητας την ημέρα που άρχιζε η σύνοδος κορυφής, η χώρα παραμένει υποψήφια για προσφυγή στον μηχανισμό διάσωσης. Στις 16 Μαρτίου αναγκάστηκε να αυξήσει τις αποδόσεις των δωδεκάμηνων εντόκων γραμματίων κατά 27 μονάδες βάσης.
Τυχόν προσφυγή της Πορτογαλίας θα αποτελέσει μια ακόμη ατυχή στιγμή της Ευρωζώνης. Τα κεφάλαια του μηχανισμού διάσωσης είναι αρκετά για να καλύψουν την Πορτογαλία, αλλά υπάρχει κίνδυνος να κλονιστεί η εμπιστοσύνη των αγορών στην πολύ μεγαλύτερη οικονομία της γειτονικής Ισπανίας. Ακόμη κι αν αποφευχθεί ο κίνδυνος, ο δρόμος προς την επιστροφή της Ελλάδας και της Ιρλανδίας στις αγορές φαίνεται τόσο μακρινός, ώστε δύσκολα φαντάζεται κανείς ότι οι δύο αυτές χώρες μπορούν να τη γλιτώσουν χωρίς να καταφύγουν τελικά σε αναδιάρθρωση χρέους. Μετά από πολλές υποσχέσεις, οι Ευρωπαίοι ηγέτες επέτυχαν πολύ λίγα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_20/03/2011_436353
____________________________________________
Πικρόγλυκο το άρθρο...
No comments:
Post a Comment