Tου Νικου Κωνστανταρα
Η διεθνής εμπλοκή στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης φέρνει την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων στην περιοχή μας. Η γεωγραφική της θέση την αναγκάζει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά η χώρα μας θα πρέπει να πάρει σοβαρές αποφάσεις και να κινηθεί με μεγάλη δεξιοτεχνία στο διπλωματικό επίπεδο για να αποφύγει παγίδες, ώστε να καρπωθεί τα οφέλη από αυτή την εμπλοκή. Το διακύβευμα είναι μεγάλο: αφορά το γεωστρατηγικό βάρος και το διπλωματικό μας κεφάλαιο σε όλες μας τις διεθνείς σχέσεις.
Σε άλλους πρόσφατους πολέμους, η Ελλάδα μπορούσε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς στους συμμάχους της είτε με ελάχιστη και διακριτική παρουσία είτε με την παροχή διευκολύνσεων μόνο, χωρίς να παίρνει ουσιαστική θέση. Στην περίπτωση της Λιβύης, όμως, είναι υποχρεωμένη να σταθεί με τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς συμμάχους εναντίον ενός παλιού φίλου του κυβερνώντος κόμματος. Η Κρήτη απέχει μόλις 300 χιλιόμετρα από το πιο κοντινό σημείο της Λιβύης, και οι ναυτικές και αεροπορικές εγκαταστάσεις στη Σούδα θα είναι προπύργιο για τις συμμαχικές δυνάμεις σε οποιαδήποτε δράση εναντίον του καθεστώτος του Μουαμάρ Καντάφι. Οι εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ στο Ακτιο και τη Λάρισα, επίσης, θα παίξουν σημαντικότατο ρόλο στην επιβολή απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη.
Αλλά κι άλλοι λόγοι επιβάλλουν τη συμμετοχή της Ελλάδας: η Γαλλία και η Βρετανία, δύο σημαντικοί εταίροι στην Ε.Ε., εκτέθηκαν διπλωματικά τις τελευταίες εβδομάδες, πιέζοντας τις ΗΠΑ να συμφωνήσουν σε στρατιωτική επέμβαση για να σταματήσει η επέλαση των κυβερνητικών δυνάμεων της Λιβύης εναντίον του εξεγερμένου λαού. Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, μάλιστα, έσπευσε να αναγνωρίσει από τις 10 Μαρτίου τους αντάρτες, καθώς η επικράτηση του Καντάφι θα άφηνε τη Γαλλία σε διπλωματικό αδιέξοδο. Δύσκολα θα μπορούσε η Ελλάδα να μην στηρίξει τον πιο ένθερμο υποστηρικτή της στην Ε.Ε. στις διαπραγματεύσεις για τη διέξοδο από την οικονομική κρίση.
Ο δρόμος προς στρατιωτική επέμβαση άνοιξε πριν από μια εβδομάδα, όταν ο Αραβικός Σύνδεσμος κάλεσε τον ΟΗΕ να επιβάλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη. Ενώ διαφαινόταν αναπόφευκτη πλέον η στρατιωτική νίκη του Καντάφι, ήταν επίσης φανερό ότι η επικράτησή του θα οδηγούσε σε περίοδο αστάθειας, επειδή η αχαλίνωτη βία εναντίον του λαού είχε στερήσει τον Καντάφι από τη νομιμοποίηση να κυβερνάει. Ενδεικτικό των διαθέσεων του Λίβυου ηγέτη ήταν διάγγελμα της Πέμπτης, όπου απευθυνόμενος προς τους εξεγερμένους στη Βεγγάζη, δήλωσε: «Θα μπούμε μέσα απόψε να χτυπήσουμε τους προδότες. Θα είμαστε ανελέητοι». Λίγες ώρες αργότερα, με αλλαγή πορείας των ΗΠΑ, το Συμβούλιο Ασφαλείας επέβαλε ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη. Η άμεση αντίδραση της Τρίπολης ήταν να απειλήσει «αεροπορικές και ναυτιλιακές συγκοινωνίες στη Μεσόγειο και πολιτικές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις», αλλά αργότερα την Παρασκευή (και ενώ το ΝΑΤΟ συζητούσε τις λεπτομέρειες της επέμβασης), ανακοίνωσε άμεση κατάπαυση του πυρός. Ευτυχώς για την Κρήτη, με συμφωνία που σύναψε με τη διεθνή κοινότητα το 2003, ο Καντάφι κατέστρεψε όσους πυραύλους θα μπορούσαν να έφθαναν το νησί.
Είναι πιθανό η απειλή της διεθνούς επέμβασης και οι τακτικισμοί του Καντάφι να δώσουν την ευκαιρία για μια πολιτική λύση στον πόλεμο - ίσως με την παραίτηση του Λίβυου ηγέτη και την αμνήστευσή του, όπως προτείνει η ηγεσία των εξεγερμένων. Η Ελλάδα θα μπορούσε να μεσολαβήσει σε τέτοια διαπραγμάτευση, λόγω των στενών σχέσεων με τον Καντάφι στο παρελθόν, οι οποίες επιβεβαιώθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες με τον πρωταγωνιστικό ρόλο που η χώρα μας έπαιξε στη διάσωση ξένων πολιτών και Ολλανδών στρατιωτών. Η Τουρκία έχει παίξει παρόμοιο ρόλο τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά έχει ταχθεί εναντίον δράσης του ΝΑΤΟ στη Λιβύη και θα βρεθεί στο περιθώριο αν υπάρξει επέμβαση.
Ο,τι κι αν γίνει, είναι σαφής ο σημαντικός ρόλος της Ελλάδας ως πόλος σταθερότητας και ως προπύργιο του ΝΑΤΟ από το Μαγκρέμπ έως το Ισραήλ. Οι ΗΠΑ το αναγνωρίζουν, και ίσως γι’ αυτό υποστηρίζουν τόσο ένθερμα την Ελλάδα στις διαπραγματεύσεις της με το ΔΝΤ και με τους Ευρωπαίους εταίρους της. Καλό θα είναι να θυμούνται οι εταίροι μας στη Σύνοδο Κορυφής της ερχόμενης εβδομάδας ότι η Ελλάδα είναι πολύτιμος εταίρος πέρα από το πεδίο της οικονομίας και η στήριξή της είναι επένδυση στο μέλλον μιας σημαντικότατης, αναστατωμένης περιοχής.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_20/03/2011_436400
_______________________________________________
Ψυχρή ματιά:
ωραία, θα έχουμε 2-3-4,000 take offs από τη Σούδα, τι ανταλάγματα θα πάρουμε;
(ΔΕΝ είναι σοβαρό αντάλλαγμα ένα 35% τουριστικής αύξησης στα Χανιά...)
Το δυστύχημα είναι ότι ερχόμαστε μάλλον σε αντίθεση με την γερμανική διπλωματική γραμμή...
Η διεθνής εμπλοκή στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης φέρνει την Ελλάδα στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων στην περιοχή μας. Η γεωγραφική της θέση την αναγκάζει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά η χώρα μας θα πρέπει να πάρει σοβαρές αποφάσεις και να κινηθεί με μεγάλη δεξιοτεχνία στο διπλωματικό επίπεδο για να αποφύγει παγίδες, ώστε να καρπωθεί τα οφέλη από αυτή την εμπλοκή. Το διακύβευμα είναι μεγάλο: αφορά το γεωστρατηγικό βάρος και το διπλωματικό μας κεφάλαιο σε όλες μας τις διεθνείς σχέσεις.
Σε άλλους πρόσφατους πολέμους, η Ελλάδα μπορούσε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς στους συμμάχους της είτε με ελάχιστη και διακριτική παρουσία είτε με την παροχή διευκολύνσεων μόνο, χωρίς να παίρνει ουσιαστική θέση. Στην περίπτωση της Λιβύης, όμως, είναι υποχρεωμένη να σταθεί με τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς συμμάχους εναντίον ενός παλιού φίλου του κυβερνώντος κόμματος. Η Κρήτη απέχει μόλις 300 χιλιόμετρα από το πιο κοντινό σημείο της Λιβύης, και οι ναυτικές και αεροπορικές εγκαταστάσεις στη Σούδα θα είναι προπύργιο για τις συμμαχικές δυνάμεις σε οποιαδήποτε δράση εναντίον του καθεστώτος του Μουαμάρ Καντάφι. Οι εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ στο Ακτιο και τη Λάρισα, επίσης, θα παίξουν σημαντικότατο ρόλο στην επιβολή απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη.
Αλλά κι άλλοι λόγοι επιβάλλουν τη συμμετοχή της Ελλάδας: η Γαλλία και η Βρετανία, δύο σημαντικοί εταίροι στην Ε.Ε., εκτέθηκαν διπλωματικά τις τελευταίες εβδομάδες, πιέζοντας τις ΗΠΑ να συμφωνήσουν σε στρατιωτική επέμβαση για να σταματήσει η επέλαση των κυβερνητικών δυνάμεων της Λιβύης εναντίον του εξεγερμένου λαού. Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, μάλιστα, έσπευσε να αναγνωρίσει από τις 10 Μαρτίου τους αντάρτες, καθώς η επικράτηση του Καντάφι θα άφηνε τη Γαλλία σε διπλωματικό αδιέξοδο. Δύσκολα θα μπορούσε η Ελλάδα να μην στηρίξει τον πιο ένθερμο υποστηρικτή της στην Ε.Ε. στις διαπραγματεύσεις για τη διέξοδο από την οικονομική κρίση.
Ο δρόμος προς στρατιωτική επέμβαση άνοιξε πριν από μια εβδομάδα, όταν ο Αραβικός Σύνδεσμος κάλεσε τον ΟΗΕ να επιβάλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη. Ενώ διαφαινόταν αναπόφευκτη πλέον η στρατιωτική νίκη του Καντάφι, ήταν επίσης φανερό ότι η επικράτησή του θα οδηγούσε σε περίοδο αστάθειας, επειδή η αχαλίνωτη βία εναντίον του λαού είχε στερήσει τον Καντάφι από τη νομιμοποίηση να κυβερνάει. Ενδεικτικό των διαθέσεων του Λίβυου ηγέτη ήταν διάγγελμα της Πέμπτης, όπου απευθυνόμενος προς τους εξεγερμένους στη Βεγγάζη, δήλωσε: «Θα μπούμε μέσα απόψε να χτυπήσουμε τους προδότες. Θα είμαστε ανελέητοι». Λίγες ώρες αργότερα, με αλλαγή πορείας των ΗΠΑ, το Συμβούλιο Ασφαλείας επέβαλε ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη. Η άμεση αντίδραση της Τρίπολης ήταν να απειλήσει «αεροπορικές και ναυτιλιακές συγκοινωνίες στη Μεσόγειο και πολιτικές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις», αλλά αργότερα την Παρασκευή (και ενώ το ΝΑΤΟ συζητούσε τις λεπτομέρειες της επέμβασης), ανακοίνωσε άμεση κατάπαυση του πυρός. Ευτυχώς για την Κρήτη, με συμφωνία που σύναψε με τη διεθνή κοινότητα το 2003, ο Καντάφι κατέστρεψε όσους πυραύλους θα μπορούσαν να έφθαναν το νησί.
Είναι πιθανό η απειλή της διεθνούς επέμβασης και οι τακτικισμοί του Καντάφι να δώσουν την ευκαιρία για μια πολιτική λύση στον πόλεμο - ίσως με την παραίτηση του Λίβυου ηγέτη και την αμνήστευσή του, όπως προτείνει η ηγεσία των εξεγερμένων. Η Ελλάδα θα μπορούσε να μεσολαβήσει σε τέτοια διαπραγμάτευση, λόγω των στενών σχέσεων με τον Καντάφι στο παρελθόν, οι οποίες επιβεβαιώθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες με τον πρωταγωνιστικό ρόλο που η χώρα μας έπαιξε στη διάσωση ξένων πολιτών και Ολλανδών στρατιωτών. Η Τουρκία έχει παίξει παρόμοιο ρόλο τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά έχει ταχθεί εναντίον δράσης του ΝΑΤΟ στη Λιβύη και θα βρεθεί στο περιθώριο αν υπάρξει επέμβαση.
Ο,τι κι αν γίνει, είναι σαφής ο σημαντικός ρόλος της Ελλάδας ως πόλος σταθερότητας και ως προπύργιο του ΝΑΤΟ από το Μαγκρέμπ έως το Ισραήλ. Οι ΗΠΑ το αναγνωρίζουν, και ίσως γι’ αυτό υποστηρίζουν τόσο ένθερμα την Ελλάδα στις διαπραγματεύσεις της με το ΔΝΤ και με τους Ευρωπαίους εταίρους της. Καλό θα είναι να θυμούνται οι εταίροι μας στη Σύνοδο Κορυφής της ερχόμενης εβδομάδας ότι η Ελλάδα είναι πολύτιμος εταίρος πέρα από το πεδίο της οικονομίας και η στήριξή της είναι επένδυση στο μέλλον μιας σημαντικότατης, αναστατωμένης περιοχής.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_20/03/2011_436400
_______________________________________________
Ψυχρή ματιά:
ωραία, θα έχουμε 2-3-4,000 take offs από τη Σούδα, τι ανταλάγματα θα πάρουμε;
(ΔΕΝ είναι σοβαρό αντάλλαγμα ένα 35% τουριστικής αύξησης στα Χανιά...)
Το δυστύχημα είναι ότι ερχόμαστε μάλλον σε αντίθεση με την γερμανική διπλωματική γραμμή...
No comments:
Post a Comment