ZEZA ZHKOY
Η κινδυνολογία είναι ενοχλητική. Ομως, η διάγνωση της δεινής κατάστασης της ελληνικής οικονομίας δεν αφήνει περιθώρια για «φθηνές» ελπίδες. Ομολογώ πως αδυνατώ να απαντήσω με ειλικρίνεια στο ερώτημα αν κινδυνεύουν τα λεφτά μας στις τράπεζες. Οντως, ο κόσμος δεν έχει εμπιστοσύνη σ’ αυτήν την κυβέρνηση και γενικότερα στους πολιτικούς. Αν ο φόβος οδηγήσει σε μαζικές αναλήψεις των καταθέσεων, τότε οι τράπεζες υπό την εντολή της κυβέρνησης θα εξαναγκαστούν να προβούν σε προσωρινή κατάσχεση των καταθέσεων. Ο φόβος αιωρείται ήδη από καιρό. Αλλά πλέον έχει προσλάβει διαστάσεις πανικού.
Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί δραματικά στο καταχρεωμένο ελληνικό κράτος, το οποίο αντλεί πολύτιμα κεφάλαια από τις μεγάλες τράπεζες. Από την έναρξη της κρίσης ώς σήμερα, η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας έχει επιδεινωθεί δραματικά. Και ο γόρδιος δεσμός τραπεζών-ομολόγων-κράτους έχει ημερομηνία λήξης και αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε δράμα για όλους. Η χώρα έχει το μεγαλύτερο στην Ευρωζώνη έλλειμμα ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών ως ποσοστό του ΑΕΠ, εφιαλτικό δημόσιο χρέος και επιπλέον καλπάζον δημοσιονομικό έλλειμμα. Η κατάσταση δηλαδή προσομοιάζει με εκείνη χωρών οι οποίες στο παρελθόν έχουν χρεοκοπήσει. Το δέλεαρ να χρησιμοποιηθεί το τραπεζικό σύστημα για να ξελασπώσει τα δημόσια οικονομικά είναι ισχυρό και φοβάμαι λαϊκά αποδεκτό. Οι τράπεζες και οι τραπεζίτες θα αποδειχθούν θαυμάσια εξιλαστήρια θύματα. Ενα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα της τελευταίας εικοσαετίας υπήρξε η άνδρωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Θα είναι ολέθριο να διευκολυνθεί το πολιτικό σύστημα να ελέγξει το τραπεζικό.
Η κρίση έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα: Ελλειψη ρευστότητας, επισφάλειες δανειακού χαρτοφυλακίου και βαρύ φορτίο κρατικών ομολόγων. Θα πρέπει σύντομα να αναζητήσουν και να βρουν εναλλακτικές πηγές άντλησης φθηνής ρευστότητας. Το δυστύχημα για τις τράπεζες ωστόσο είναι ότι το πρόβλημα ρευστότητας οφείλεται σε παράγοντες που δεν βρίσκονται στον έλεγχο των τραπεζών. Οφείλεται στην κακή δημοσιονομική κατάσταση, στην αδυναμία της Ελληνικής Δημοκρατίας να αντλήσει κεφάλαια από τις αγορές και στη διάχυτη ανησυχία για την έκβαση της κρίσης. Το 2011 θεωρείται κρίσιμο έτος για τις ελληνικές τράπεζες, ύστερα από φυγή κεφαλαίων ύψους 32 δισ. ευρώ το 2010. Αν η ΕΚΤ προχωρήσει στη σταδιακή απόσυρση των έκτακτων μέτρων χρηματοδότησης, το 2011 οι εγχώριες τράπεζες θα βρεθούν σε ακόμα πιο δύσκολη θέση. Την πίεση εντείνει και η εκροή καταθέσεων, καθώς για την άμβλυνση των επιπτώσεων της κρίσης τόσο οι επιχειρήσεις όσο και τα νοικοκυριά «καταναλώνουν» τα όποια αποθέματα καταθέσεων είχαν δημιουργήσει τα προηγούμενα χρόνια. Παρά το ότι η Ελλάδα εφαρμόζει τα σκληρότερα δημοσιονομικά μέτρα από κάθε άλλη πλούσια χώρα μετά το 1945, το χρέος της θα φθάσει το 165% του ΑΕΠ το 2014. Η ομαλή απεξάρτηση των τραπεζών από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και από τις εγγυήσεις του Δημοσίου είναι μείζον πρόβλημα.
Το να αφεθεί ένα ευρωπαϊκό κράτος να βρεθεί σε κατάσταση στάσης πληρωμών του χρέους του θα έχει καταστροφικές συνέπειες ντόμινο επί των τραπεζών που διατηρούν κρατικούς ομολογιακούς τίτλους. Εάν ένα ευρωπαϊκό κράτος χρεοκοπήσει ή εάν κάνει στάση πληρωμών στο δημόσιο χρέος του, τότε η Ευρώπη θα υποχρεωθεί να διασώσει τις τράπεζες που διατηρούν ομόλογα του κράτους αυτού με βαρύ κόστος. Χωρίς να το ομολογεί κανείς... αλλά όπως επισημαίνεται από τους ειδικούς, η υποβάθμιση οφείλεται στην εκτίμηση πως, παρά το πακέτο οικονομικής διάσωσης των 110 δισ. από Ε.Ε./ΔΝΤ, δεν αίρεται ο κίνδυνος χρεοκοπίας του ελληνικού κράτους και της κήρυξης στάσης πληρωμών.
Οι ελληνικές τράπεζες ενσωματώνουν όλες τις αρνητικές εκτιμήσεις που έχουν σχέση με το ελληνικό Δημόσιο. Μοιραίως, έχουν φορτωθεί με τα ελληνικά ομόλογα και υποβαθμίζονται. Στην πράξη, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, πλήρως εξαρτημένο από τη χρηματοδότησή του στην αγορά κεφαλαίων του ευρώ, παγιδεύτηκε από την κρίση του χρέους που έχει οδηγήσει την οικονομία ουσιαστικά στη χρεοκοπία. Στα βιβλία τους έχει αυξηθεί η περιεκτικότητα σε «τοξικά» ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου. Οι ρυθμίσεις του ελληνικού Δημοσίου, που παροτρύνουν την παύση πληρωμών ιδιωτών και μικρότερων επιχειρήσεων, αυξάνουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Η φυγή των μεγάλων διεθνών μετόχων από τις ελληνικές τραπεζικές μετοχές είναι ραγδαία. Και ολοένα και περισσότερες ευρωπαϊκές τράπεζες κλείνουν τις γραμμές αναχρηματοδότησης γιατί φοβούνται την κατάπτωση των τιτλοποιημένων ελληνικών δανείων.
Υπολογίζεται ότι το 90% των ελληνικών ομολόγων που κυκλοφορούν βρίσκεται θαμμένο στα βιβλία των τραπεζών. Μια απομείωση της αξίας των ομολόγων λόγω χρεοκοπίας θα δημιουργήσει προβλήματα στις τράπεζες και στα ασφαλιστικά ταμεία.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_13/03/2011_435653
Η κινδυνολογία είναι ενοχλητική. Ομως, η διάγνωση της δεινής κατάστασης της ελληνικής οικονομίας δεν αφήνει περιθώρια για «φθηνές» ελπίδες. Ομολογώ πως αδυνατώ να απαντήσω με ειλικρίνεια στο ερώτημα αν κινδυνεύουν τα λεφτά μας στις τράπεζες. Οντως, ο κόσμος δεν έχει εμπιστοσύνη σ’ αυτήν την κυβέρνηση και γενικότερα στους πολιτικούς. Αν ο φόβος οδηγήσει σε μαζικές αναλήψεις των καταθέσεων, τότε οι τράπεζες υπό την εντολή της κυβέρνησης θα εξαναγκαστούν να προβούν σε προσωρινή κατάσχεση των καταθέσεων. Ο φόβος αιωρείται ήδη από καιρό. Αλλά πλέον έχει προσλάβει διαστάσεις πανικού.
Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί δραματικά στο καταχρεωμένο ελληνικό κράτος, το οποίο αντλεί πολύτιμα κεφάλαια από τις μεγάλες τράπεζες. Από την έναρξη της κρίσης ώς σήμερα, η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας έχει επιδεινωθεί δραματικά. Και ο γόρδιος δεσμός τραπεζών-ομολόγων-κράτους έχει ημερομηνία λήξης και αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε δράμα για όλους. Η χώρα έχει το μεγαλύτερο στην Ευρωζώνη έλλειμμα ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών ως ποσοστό του ΑΕΠ, εφιαλτικό δημόσιο χρέος και επιπλέον καλπάζον δημοσιονομικό έλλειμμα. Η κατάσταση δηλαδή προσομοιάζει με εκείνη χωρών οι οποίες στο παρελθόν έχουν χρεοκοπήσει. Το δέλεαρ να χρησιμοποιηθεί το τραπεζικό σύστημα για να ξελασπώσει τα δημόσια οικονομικά είναι ισχυρό και φοβάμαι λαϊκά αποδεκτό. Οι τράπεζες και οι τραπεζίτες θα αποδειχθούν θαυμάσια εξιλαστήρια θύματα. Ενα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα της τελευταίας εικοσαετίας υπήρξε η άνδρωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Θα είναι ολέθριο να διευκολυνθεί το πολιτικό σύστημα να ελέγξει το τραπεζικό.
Η κρίση έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα: Ελλειψη ρευστότητας, επισφάλειες δανειακού χαρτοφυλακίου και βαρύ φορτίο κρατικών ομολόγων. Θα πρέπει σύντομα να αναζητήσουν και να βρουν εναλλακτικές πηγές άντλησης φθηνής ρευστότητας. Το δυστύχημα για τις τράπεζες ωστόσο είναι ότι το πρόβλημα ρευστότητας οφείλεται σε παράγοντες που δεν βρίσκονται στον έλεγχο των τραπεζών. Οφείλεται στην κακή δημοσιονομική κατάσταση, στην αδυναμία της Ελληνικής Δημοκρατίας να αντλήσει κεφάλαια από τις αγορές και στη διάχυτη ανησυχία για την έκβαση της κρίσης. Το 2011 θεωρείται κρίσιμο έτος για τις ελληνικές τράπεζες, ύστερα από φυγή κεφαλαίων ύψους 32 δισ. ευρώ το 2010. Αν η ΕΚΤ προχωρήσει στη σταδιακή απόσυρση των έκτακτων μέτρων χρηματοδότησης, το 2011 οι εγχώριες τράπεζες θα βρεθούν σε ακόμα πιο δύσκολη θέση. Την πίεση εντείνει και η εκροή καταθέσεων, καθώς για την άμβλυνση των επιπτώσεων της κρίσης τόσο οι επιχειρήσεις όσο και τα νοικοκυριά «καταναλώνουν» τα όποια αποθέματα καταθέσεων είχαν δημιουργήσει τα προηγούμενα χρόνια. Παρά το ότι η Ελλάδα εφαρμόζει τα σκληρότερα δημοσιονομικά μέτρα από κάθε άλλη πλούσια χώρα μετά το 1945, το χρέος της θα φθάσει το 165% του ΑΕΠ το 2014. Η ομαλή απεξάρτηση των τραπεζών από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και από τις εγγυήσεις του Δημοσίου είναι μείζον πρόβλημα.
Το να αφεθεί ένα ευρωπαϊκό κράτος να βρεθεί σε κατάσταση στάσης πληρωμών του χρέους του θα έχει καταστροφικές συνέπειες ντόμινο επί των τραπεζών που διατηρούν κρατικούς ομολογιακούς τίτλους. Εάν ένα ευρωπαϊκό κράτος χρεοκοπήσει ή εάν κάνει στάση πληρωμών στο δημόσιο χρέος του, τότε η Ευρώπη θα υποχρεωθεί να διασώσει τις τράπεζες που διατηρούν ομόλογα του κράτους αυτού με βαρύ κόστος. Χωρίς να το ομολογεί κανείς... αλλά όπως επισημαίνεται από τους ειδικούς, η υποβάθμιση οφείλεται στην εκτίμηση πως, παρά το πακέτο οικονομικής διάσωσης των 110 δισ. από Ε.Ε./ΔΝΤ, δεν αίρεται ο κίνδυνος χρεοκοπίας του ελληνικού κράτους και της κήρυξης στάσης πληρωμών.
Οι ελληνικές τράπεζες ενσωματώνουν όλες τις αρνητικές εκτιμήσεις που έχουν σχέση με το ελληνικό Δημόσιο. Μοιραίως, έχουν φορτωθεί με τα ελληνικά ομόλογα και υποβαθμίζονται. Στην πράξη, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, πλήρως εξαρτημένο από τη χρηματοδότησή του στην αγορά κεφαλαίων του ευρώ, παγιδεύτηκε από την κρίση του χρέους που έχει οδηγήσει την οικονομία ουσιαστικά στη χρεοκοπία. Στα βιβλία τους έχει αυξηθεί η περιεκτικότητα σε «τοξικά» ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου. Οι ρυθμίσεις του ελληνικού Δημοσίου, που παροτρύνουν την παύση πληρωμών ιδιωτών και μικρότερων επιχειρήσεων, αυξάνουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Η φυγή των μεγάλων διεθνών μετόχων από τις ελληνικές τραπεζικές μετοχές είναι ραγδαία. Και ολοένα και περισσότερες ευρωπαϊκές τράπεζες κλείνουν τις γραμμές αναχρηματοδότησης γιατί φοβούνται την κατάπτωση των τιτλοποιημένων ελληνικών δανείων.
Υπολογίζεται ότι το 90% των ελληνικών ομολόγων που κυκλοφορούν βρίσκεται θαμμένο στα βιβλία των τραπεζών. Μια απομείωση της αξίας των ομολόγων λόγω χρεοκοπίας θα δημιουργήσει προβλήματα στις τράπεζες και στα ασφαλιστικά ταμεία.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_13/03/2011_435653
No comments:
Post a Comment