νέο κίνημα των ΑΑΑ;

Το PSI δείχνει ότι ρολάρει, πάμε βέβαια προς ενεργοποίηση των CAC's
Και η Ελλάς οδεύει προς την ολοκλήρωση μιας κακής - για τη WSJ - συμφωνίας

Τα υπόλοιπα θέματα αρχίζουν να ξεπερνούν την Ελλάδα:
Συρία και μετά Ιράν
ο ισολογισμός της ΕΚΤ και οι ευρωπαϊκές τράπεζες
η ευρωπαϊκή/παγκόσμια στασιμότητα (Βραζιλία-Αυστραλία-Κίνα-ΟΝΕ) με υψηλές τιμές πετρελαίου ('70s avec Japanese Style)
τα άλυτα προβλήματα της Μέρκελ
οι εκλογικές αναμετρήσεις και η αλλαγή σκηνικού με Ολάντ


Αλλά ένα θέμα αρχίζει και φουντώνει:
βγήκε η πρώτη έκθεση που υπολογίζει (υπονοώντας περισσότερο) το ρίσκο διάλυσης της ΟΝΕ ως εφάμιλλο ή και μικρότερο από τις εκτιμήσεις για τη συνέχιση της βοήθειας του "πλούσιου βορρά" προς το "φτωχό νότο"
(IIF: Πάνω από 1 τρισ. το κόστος μιας άτακτης ελληνικής χρεοκοπίας vs RBS: Πολύ ακριβή υπόθεση το 2ο πακέτο διάσωσης - Η Ελλάδα θα χρειαστεί τρίτο πακέτο ύψους €110 δισ.)
ενώ τους προηγούμενους μήνες έγινε μια μεγάλη έρευνα για τις απαιτήσεις των κεντρικών τραπεζών του πλούσιου βορρά έναντι των κεντρικών τραπεζών του φτωχού νότου (ενδεικτικό λινκ)

Φαίνεται ότι την επιθετική στάση κατά των ανυπάκουων νοτίων έχει πάρει πια μια προσπάθεια απόδειξης με νούμερα αυτή τη φορά μιας παλαιότερης πρότασης φωνών σε χώρες ΑΑΑ: 
"δεν φεύγουν αυτοί; θα διασφαλίσουμε πρώτα όσα περισσότερα μπορούμε και θα φύγουμε εμείς"