Σιγά-σιγά, πολύ σιγά δηλαδή, οι τράπεζες αναγκάζονται να διώξουν την ομίχλη που έχει καλύψει τα οικονομικά στοιχεία τους από τα αδιάκριτα μάτια επενδυτών και σκεπτικιστών εδώ και χρόνια.
Τον περασμένο μήνα, οι βρετανικές τράπεζες έγιναν οι πρώτες στον κόσμο που αποκάλυψαν το σύνολο του δανεισμού τους, γνωστός ως δείκτης μόχλευσης, σε τυποποιημένη βάση. Δεν το έκαναν πρόθυμα - η Τράπεζα της Αγγλίας επέμεινε - και οι γνωστοποιήσεις τους περιβάλλονται από αστερίσκους και υποσημειώσεις που καταδεικνύουν πως οι κανόνες μόχλευσης εξακολουθούν να αλλάζουν.
Τα αποτελέσματα είναι διδακτικά. Οι πέντε μεγαλύτερες τράπεζες του Ηνωμένου Βασιλείου θεωρούνται από τις καλύτερες κεφαλαιοποιημένες στην Ευρώπη βάσει του παραδοσιακού δείκτη βασικών-πρώτης-βαθμίδας μετοχών διαιρούμενο με τα σταθμισμένα στοιχεία του ενεργητικού, που περιλαμβάνει τα πάντα, από δάνεια κατοικίας και δάνεια προς μικρές επιχειρήσεις έως πολύπλοκες συμβάσεις παραγώγων, καθένα πολλαπλασιασμένο με τον αντίστοιχο παράγοντα ώστε να αντικατοπτρίζει το ποσό που η τράπεζα θα μπορούσε να χάσει. Τα στοιχεία ποικίλουν από 12,3 τοις εκατό της HSBC στο 10,3 τοις εκατό της Royal Bank of Scotland.
Αυτοί οι δείκτες μόχλευσης αφαιρούν τις επιπτώσεις της μοντελοποίησης του κινδύνου, με αποτέλεσμα να υπερδιπλασιαστεί το μέγεθος του ισολογισμού κάθε τράπεζας και να τριπλασιαστεί της Barclays. Οι αριθμοί αυτοί αντανακλούν εν μέρει το μέγεθος επιχειρήσεων χαμηλού κινδύνου, και μεγάλου όγκου. Αλλά είναι βούτυρο στο ψωμί επικριτών που πιστεύουν ότι ορισμένες τράπεζες χειραγωγούν τα οικονομικά μοντέλα τους για να μειώσουν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις τους.
Οι αναφερόμενοι δείκτες μόχλευσης χρησιμοποιο΄νυ επίσης τους αυστηρότερους ορισμούς των κεφαλαίων που θα απαιτηθούν το 2018, στο πλαίσιο της δέσμης μεταρρυθμίσεων της Basel ΙΙΙ, παρά τις ελπίδες από ορισμένες τράπεζες ότι θα έχουν τη δυνατότητα να ενισχύσουν τους δείκτες τους συγκαταλέγοντας παλαιότερα κεφάλαια που δεν ταιριάζουν τελείως με τους νέους ορισμούς.
Η επισκόπηση στο δανεισμό κάθε τράπεζας δίνει πολύ διαφορετικά αποτελέσματα. Κατά την 31η Δεκεμβρίου, η Standard Chartered είχε τη μεγαλύτερη αναλογία στο 4,5 τοις εκατό, πράγμα που σημαίνει ότι διαθέτει περιουσιακά στοιχεία ίσα με 22 φορές το κεφάλαιό της. Η Barclays έχει τον ασθενέστερο δείκτη, με 2,8 τοις εκατό. Αυτό σημαίνει ότι η Barclays είχε περιουσιακά στοιχεία αξίας πάνω από 35 φορές της κεφαλαιακή της βάση.
Όλες οι τράπεζες πλην της Barclays ήταν σε θέση να υπερβούν το ποσοστό του 3 τοις εκατό μόχλευσης που τελικά θα απαιτείται από τους κανόνες της Basel III. Αλλά και δύο από τα ιδρύματα που στηρίζονται από κεφάλαια φορολογούμενων, η Lloyds Banking Group και η RBS, μόλις και μετά βίας πέρασαν το όριο με αναλογίες 3,1 τοις εκατό το καθένα. Ο αριθμός αυτός δείχνει σε μεγάλο βαθμό γιατί η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου έχει αντιταχθεί στις εκκλήσεις για μια αναλογία σκληρότερη του 4 τοις εκατό μόχλευσης από την Επιτροπή Τραπεζικών Προτύπων.του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Κανένας από αυτούς τους αριθμούς δε λαμβάνει υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής Οικονομικής Πολιτικής τον περασμένο μήνα ότι οι βρετανικές τράπεζες υπερεκτιμούν το κεφάλαιο τους κατά περίπου 50 δισ. λίρες, το οποίο σαφώς θα μείωνε τους δείκτες μόχλευσης ακόμη περισσότερο.
Δεν υπάρχουν συγκρίσιμα στοιχεία για τράπεζες αλλού. Αν και ορισμένες τράπεζες δηλώνουν δημόσια κάποιου είδους δείκτη μόχλευσης, καμία δεν αναγκάζεται να χρησιμοποιεί τους πιο σκληρούς όρους της Basel για το 2018. Οι περισσότεροι αναλυτές πιστεύουν ότι οι ευρωπαϊκές τράπεζες κυρίως θα βρουν δύσκολη την επίτευξη του 3 τοις εκατό ελάχιστου στόχου της Basel ΙΙΙ.
Οι τράπεζες των ΗΠΑ μπορεί να αντιμετωπίσουν τα περισσότερα προβλήματα λόγω του τρόπου υπολογισμού των παραγώγων σύμφωνα με τους κανόνες της Basel. Οι λομπίστες των τραπεζών στρέφουν ήδη την προσοχή τους στην αποδυνάμωση των κανόνων μόχλευσης της Basel ΙΙΙ πριν τεθούν σε εφαρμογή.
Η παγκόσμια επιτροπή θέσπισης κανόνων φέτος ολοκληρώνει και οι τράπεζες ετοιμάζονται να ριχτούν στη μάχη των αλλαγών των όρων που θα μειώσουν αποτελεσματικά τον παρονομαστή. Μερικές προτάσεις τους είναι ελκυστικές – εξαίρεση χρηματοδότησης εμπορίου, επειδή είναι μικρής διάρκειας, χαμηλού κινδύνου και ζωτικής σημασίας για το παγκόσμιο εμπόριο - αλλά θα μπορούσαν να δημιουργήσει κενά για εκμετάλλευση. Άλλες, όπως οι κανόνες για το πότε τα παράγωγα με τον ίδιο αντισυμβαλλόμενο μπορεί να συμψηφίζονται μεταξύ τους είναι διαβολικά περίπλοκες και ανοίγουν πολλά παραθυράκια. Το ερώτημα είναι πόσο θα πρέπει να μας ενδιαφέρει. Αν οι τράπεζες έχουν ισχυρούς tier one δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας, έχει πραγματικά σημασία αν οι δείκτες μόχλευσης τους δεν είναι τόσο υψηλοί;
Οι τραπεζίτες υποστηρίζουν ότι ο δείκτης μόχλευσης είναι ένα εργαλείο που πλήττει βασικά προϊόντα χαμηλού κινδύνου όπως τα στεγαστικά δάνεια.
Ορισμένες ρυθμιστικές αρχές διαφωνούν. Ο Andy Haldane της Τράπεζας της Αγγλίας στηρίζει ότι η μόχλευση είναι καλύτερο εργαλείο πρόβλεψης της τύχης μιας τράπεζας από ότι το κεφάλαιο. Ένας άλλος τρόπος για να το δούμε όλο αυτό είναι ότι μια τράπεζα με δείκτη μόχλευσης του 3 τοις εκατό που βλέπει τα περιουσιακά της στοιχεία απροσδόκητα να μειώνονται κατά 3 τοις εκατό θα είναι υπό κατάρρευση.
Ποιος θέλει να στοιχηματίσει ότι μια τράπεζα δεν θα ξανακάνει το ίδιο λάθος;
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2013-04-10-19-48-26-2013041093676/
____________________________________________
η μετάφραση είναι άρθρου των FT
διαβάστε και αυτό
David Stockman on European banks
μια παράμετρος που όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί παρά μόνο σε μία μελέτη (Andy Haldane) θεωρεί ότι πριν το κραχ έχουμε υπερβολική τραπεζική μόχλευση - λέτε να είναι λάθος;
No comments:
Post a Comment