Αναπόφευκτη εξέλιξη η περαιτέρω αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου
χρέους για την αντιμετώπιση της κρίσης υποστηρίζει ο πρώην πρωθυπουργός
Κώστας Σημίτης, σε συνέντευξη του στη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt
Ο πρώην πρωθυπουργός δεν κρύβει την ανησυχία του για την κοινωνική συνοχή στην Ελλάδα, αφού διαπιστώνει μία γενικευμένη απελπισία λόγω της δυσμενούς οικονομικής θέσης ευρέων κοινωνικών στρωμάτων. «Το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς καταστρέφεται».
«Η χώρα χρειάζεται μια νέα αναδιάρθρωση. Η μείωση του χρέους δεν είναι ρεαλιστική χωρίς αναδιάρθρωση με τη συμμετοχή των θεσμικών πιστωτών», είναι ένας από τους «ηχηρούς» τίτλους της συνέντευξης.
Με τη χθεσινή πάντως παρέμβασή του από το Βερολίνο, ο κ. Σημίτης κρούει τον κώδωνα του κινδύνου απευθυνόμενος και «εντός» αλλά και στην Ευρώπη. Δεν αποφεύγει να προβλέψει ότι «η κοινωνική συνοχή στην Ελλάδα κινδυνεύει εάν δεν βελτιωθεί η κατάσταση».
Εκφράζει την άποψη ότι υπάρχει απογοήτευση σε ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας για την οικονομική κατάσταση, καθώς επικρατεί η αίσθηση ότι καταστρέφεται το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς και περιγράφει αναλυτικά το πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται τελευταίως στην Ελλάδα.
Ο πρώην πρωθυπουργός υποστηρίζει χαρακτηριστικά ότι στη χώρα μας επιδεινώνεται η ποιότητα της δημοκρατίας: «Δεδομένου ότι η χρήση βίας από εκείνους που διαμαρτύρονται θεωρείται επιτρεπτή από την κοινωνία, οι δικαστές απεργούν, αν και αυτό απαγορεύεται από το Σύνταγμα, ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι μειώνουν τη δραστηριότητά τους στο νόμιμο επιτρεπτό επίπεδο». Το εκλογικό αποτέλεσμα του περασμένου Ιουνίου και οι δημοσκοπήσεις -προσθέτει επίσης- αντικατοπτρίζουν τη γενική δυσαρέσκεια.
Σε ερώτηση σχετικά με το αν πολλοί Ελληνες θεωρούν τους Γερμανούς υπεύθυνους για τα σκληρά μέτρα των περικοπών, σπεύδει να πει αφενός ότι «για πολλούς Ελληνες ο ?μπαμπούλας? είναι οι Γερμανοί» και αφετέρου ότι «και για πολλούς Γερμανούς οι Ελληνες είναι διεφθαρμένοι, αναξιόπιστοι και σπάταλοι!».
Κατά τον πρώην πρωθυπουργό τέτοια φαινόμενα, όπως η έχθρα αλλά και η συμφιλίωση, εμφανίζονται σε περιόδους κρίσης, ωστόσο «η Ελλάδα και η Γερμανία οφείλουν να συνεργαστούν», μη δίνοντας σημασία σε δηλώσεις που πυροδοτούν ένταση.
Απευθυνόμενος δε στην Ευρώπη (και την Ε.Ε.), ο Κ. Σημίτης υπογραμμίζει το γεγονός ότι δεν αντέδρασε έγκαιρα στην κρίση, ότι παρέμεινε απλός θεατής των εξελίξεων και αρχικά απέφυγε να λάβει δράση.
Ακόμη κι όταν η κρίση χρέους το 2009 στην Ελλάδα ήταν πλέον φανερή -υπενθυμίζει με νόημα- στην Ε.Ε. συζητούσαν εάν τα μέτρα που είχε υποσχεθεί αλλά δεν είχε εφαρμόσει η τότε κυβέρνηση θα μπορούσαν να έχουν κάποια επίδραση. «Αποφάσισαν μόλις το 2011 να σβήσουν τη φωτιά της κρίσης χρέους που είχε ανάψει στην Ελλάδα.
Τότε όμως ήταν πολύ αργά. Οι νέες εστίες κρίσης σε Πορτογαλία, Ιρλανδία και Ισπανία έδειξαν ότι πρόκειται για ένα γενικό πρόβλημα» επιμένει ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος συμπεριλαμβάνει στις αιτίες του ελληνικού προβλήματος και την ανεύθυνη πολιτική δαπανών μερικών χωρών και το γεγονός ότι οι τράπεζες δεν έλαβαν μέτρα προφύλαξης και το διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης Βορρά και Νότου στην Ευρώπη.
Για την Ευρώπη ο κ. Σημίτης προτείνει τη θέσπιση μιας οικονομικής διακυβέρνησης: «Η σημαντικότερη προϋπόθεση είναι η κυβέρνηση αυτή να μην είναι υπό την επιρροή των μεγάλων χωρών και να μην παίζει βοηθητικό ρόλο - όποιοι αποφασίζουν για την οικονομική πολιτική πρέπει να είναι δημοκρατικά κατοχυρωμένοι (μια τέτοια διαδικασία δεν υφίσταται)».
Με επιθετικό ύφος ο πρώην πρωθυπουργός καταδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή και επιχειρηματολογεί: «Η τότε συντηρητική κυβέρνηση ακολούθησε το 2004 μια λαϊκίστικη πολιτική δαπανών υπό το σύνθημα "Εμείς δίνουμε περισσότερα από τους άλλους". Ετσι το πελατειακό σύστημα βίωσε μια νέα άνθηση, το κράτος διόρισε περισσότερα από 150.000 άτομα, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε σε πεντέμισι χρόνια κατά 130 δισ. ευρώ, από 95,4% του ΑΕΠ το 2003 σε 129,4% στα τέλη του 2009.
Οταν ερωτάται τέλος ο κ. Σημίτης αν, όταν είχε εισαγάγει τη χώρα στο ευρώ, είχε φανταστεί ότι η Ελλάδα θα έφτανε σ' αυτό το σημείο, υπογράμμισε ότι κατά τη διάρκεια της δικής του πρωθυπουργίας η χώρα βίωσε οικονομική και κοινωνική πρόοδο.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26509&subid=2&pubid=112991648
Ο πρώην πρωθυπουργός δεν κρύβει την ανησυχία του για την κοινωνική συνοχή στην Ελλάδα, αφού διαπιστώνει μία γενικευμένη απελπισία λόγω της δυσμενούς οικονομικής θέσης ευρέων κοινωνικών στρωμάτων. «Το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς καταστρέφεται».
«Η χώρα χρειάζεται μια νέα αναδιάρθρωση. Η μείωση του χρέους δεν είναι ρεαλιστική χωρίς αναδιάρθρωση με τη συμμετοχή των θεσμικών πιστωτών», είναι ένας από τους «ηχηρούς» τίτλους της συνέντευξης.
Με τη χθεσινή πάντως παρέμβασή του από το Βερολίνο, ο κ. Σημίτης κρούει τον κώδωνα του κινδύνου απευθυνόμενος και «εντός» αλλά και στην Ευρώπη. Δεν αποφεύγει να προβλέψει ότι «η κοινωνική συνοχή στην Ελλάδα κινδυνεύει εάν δεν βελτιωθεί η κατάσταση».
Εκφράζει την άποψη ότι υπάρχει απογοήτευση σε ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας για την οικονομική κατάσταση, καθώς επικρατεί η αίσθηση ότι καταστρέφεται το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς και περιγράφει αναλυτικά το πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται τελευταίως στην Ελλάδα.
Ο πρώην πρωθυπουργός υποστηρίζει χαρακτηριστικά ότι στη χώρα μας επιδεινώνεται η ποιότητα της δημοκρατίας: «Δεδομένου ότι η χρήση βίας από εκείνους που διαμαρτύρονται θεωρείται επιτρεπτή από την κοινωνία, οι δικαστές απεργούν, αν και αυτό απαγορεύεται από το Σύνταγμα, ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι μειώνουν τη δραστηριότητά τους στο νόμιμο επιτρεπτό επίπεδο». Το εκλογικό αποτέλεσμα του περασμένου Ιουνίου και οι δημοσκοπήσεις -προσθέτει επίσης- αντικατοπτρίζουν τη γενική δυσαρέσκεια.
Σε ερώτηση σχετικά με το αν πολλοί Ελληνες θεωρούν τους Γερμανούς υπεύθυνους για τα σκληρά μέτρα των περικοπών, σπεύδει να πει αφενός ότι «για πολλούς Ελληνες ο ?μπαμπούλας? είναι οι Γερμανοί» και αφετέρου ότι «και για πολλούς Γερμανούς οι Ελληνες είναι διεφθαρμένοι, αναξιόπιστοι και σπάταλοι!».
Κατά τον πρώην πρωθυπουργό τέτοια φαινόμενα, όπως η έχθρα αλλά και η συμφιλίωση, εμφανίζονται σε περιόδους κρίσης, ωστόσο «η Ελλάδα και η Γερμανία οφείλουν να συνεργαστούν», μη δίνοντας σημασία σε δηλώσεις που πυροδοτούν ένταση.
Απευθυνόμενος δε στην Ευρώπη (και την Ε.Ε.), ο Κ. Σημίτης υπογραμμίζει το γεγονός ότι δεν αντέδρασε έγκαιρα στην κρίση, ότι παρέμεινε απλός θεατής των εξελίξεων και αρχικά απέφυγε να λάβει δράση.
Ακόμη κι όταν η κρίση χρέους το 2009 στην Ελλάδα ήταν πλέον φανερή -υπενθυμίζει με νόημα- στην Ε.Ε. συζητούσαν εάν τα μέτρα που είχε υποσχεθεί αλλά δεν είχε εφαρμόσει η τότε κυβέρνηση θα μπορούσαν να έχουν κάποια επίδραση. «Αποφάσισαν μόλις το 2011 να σβήσουν τη φωτιά της κρίσης χρέους που είχε ανάψει στην Ελλάδα.
Τότε όμως ήταν πολύ αργά. Οι νέες εστίες κρίσης σε Πορτογαλία, Ιρλανδία και Ισπανία έδειξαν ότι πρόκειται για ένα γενικό πρόβλημα» επιμένει ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος συμπεριλαμβάνει στις αιτίες του ελληνικού προβλήματος και την ανεύθυνη πολιτική δαπανών μερικών χωρών και το γεγονός ότι οι τράπεζες δεν έλαβαν μέτρα προφύλαξης και το διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης Βορρά και Νότου στην Ευρώπη.
Για την Ευρώπη ο κ. Σημίτης προτείνει τη θέσπιση μιας οικονομικής διακυβέρνησης: «Η σημαντικότερη προϋπόθεση είναι η κυβέρνηση αυτή να μην είναι υπό την επιρροή των μεγάλων χωρών και να μην παίζει βοηθητικό ρόλο - όποιοι αποφασίζουν για την οικονομική πολιτική πρέπει να είναι δημοκρατικά κατοχυρωμένοι (μια τέτοια διαδικασία δεν υφίσταται)».
Με επιθετικό ύφος ο πρώην πρωθυπουργός καταδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή και επιχειρηματολογεί: «Η τότε συντηρητική κυβέρνηση ακολούθησε το 2004 μια λαϊκίστικη πολιτική δαπανών υπό το σύνθημα "Εμείς δίνουμε περισσότερα από τους άλλους". Ετσι το πελατειακό σύστημα βίωσε μια νέα άνθηση, το κράτος διόρισε περισσότερα από 150.000 άτομα, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε σε πεντέμισι χρόνια κατά 130 δισ. ευρώ, από 95,4% του ΑΕΠ το 2003 σε 129,4% στα τέλη του 2009.
Οταν ερωτάται τέλος ο κ. Σημίτης αν, όταν είχε εισαγάγει τη χώρα στο ευρώ, είχε φανταστεί ότι η Ελλάδα θα έφτανε σ' αυτό το σημείο, υπογράμμισε ότι κατά τη διάρκεια της δικής του πρωθυπουργίας η χώρα βίωσε οικονομική και κοινωνική πρόοδο.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26509&subid=2&pubid=112991648
No comments:
Post a Comment