ZZ
Μάθαμε και επισήμως, χθες, ότι θα δοθούν πρόσθετες κρατικές εγγυήσεις ύψους 30 δισ. ευρώ, στις ελληνικές τράπεζες. Ο σκοπός καλός, όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση. Δηλαδή, στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος, με τις εγγυήσεις αυτές θα ενισχυθεί η κεφαλαιακή τους επάρκεια, ώστε να επιτευχθεί η απεξάρτησή τους από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. λπ. κ. λπ. Προφανώς, η ελληνική οικονομία δεν αντέχει στη διάλυση του τραπεζικού συστήματος. Αλλά, όλα έχουν ένα όριο...
Στην πρώτη, λοιπόν, επίσημη συνεδρίαση του Συμβουλίου Συστημικής Ευστάθειας, μας λέει η ανακοίνωση, αντικείμενο του οποίου υπήρξαν οι οικονομικές εξελίξεις στη χώρα, με «αιχμή» την πορεία του δημοσίου χρέους, τη χορήγηση εγγυήσεων του Δημοσίου, το ασφαλιστικό σύστημα, καθώς και τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Το Συμβούλιο συνεδρίασε στο υπουργείο Οικονομικών, υπό την προεδρία του υπουργού, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, και με τη συμμετοχή του υφυπουργού Οικονομικών, Φίλιππου Σαχινίδη, του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιώργου Προβόπουλου, του προέδρου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, Παναγιώτη Θωμόπουλου, του προέδρου της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών, Βασίλη Ράπανου, του προέδρου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, Αναστάσιου Γαβριηλίδη, του γενικού γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών, Ηλία Πλασκοβίτη, του προέδρου του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, Γιώργου Ζανιά, και του διευθυντή Χρηματοπιστωτικής Εποπτείας της ΤτΕ, Γιώργου Γούσιου. Εντάξει... με τέτοια σύνθεση, η απόφαση είναι μεν δικαιολογημένη αλλά προδίδει σύγχυση και πανικό.
Με τις αγορές να έχουν θέσει με βιαιότητα ξανά στο στόχαστρο τους κρατικούς τίτλους, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) συνεδριάζει αύριο. Την ίδια στιγμή, όμως, στην Αθήνα, όπως και στο Δουβλίνο, αλλά και στη Λισσαβώνα και τη Μαδρίτη, οι πάντες θα πρέπει να προετοιμάζονται για τα χειρότερα που έπονται. Οι αγορές προεξοφλούν ότι η Πορτογαλία βρίσκεται πλέον στην «κόκκινη γραμμή» να αποκτήσει και αυτή το δικό της επάρατο Μνημόνιο.
Με επίκεντρο τη μοίρα αυτής της μικρής οικονομίας στην περιφέρεια της Ευρώπης, της Πορτογαλίας, το σενάριο μοιάζει να εξελίσσεται αναπόφευκτα όμοιο με εκείνο της Ελλάδας και της Ιρλανδίας. Η κυβέρνηση διαψεύδει κατηγορηματικά ότι υπάρχει ανάγκη διάσωσης. Οι ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας επαναλαμβάνουν ατάκες για τη σημασία της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Αλλά, ΔΝΤ - Ε. Ε. ετοιμάζουν βαλίτσες και ελέγχουν τις ώρες πτήσεων.
Κανείς δεν μπορεί να πει πόσο θα αντέξει η πορτογαλική κυβέρνηση τις πιέσεις από τις αγορές. Το ζήτημα, ωστόσο, είναι μείζον για το πού οδηγούν τελικώς τα πακέτα διάσωσης με αφορμή και το επικείμενο τρίτο για χώρα–μέλος του ευρώ σε διάστημα μικρότερο του έτους. Η διάσωση της Ελλάδας δεν εμπόδισε τις αγορές να στραφούν στην Ιρλανδία. Της Ιρλανδίας να επιτεθούν στην Πορτογαλία. Δεν υπάρχει λόγος να πιστέψουμε ότι μια διάσωση της Πορτογαλίας θα εμποδίσει τις αγορές να στραφούν στην Ισπανία. Οι αγορές επιτίθενται σε μια χώρα κάθε φορά όχι γιατί είναι η μόνη χώρα που κινδυνεύει, αλλά γιατί είναι ο ευκολότερος τρόπος να αποκομίσουν γρήγορα κέρδη.
Ο λόγος που χρειάζονται διάσωση οι χώρες είναι ότι αδυνατούν να πληρώσουν τόκους για όλα τα χρήματα που δανείστηκαν. Και το χειρότερο, πως δεν υπάρχει σχέδιο εξόδου από τον μηχανισμό διάσωσης. Οι ελληνικές και οι ιρλανδικές αποδόσεις παραμένουν πολύ υψηλότερες από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, χωρίς ενδείξεις ότι θα υποχωρήσουν. Ενδείξεις δεν υπάρχουν ούτε για ανάκαμψη των οικονομιών τους. Πώς, λοιπόν, αυτές θα επανέλθουν στη φυσιολογική ανάπτυξη;
Παράλληλα, τα εφιαλτικά προβλήματα που έχουν προκληθεί από την κρίση χρεών στην Ευρώπη, έχουν σύρει σε δεινή θέση τις τράπεζες. Αυτό συμβαίνει με την Ελλάδα και την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και όχι μόνο... καθώς η μετακύλιση των συνεπειών από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα τις έφθειρε σοβαρά, καθώς η κρίση επιδρά αρνητικά στο κόστος δανεισμού και στην καθαρή θέση των τραπεζών.
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν περί τα 45 δισ., τα ασφαλιστικά ταμεία και άλλα ταμεία περί τα 25 δισ. και ιδιώτες περί τα 15 δισ. Μια απομείωση της αξίας των ομολόγων λόγω χρεοκοπίας θα δημιουργήσει προβλήματα στις τράπεζες και στα ασφαλιστικά ταμεία. Οι τράπεζες σε χώρες της Ευρωζώνης που κατέχουν ομόλογα θα υποστούν σημαντικές ζημίες. Η ΕΚΤ κατέχει σημαντικά ποσά ελληνικών κρατικών ομολόγων, άμεσα περί τα 30 δισ. και άλλα με τη μορφή ενεχύρων. Η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει εναντίον του δανειστή της έσχατης ανάγκης. Οι χώρες της Ευρωζώνης έχουν δώσει στην Ελλάδα δάνεια 80 δισ. (& ΔΝΤ 30), για τα οποία η Ελλάδα δεν μπορεί να χρεοκοπήσει.
Μάθαμε και επισήμως, χθες, ότι θα δοθούν πρόσθετες κρατικές εγγυήσεις ύψους 30 δισ. ευρώ, στις ελληνικές τράπεζες. Ο σκοπός καλός, όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση. Δηλαδή, στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης του τραπεζικού συστήματος, με τις εγγυήσεις αυτές θα ενισχυθεί η κεφαλαιακή τους επάρκεια, ώστε να επιτευχθεί η απεξάρτησή τους από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. λπ. κ. λπ. Προφανώς, η ελληνική οικονομία δεν αντέχει στη διάλυση του τραπεζικού συστήματος. Αλλά, όλα έχουν ένα όριο...
Στην πρώτη, λοιπόν, επίσημη συνεδρίαση του Συμβουλίου Συστημικής Ευστάθειας, μας λέει η ανακοίνωση, αντικείμενο του οποίου υπήρξαν οι οικονομικές εξελίξεις στη χώρα, με «αιχμή» την πορεία του δημοσίου χρέους, τη χορήγηση εγγυήσεων του Δημοσίου, το ασφαλιστικό σύστημα, καθώς και τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Το Συμβούλιο συνεδρίασε στο υπουργείο Οικονομικών, υπό την προεδρία του υπουργού, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, και με τη συμμετοχή του υφυπουργού Οικονομικών, Φίλιππου Σαχινίδη, του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιώργου Προβόπουλου, του προέδρου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, Παναγιώτη Θωμόπουλου, του προέδρου της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών, Βασίλη Ράπανου, του προέδρου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, Αναστάσιου Γαβριηλίδη, του γενικού γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών, Ηλία Πλασκοβίτη, του προέδρου του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, Γιώργου Ζανιά, και του διευθυντή Χρηματοπιστωτικής Εποπτείας της ΤτΕ, Γιώργου Γούσιου. Εντάξει... με τέτοια σύνθεση, η απόφαση είναι μεν δικαιολογημένη αλλά προδίδει σύγχυση και πανικό.
Με τις αγορές να έχουν θέσει με βιαιότητα ξανά στο στόχαστρο τους κρατικούς τίτλους, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) συνεδριάζει αύριο. Την ίδια στιγμή, όμως, στην Αθήνα, όπως και στο Δουβλίνο, αλλά και στη Λισσαβώνα και τη Μαδρίτη, οι πάντες θα πρέπει να προετοιμάζονται για τα χειρότερα που έπονται. Οι αγορές προεξοφλούν ότι η Πορτογαλία βρίσκεται πλέον στην «κόκκινη γραμμή» να αποκτήσει και αυτή το δικό της επάρατο Μνημόνιο.
Με επίκεντρο τη μοίρα αυτής της μικρής οικονομίας στην περιφέρεια της Ευρώπης, της Πορτογαλίας, το σενάριο μοιάζει να εξελίσσεται αναπόφευκτα όμοιο με εκείνο της Ελλάδας και της Ιρλανδίας. Η κυβέρνηση διαψεύδει κατηγορηματικά ότι υπάρχει ανάγκη διάσωσης. Οι ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας επαναλαμβάνουν ατάκες για τη σημασία της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Αλλά, ΔΝΤ - Ε. Ε. ετοιμάζουν βαλίτσες και ελέγχουν τις ώρες πτήσεων.
Κανείς δεν μπορεί να πει πόσο θα αντέξει η πορτογαλική κυβέρνηση τις πιέσεις από τις αγορές. Το ζήτημα, ωστόσο, είναι μείζον για το πού οδηγούν τελικώς τα πακέτα διάσωσης με αφορμή και το επικείμενο τρίτο για χώρα–μέλος του ευρώ σε διάστημα μικρότερο του έτους. Η διάσωση της Ελλάδας δεν εμπόδισε τις αγορές να στραφούν στην Ιρλανδία. Της Ιρλανδίας να επιτεθούν στην Πορτογαλία. Δεν υπάρχει λόγος να πιστέψουμε ότι μια διάσωση της Πορτογαλίας θα εμποδίσει τις αγορές να στραφούν στην Ισπανία. Οι αγορές επιτίθενται σε μια χώρα κάθε φορά όχι γιατί είναι η μόνη χώρα που κινδυνεύει, αλλά γιατί είναι ο ευκολότερος τρόπος να αποκομίσουν γρήγορα κέρδη.
Ο λόγος που χρειάζονται διάσωση οι χώρες είναι ότι αδυνατούν να πληρώσουν τόκους για όλα τα χρήματα που δανείστηκαν. Και το χειρότερο, πως δεν υπάρχει σχέδιο εξόδου από τον μηχανισμό διάσωσης. Οι ελληνικές και οι ιρλανδικές αποδόσεις παραμένουν πολύ υψηλότερες από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, χωρίς ενδείξεις ότι θα υποχωρήσουν. Ενδείξεις δεν υπάρχουν ούτε για ανάκαμψη των οικονομιών τους. Πώς, λοιπόν, αυτές θα επανέλθουν στη φυσιολογική ανάπτυξη;
Παράλληλα, τα εφιαλτικά προβλήματα που έχουν προκληθεί από την κρίση χρεών στην Ευρώπη, έχουν σύρει σε δεινή θέση τις τράπεζες. Αυτό συμβαίνει με την Ελλάδα και την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και όχι μόνο... καθώς η μετακύλιση των συνεπειών από τον δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα τις έφθειρε σοβαρά, καθώς η κρίση επιδρά αρνητικά στο κόστος δανεισμού και στην καθαρή θέση των τραπεζών.
Οι ελληνικές τράπεζες έχουν περί τα 45 δισ., τα ασφαλιστικά ταμεία και άλλα ταμεία περί τα 25 δισ. και ιδιώτες περί τα 15 δισ. Μια απομείωση της αξίας των ομολόγων λόγω χρεοκοπίας θα δημιουργήσει προβλήματα στις τράπεζες και στα ασφαλιστικά ταμεία. Οι τράπεζες σε χώρες της Ευρωζώνης που κατέχουν ομόλογα θα υποστούν σημαντικές ζημίες. Η ΕΚΤ κατέχει σημαντικά ποσά ελληνικών κρατικών ομολόγων, άμεσα περί τα 30 δισ. και άλλα με τη μορφή ενεχύρων. Η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει εναντίον του δανειστή της έσχατης ανάγκης. Οι χώρες της Ευρωζώνης έχουν δώσει στην Ελλάδα δάνεια 80 δισ. (& ΔΝΤ 30), για τα οποία η Ελλάδα δεν μπορεί να χρεοκοπήσει.
No comments:
Post a Comment