Του δρος Ν. Λογοθετη*
Ο Αϊνστάιν είχε πει κάποτε ότι τα Μαθηματικά είναι η Ποίηση των Λογικών Ιδεών. Αν μου επιτραπεί να παραφράσω λίγο τα λόγια του Αϊνστάιν θα πω ότι «η Στατιστική (που αποτελεί κλάδο των Μαθηματικών) είναι η Ποίηση των Λογικών Αριθμών».
Το ζητούμενο βέβαια είναι να έχουμε πάντα την «Ποίηση των Αριθμών» και όχι την παραποίηση αυτών!
ΜΥΘΟΣ 1: «Η ΕΛΣΤΑΤ είναι “Ανεξάρτητη” Αρχή»
Κάτι που πρέπει απαραιτήτως να εξασφαλιστεί σε μια Στατιστική Υπηρεσία είναι η «επαγγελματική Ανεξαρτησία» από οποιαδήποτε πολιτική (ή μη) παρέμβαση. Για την Ελλάδα, πριν από 2 χρόνια έγινε μια καλή αρχή με τη σύσταση τον Μάρτιο του 2010 της ΕΛΣΤΑΤ ως Ανεξάρτητης Αρχής. Αυτό και μόνο το γεγονός της ανεξαρτησίας θα μπορούσε να είχε συντελέσει στην ανάκτηση της αξιοπιστίας μας διεθνώς. Και συνετέλεσε... για λίγο! Από πολύ νωρίς, ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ κ. Γεωργίου ήρθε σε ρήξη με τα λοιπά μέλη αλλά και τον Σύλλογο Εργαζομένων της Αρχής, δεδομένου ότι ελάμβανε μονομερώς σοβαρές αποφάσεις χωρίς την έγκριση των λοιπών μελών της ΕΛΣΤΑΤ, και δεν αξιοποιούσε την εμπειρία και την εξειδίκευσή τους προς όφελος της Αρχής, ιδιαίτερα σε εθνικής σημασίας θέματα, όπως ο υπολογισμός του δημοσιονομικού ελλείμματος και η απογραφή πληθυσμού. Και λίγους μόνο μήνες μετά την ψήφιση του ιδρυτικού νόμου, με μια αυθαίρετη πρωτοβουλία του προέδρου, και με απλή πλειοψηφία του κυβερνώντος κόμματος τον Δεκέμβριο του 2010, ψηφίστηκε η αλλαγή του ιδρυτικού νόμου (έκτοτε υπήρξαν άλλες τρεις αλλαγές στον αρχικό ιδρυτικό νόμο!), μετατρέποντας ουσιαστικά την ΕΛΣΤΑΤ σε ενός ανδρός Αρχή, του Γεωργίου. Ακόμη και αυτός ο αναθεωρημένος νόμος παραβιάστηκε συστηματικά εφόσον ποτέ δεν έχει συγκληθεί το συμβούλιο της ΕΛΣΤΑΤ από τον Νοέμβριο του 2010 και μετά. Επιπλέον, με πρωτοβουλία του υπουργού Οικονομικών και πάλι με απλή πλειοψηφία του κυβερνώντος κόμματος, ψηφίστηκε και η καρατόμηση των λοιπών μελών του Συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ (εκτός του προέδρου) τον Οκτώβριο του 2011.
Για ποια λοιπόν ακεραιότητα της ΕΛΣΤΑΤ, και κατ’ επέκταση, για ποια «ακεραιότητα» του Ελληνικού Στατιστικού Συστήματος μιλάμε τελικά, όταν η διάσκεψη των προέδρων της Βουλής, το κατ’ εξοχήν όργανο της Βουλής που έπρεπε, σύμφωνα με τον νόμο, να κληθεί να αποφασίσει για όλα τα ανωτέρω, αγνοήθηκε πλήρως; Αναρωτιέται τελικά κανείς αν όλα τα ανωτέρω συνάδουν με τις προδιαγραφές μιας πραγματικά «ανεξάρτητης» και δημοκρατικής Αρχής!
ΜΥΘΟΣ 2: «Η διόγκωση του ελλείμματος του ’09 που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2010 δεν συνετέλεσε στα μνημονιακά μέτρα που επεβλήθησαν, αφού είχαμε ήδη ενταχθεί στο πρώτο Μνημόνιο τον Μάιο του ’10»
Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι αν και είχαμε ήδη πάει στο ΔΝΤ, δεν είχαν ακόμη ληφθεί σκληρά μέτρα, τα οποία «νομιμοποιήθηκαν» τελικά με την ανακοίνωση του ελλείμματος του 15,4% τον Νοέμβριο του ’10! Και ας μην ξεχνάμε επίσης ότι η συνεχόμενη αυθαίρετη αύξηση του ελλείμματος του ’09 (επτά φορές!) από τον Οκτώβριο του 2009 και μετά, είχε ως συνέπεια τη συνεχή παράλληλη άνοδο των spreads και συνεπώς, την παρεμπόδιση εξόδου της Ελλάδος στην αγορά για τις δανειακές της ανάγκες και την ένταξή μας στα Μνημόνια της τρόικας - του πρώτου Μνημονίου συμπεριλαμβανομένου!
Πέραν των ανωτέρω, ένας όρος για την ένταξή μας στον Μηχανισμό Στήριξης τον Μάιο του ’10 φαίνεται να πρεσβεύει ότι οι υποχρεώσεις της Ελλάδας (προφανώς και ως προς τα απαραίτητα μέτρα που πρέπει να ληφθούν στο μέλλον) θα προσαρμόζονται ανάλογα με τα στοιχεία που προκύπτουν.
Και όπως βλέπουμε, 6 μήνες μετά, όντως προέκυψε ένα σημαντικό «στοιχείο»: το διογκωμένο έλλειμμα!
ΜΥΘΟΣ 3: «Το έλλειμμα του ’09 που δημοσίευσε η ΕΛΣΤΑΤ πρέπει να είναι σωστό - είναι υψηλό επειδή και το χρέος είναι υψηλό»!
Πρέπει να διευκρινιστεί κατ’ αρχήν ότι το έλλειμμα είναι μια συνεχής στατιστική μεταβλητή ροή και αναφέρεται στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης χρονικής μονάδας - του ενός έτους. Διαφέρει από το χρέος, το οποίο είναι αποθεματική μεταβλητή και δείχνει το συσσωρευτικό ύψος των ελλειμμάτων διαχρονικά. Είναι σημαντικό να εκτιμηθεί πλήρως αυτή η διαφορά. Αν δει κανείς το σύνολο του δημόσιου χρέους μέχρι τώρα, που είναι όντως υψηλό, δεν μπορεί να βγάλει συμπέρασμα για το έλλειμμα που θα έχουμε αυτό τον χρόνο ή τον επόμενο. Στην πραγματικότητα, το δημοσιονομικό έλλειμμα ενός συγκεκριμένου έτους είναι η διαφορά μεταξύ του δημόσιου χρέους του έτους αυτού και του προηγούμενου έτους, εκφραζόμενο ως ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.
Πρέπει, λοιπόν, κανείς να είναι πολύ προσεκτικός στο τι θεωρεί δημοσιονομικό έλλειμμα, καθώς αυτό είναι ένα στοιχείο που επηρεάζει τα μέγιστα τις επακόλουθες κυβερνητικές πολιτικές και κατά προέκταση την ευημερία της κοινωνίας.
ΜΥΘΟΣ 4: «Εφόσον η Eurostat αποδέχθηκε την εκτίμηση του ελλείμματος του 2009 χωρίς καμία απολύτως επιφύλαξη, πρέπει να είναι σωστό»
Υπάρχουν πολλοί που δέχονται ως αξιόπιστα τα δημοσιευθέντα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το έλλειμμα χρησιμοποιώντας ως αιτιολογία την υποστήριξη της Eurostat. Αλλά αυτό ήταν, και θα συνεχίσει να είναι, απόλυτα αναμενόμενο. Η αξιοπιστία της Eurostat είναι απόλυτα συνυφασμένη με την αξιοπιστία του κ. Γεωργίου. Αν αποδειχθούν αναξιόπιστα τα στατιστικά στοιχεία που παρουσίασε η ΕΛΣΤΑΤ, το ίδιο θα συμβεί και για αυτά που δημοσίευσε «χωρίς αστερίσκους» η Eurostat. Αλλωστε, ήταν το κλιμάκιο της Eurostat που διαχειρίστηκε και υποδείκνυε τη «μεθοδολογία» υπολογισμού του ελλείμματος του ’09.
Είναι λογικό, λοιπόν, να υποθέσει κανείς ότι η απόφαση για την ένταξη των χρεών των 17 ΔΕΚΟ στο έλλειμμα του ’09 -χωρίς να έχουν προηγηθεί οι απαραίτητες αιτιολογικές μελέτες όπως απαιτούνται από τους ίδιους τους κανονισμούς της Eurostat- ήταν καθοδηγούμενη από τον διευθυντή της Eurostat κ. Radermacher, και ο κ. Γεωργίου απλά την υιοθέτησε, χωρίς καν να ζητήσει την έγκριση των υπόλοιπων μελών του Συμβουλίου. Αναρωτιέται βέβαια κανείς τι θα απαντήσει ο κ. Γεωργίου αν του ζητηθεί στην επικείμενη δίκη του να αιτιολογήσει (ενόρκως) την πράξη αυτή - προφανώς θα συνεχίσει να επικαλείται τη «χωρίς αστερίσκους αποδοχή των στοιχείων από την Eurostat». Και, εφόσον δεν φαίνεται να έγιναν ούτε οι απαιτούμενες στατιστικές μελέτες, είναι απορίας άξιον τι θα απαντήσει και ο ίδιος ο κ. Radermacher αν τολμήσει να υποστηρίξει ενόρκως τον κ. Γεωργίου!
Πάντως, είναι παράξενο το πώς κάποιοι θεωρούν την Eurostat ως έναν φορέα που δεν επιδέχεται ουδεμία αμφισβήτηση. Ισως θα έπρεπε να τους υπενθυμίσουμε ότι η ίδια η Eurostat είναι αυτή που στο παρελθόν αποδέχθηκε και δημοσίευσε λανθασμένα στοιχεία από την Ελλάδα (και όχι μόνο από την Ελλάδα), λάθη τα οποία παραδέχθηκε. Και είναι εύλογο τώρα κάποιος ενδεχομένως να πει ότι και πάλι αποδέχεται (χωρίς αστερίσκους!) λανθασμένα στοιχεία!
ΜΥΘΟΣ 5: «Η ένταξη των 17 ΔΕΚΟ στο έλλειμμα του ’09 έγινε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του ESA95»
Το Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών (ESA95) συστήνεται ως βοήθημα για τον υπολογισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων των ευρωπαϊκών χωρών. Ας τονισθεί ότι το ESA, αν και αριθμεί 18 χρόνια ζωής (από το 1995 - εξ ου και το όνομα ESA95) δεν εφαρμόζεται από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες - η εφαρμογή του είναι συνήθως θέμα πολιτικής επιλογής.
Ακόμη όμως κι αν η εφαρμογή του προέκυψε από πολιτική επιλογή, αμφισβητείται το αν τα πολύπλοκα κριτήρια ένταξης (που απαιτεί το ESA να ικανοποιούνται) ίσχυαν για τις συγκεκριμένες ΔΕΚΟ. Ενα από τα πιο απλά κριτήρια είναι «το κριτήριο του 50%» - είναι αυτό που ο κ. Γεωργίου επιμένει ότι ικανοποιείτο (για τα υπόλοιπα κριτήρια δεν έχει λεχθεί τίποτα!). Σύμφωνα με το ESA το κριτήριο του 50% ικανοποιείται για μία ΔΕΚΟ εφόσον τα έσοδα από πωλήσεις του αγαθού ή της υπηρεσίας είναι λιγότερα από το 50% του κόστους παραγωγής. Αλλά ακόμη και αυτό το απλό κριτήριο απαιτεί ενδελεχή μελέτη - προτείνεται να χρησιμοποιείται μόνο αν ισχύει «σε βάθος χρόνου» (στο παρελθόν), ή αν ισχύει φέτος και αναμένεται να ισχύει για το προσεχές μέλλον. Αξίζει, λοιπόν, να σημειωθεί ότι μια αρχική μελέτη αναφορικά με το «κριτήριο του 50%», για τις αρχικές 13 ΔΕΚΟ, είχε εκπονηθεί από τον τότε διευθυντή των Γενικών Λογαριασμών, κ. Ν. Στρόμπλο, το καθ’ ύλην αρμόδιο πρόσωπο γι’ αυτό το θέμα. Η μελέτη τεκμηρίωνε ότι το «κριτήριο του 50%» δεν ίσχυε για τις συγκεκριμένες ΔΕΚΟ, και συνεπώς δεν μπορούσε να αιτιολογηθεί η ένταξή τους στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης!
* τ. αντιπροέδρου της ΕΛΣΤΑΤ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_03/02/2013_510047
Ο Αϊνστάιν είχε πει κάποτε ότι τα Μαθηματικά είναι η Ποίηση των Λογικών Ιδεών. Αν μου επιτραπεί να παραφράσω λίγο τα λόγια του Αϊνστάιν θα πω ότι «η Στατιστική (που αποτελεί κλάδο των Μαθηματικών) είναι η Ποίηση των Λογικών Αριθμών».
Το ζητούμενο βέβαια είναι να έχουμε πάντα την «Ποίηση των Αριθμών» και όχι την παραποίηση αυτών!
ΜΥΘΟΣ 1: «Η ΕΛΣΤΑΤ είναι “Ανεξάρτητη” Αρχή»
Κάτι που πρέπει απαραιτήτως να εξασφαλιστεί σε μια Στατιστική Υπηρεσία είναι η «επαγγελματική Ανεξαρτησία» από οποιαδήποτε πολιτική (ή μη) παρέμβαση. Για την Ελλάδα, πριν από 2 χρόνια έγινε μια καλή αρχή με τη σύσταση τον Μάρτιο του 2010 της ΕΛΣΤΑΤ ως Ανεξάρτητης Αρχής. Αυτό και μόνο το γεγονός της ανεξαρτησίας θα μπορούσε να είχε συντελέσει στην ανάκτηση της αξιοπιστίας μας διεθνώς. Και συνετέλεσε... για λίγο! Από πολύ νωρίς, ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ κ. Γεωργίου ήρθε σε ρήξη με τα λοιπά μέλη αλλά και τον Σύλλογο Εργαζομένων της Αρχής, δεδομένου ότι ελάμβανε μονομερώς σοβαρές αποφάσεις χωρίς την έγκριση των λοιπών μελών της ΕΛΣΤΑΤ, και δεν αξιοποιούσε την εμπειρία και την εξειδίκευσή τους προς όφελος της Αρχής, ιδιαίτερα σε εθνικής σημασίας θέματα, όπως ο υπολογισμός του δημοσιονομικού ελλείμματος και η απογραφή πληθυσμού. Και λίγους μόνο μήνες μετά την ψήφιση του ιδρυτικού νόμου, με μια αυθαίρετη πρωτοβουλία του προέδρου, και με απλή πλειοψηφία του κυβερνώντος κόμματος τον Δεκέμβριο του 2010, ψηφίστηκε η αλλαγή του ιδρυτικού νόμου (έκτοτε υπήρξαν άλλες τρεις αλλαγές στον αρχικό ιδρυτικό νόμο!), μετατρέποντας ουσιαστικά την ΕΛΣΤΑΤ σε ενός ανδρός Αρχή, του Γεωργίου. Ακόμη και αυτός ο αναθεωρημένος νόμος παραβιάστηκε συστηματικά εφόσον ποτέ δεν έχει συγκληθεί το συμβούλιο της ΕΛΣΤΑΤ από τον Νοέμβριο του 2010 και μετά. Επιπλέον, με πρωτοβουλία του υπουργού Οικονομικών και πάλι με απλή πλειοψηφία του κυβερνώντος κόμματος, ψηφίστηκε και η καρατόμηση των λοιπών μελών του Συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ (εκτός του προέδρου) τον Οκτώβριο του 2011.
Για ποια λοιπόν ακεραιότητα της ΕΛΣΤΑΤ, και κατ’ επέκταση, για ποια «ακεραιότητα» του Ελληνικού Στατιστικού Συστήματος μιλάμε τελικά, όταν η διάσκεψη των προέδρων της Βουλής, το κατ’ εξοχήν όργανο της Βουλής που έπρεπε, σύμφωνα με τον νόμο, να κληθεί να αποφασίσει για όλα τα ανωτέρω, αγνοήθηκε πλήρως; Αναρωτιέται τελικά κανείς αν όλα τα ανωτέρω συνάδουν με τις προδιαγραφές μιας πραγματικά «ανεξάρτητης» και δημοκρατικής Αρχής!
ΜΥΘΟΣ 2: «Η διόγκωση του ελλείμματος του ’09 που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2010 δεν συνετέλεσε στα μνημονιακά μέτρα που επεβλήθησαν, αφού είχαμε ήδη ενταχθεί στο πρώτο Μνημόνιο τον Μάιο του ’10»
Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι αν και είχαμε ήδη πάει στο ΔΝΤ, δεν είχαν ακόμη ληφθεί σκληρά μέτρα, τα οποία «νομιμοποιήθηκαν» τελικά με την ανακοίνωση του ελλείμματος του 15,4% τον Νοέμβριο του ’10! Και ας μην ξεχνάμε επίσης ότι η συνεχόμενη αυθαίρετη αύξηση του ελλείμματος του ’09 (επτά φορές!) από τον Οκτώβριο του 2009 και μετά, είχε ως συνέπεια τη συνεχή παράλληλη άνοδο των spreads και συνεπώς, την παρεμπόδιση εξόδου της Ελλάδος στην αγορά για τις δανειακές της ανάγκες και την ένταξή μας στα Μνημόνια της τρόικας - του πρώτου Μνημονίου συμπεριλαμβανομένου!
Πέραν των ανωτέρω, ένας όρος για την ένταξή μας στον Μηχανισμό Στήριξης τον Μάιο του ’10 φαίνεται να πρεσβεύει ότι οι υποχρεώσεις της Ελλάδας (προφανώς και ως προς τα απαραίτητα μέτρα που πρέπει να ληφθούν στο μέλλον) θα προσαρμόζονται ανάλογα με τα στοιχεία που προκύπτουν.
Και όπως βλέπουμε, 6 μήνες μετά, όντως προέκυψε ένα σημαντικό «στοιχείο»: το διογκωμένο έλλειμμα!
ΜΥΘΟΣ 3: «Το έλλειμμα του ’09 που δημοσίευσε η ΕΛΣΤΑΤ πρέπει να είναι σωστό - είναι υψηλό επειδή και το χρέος είναι υψηλό»!
Πρέπει να διευκρινιστεί κατ’ αρχήν ότι το έλλειμμα είναι μια συνεχής στατιστική μεταβλητή ροή και αναφέρεται στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης χρονικής μονάδας - του ενός έτους. Διαφέρει από το χρέος, το οποίο είναι αποθεματική μεταβλητή και δείχνει το συσσωρευτικό ύψος των ελλειμμάτων διαχρονικά. Είναι σημαντικό να εκτιμηθεί πλήρως αυτή η διαφορά. Αν δει κανείς το σύνολο του δημόσιου χρέους μέχρι τώρα, που είναι όντως υψηλό, δεν μπορεί να βγάλει συμπέρασμα για το έλλειμμα που θα έχουμε αυτό τον χρόνο ή τον επόμενο. Στην πραγματικότητα, το δημοσιονομικό έλλειμμα ενός συγκεκριμένου έτους είναι η διαφορά μεταξύ του δημόσιου χρέους του έτους αυτού και του προηγούμενου έτους, εκφραζόμενο ως ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.
Πρέπει, λοιπόν, κανείς να είναι πολύ προσεκτικός στο τι θεωρεί δημοσιονομικό έλλειμμα, καθώς αυτό είναι ένα στοιχείο που επηρεάζει τα μέγιστα τις επακόλουθες κυβερνητικές πολιτικές και κατά προέκταση την ευημερία της κοινωνίας.
ΜΥΘΟΣ 4: «Εφόσον η Eurostat αποδέχθηκε την εκτίμηση του ελλείμματος του 2009 χωρίς καμία απολύτως επιφύλαξη, πρέπει να είναι σωστό»
Υπάρχουν πολλοί που δέχονται ως αξιόπιστα τα δημοσιευθέντα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το έλλειμμα χρησιμοποιώντας ως αιτιολογία την υποστήριξη της Eurostat. Αλλά αυτό ήταν, και θα συνεχίσει να είναι, απόλυτα αναμενόμενο. Η αξιοπιστία της Eurostat είναι απόλυτα συνυφασμένη με την αξιοπιστία του κ. Γεωργίου. Αν αποδειχθούν αναξιόπιστα τα στατιστικά στοιχεία που παρουσίασε η ΕΛΣΤΑΤ, το ίδιο θα συμβεί και για αυτά που δημοσίευσε «χωρίς αστερίσκους» η Eurostat. Αλλωστε, ήταν το κλιμάκιο της Eurostat που διαχειρίστηκε και υποδείκνυε τη «μεθοδολογία» υπολογισμού του ελλείμματος του ’09.
Είναι λογικό, λοιπόν, να υποθέσει κανείς ότι η απόφαση για την ένταξη των χρεών των 17 ΔΕΚΟ στο έλλειμμα του ’09 -χωρίς να έχουν προηγηθεί οι απαραίτητες αιτιολογικές μελέτες όπως απαιτούνται από τους ίδιους τους κανονισμούς της Eurostat- ήταν καθοδηγούμενη από τον διευθυντή της Eurostat κ. Radermacher, και ο κ. Γεωργίου απλά την υιοθέτησε, χωρίς καν να ζητήσει την έγκριση των υπόλοιπων μελών του Συμβουλίου. Αναρωτιέται βέβαια κανείς τι θα απαντήσει ο κ. Γεωργίου αν του ζητηθεί στην επικείμενη δίκη του να αιτιολογήσει (ενόρκως) την πράξη αυτή - προφανώς θα συνεχίσει να επικαλείται τη «χωρίς αστερίσκους αποδοχή των στοιχείων από την Eurostat». Και, εφόσον δεν φαίνεται να έγιναν ούτε οι απαιτούμενες στατιστικές μελέτες, είναι απορίας άξιον τι θα απαντήσει και ο ίδιος ο κ. Radermacher αν τολμήσει να υποστηρίξει ενόρκως τον κ. Γεωργίου!
Πάντως, είναι παράξενο το πώς κάποιοι θεωρούν την Eurostat ως έναν φορέα που δεν επιδέχεται ουδεμία αμφισβήτηση. Ισως θα έπρεπε να τους υπενθυμίσουμε ότι η ίδια η Eurostat είναι αυτή που στο παρελθόν αποδέχθηκε και δημοσίευσε λανθασμένα στοιχεία από την Ελλάδα (και όχι μόνο από την Ελλάδα), λάθη τα οποία παραδέχθηκε. Και είναι εύλογο τώρα κάποιος ενδεχομένως να πει ότι και πάλι αποδέχεται (χωρίς αστερίσκους!) λανθασμένα στοιχεία!
ΜΥΘΟΣ 5: «Η ένταξη των 17 ΔΕΚΟ στο έλλειμμα του ’09 έγινε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του ESA95»
Το Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών (ESA95) συστήνεται ως βοήθημα για τον υπολογισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων των ευρωπαϊκών χωρών. Ας τονισθεί ότι το ESA, αν και αριθμεί 18 χρόνια ζωής (από το 1995 - εξ ου και το όνομα ESA95) δεν εφαρμόζεται από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες - η εφαρμογή του είναι συνήθως θέμα πολιτικής επιλογής.
Ακόμη όμως κι αν η εφαρμογή του προέκυψε από πολιτική επιλογή, αμφισβητείται το αν τα πολύπλοκα κριτήρια ένταξης (που απαιτεί το ESA να ικανοποιούνται) ίσχυαν για τις συγκεκριμένες ΔΕΚΟ. Ενα από τα πιο απλά κριτήρια είναι «το κριτήριο του 50%» - είναι αυτό που ο κ. Γεωργίου επιμένει ότι ικανοποιείτο (για τα υπόλοιπα κριτήρια δεν έχει λεχθεί τίποτα!). Σύμφωνα με το ESA το κριτήριο του 50% ικανοποιείται για μία ΔΕΚΟ εφόσον τα έσοδα από πωλήσεις του αγαθού ή της υπηρεσίας είναι λιγότερα από το 50% του κόστους παραγωγής. Αλλά ακόμη και αυτό το απλό κριτήριο απαιτεί ενδελεχή μελέτη - προτείνεται να χρησιμοποιείται μόνο αν ισχύει «σε βάθος χρόνου» (στο παρελθόν), ή αν ισχύει φέτος και αναμένεται να ισχύει για το προσεχές μέλλον. Αξίζει, λοιπόν, να σημειωθεί ότι μια αρχική μελέτη αναφορικά με το «κριτήριο του 50%», για τις αρχικές 13 ΔΕΚΟ, είχε εκπονηθεί από τον τότε διευθυντή των Γενικών Λογαριασμών, κ. Ν. Στρόμπλο, το καθ’ ύλην αρμόδιο πρόσωπο γι’ αυτό το θέμα. Η μελέτη τεκμηρίωνε ότι το «κριτήριο του 50%» δεν ίσχυε για τις συγκεκριμένες ΔΕΚΟ, και συνεπώς δεν μπορούσε να αιτιολογηθεί η ένταξή τους στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης!
* τ. αντιπροέδρου της ΕΛΣΤΑΤ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_03/02/2013_510047
No comments:
Post a Comment